Jaka jest różnica między współczynnikiem Sharpe a alfa?

Pomiar ryzyka jest ważną częścią oceny w inwestowaniu. Nie ma prawie żadnych klas aktywów wolnych od ryzyka, więc wiedza o tym, jak ocenić nieodłączne ryzyko inwestycji, jest kluczowa. Dwa powszechne pomiary ryzyka we współczesnej teorii portfela lub MPT, stosowane zarówno do analizy poszczególnych akcji, jak i do analizy funduszy wspólnego inwestowania, to współczynnik Sharpe’a i wartość alfa. Te miary statystyczne mogą wykazywać zmienność historyczną, pomagając inwestorom określić, które akcje i fundusze dobrze pasują do ich tolerancji na ryzyko inwestycyjne.

Wskaźnik Sharpe’a jest miarą zwrotu skorygowaną o ryzyko, opracowaną przez ekonomistę Williama Sharpe’a. Oblicza się go, odejmując zysk wolny od ryzyka, zdefiniowany jako obligacja skarbowa USA, od stopy zwrotu z inwestycji, a następnie dzieląc go przez odchylenie standardowe zwrotów z inwestycji. Dla inwestorów współczynnik Sharpe’a ilustruje, w jaki sposób fundusz inwestycyjny osiąga swoje zyski. Jest to przydatne w ten sposób do porównywania funduszy o podobnych historycznych zwrotach. Na przykład, jeśli fundusz A i fundusz B mają 10-letnie zwroty w wysokości 5%, a fundusz A ma współczynnik Sharpe’a 1,40, a fundusz B ma współczynnik Sharpe’a wynoszący 1,25, konserwatywny inwestor wybiera fundusz A, jako wyższy współczynnik Sharpe’a wskazuje na wyższy zwrot skorygowany o ryzyko.

Alpha oferuje również sposób mierzenia zwrotów skorygowanych o ryzyko, ale stosuje miarę w odniesieniu do punktu odniesienia w celu oceny wyników. Dla inwestorów poszukujących inwestycji, która ściśle odpowiada wynikom wybranego benchmarku, alfa jest liczbą do sprawdzenia. Alfa równa 1,0 oznacza, że ​​fundusz pobił benchmark o 1%, więc im wyższa wartość alfa, tym lepiej. Jeśli fundusz posiada inwestycje podobne do wskaźnika referencyjnego, dodatnia alfa oznacza wartość zarządzającego funduszem.