Nieelastyczność ceny a nieelastyczność popytu: jaka jest różnica?

Nieelastyczność ceny a nieelastyczność popytu: przegląd

Cenowa elastyczność podaży i elastyczność popytu są ze sobą powiązane i wykorzystywane razem do zrozumienia produkcji i zakupów rynkowych. Pomiary te są zarówno ekonomicznymi środkami zrozumienia wrażliwości cenowej, jak i popytowej. Elastyczność cenowa wyraża, w jakim stopniu cena towaru lub usługi jest wrażliwa na podaż.

Nieelastyczne ceny nie zmieniają się znacząco, gdy zmienia się podaż. Oznacza to, że jeśli podaż rośnie lub maleje, cena pozostaje mniej więcej taka sama. Elastyczność popytu wyraża się w podobnej koncepcji. Oznacza to, że nieelastyczność popytu odnosi się do produktu lub usługi, które nie reagują zbytnio na zmianę ceny.

Kluczowe różnice

Te dwie koncepcje różnią się w zależności od tego, czy rozważana jest podaż czy popyt. Przykładem nieelastyczności popytu jest zmiana ceny, która nie powoduje istotnej zmiany popytu. Nieelastyczność cen występuje, gdy zmiana podaży nie powoduje istotnej zmiany cen.

Ekonomiści mierzą elastyczność popytu i cenową podaż za pomocą wskaźników ilustrujących ścisły związek między ceną, popytem i podażą. Kiedy współczynnik elastyczności popytu jest szacowany na poziomie bliskim zeru lub zeru, mówi się, że produkt jest nieelastyczny, a wartości bliższe jedności są elastyczne. Elastyczność cenowa wskaźnika podaży ma współczynnik wyrażający elastyczność. Gdy wartości przekraczają jeden, dostawa produktu jest elastyczna. Tymczasem wartości nieelastyczne spadają poniżej jedności.

Na elastyczność popytu wpływają takie czynniki, jak lojalność wobec marki, konieczność i stosowanie produktów zastępczych. Na elastyczność dostaw wpływają takie czynniki, jak dostępność dla producentów surowców, odpowiedni transport produktów, zapasy i złożoność produkcji.