Jakie są przykłady branż, które stosują dyskryminację cenową?

Wiele branż stosuje dyskryminację cenową, na przykład przemysł rozrywkowy, przemysł dóbr konsumpcyjnych i usługi dla klientów. Każda z tych gałęzi przemysłu stanowi dobry przykład trzech rodzajów dyskryminacji cenowej, która polega na pobieraniu różnych cen za ten sam towar lub usługę.

Przemysł rozrywkowy stosuje dyskryminację cenową trzeciego stopnia. Różne grupy konsumentów płacą różne ceny za ten sam towar. Jeśli konsument płaci 15 dolarów za bilet do kina, a jego starszy dziadek płaci tylko 8 dolarów za ten sam bilet, konsument doświadcza dyskryminacji cenowej trzeciego stopnia. Starsza grupa konsumentów jest obciążana mniejszą opłatą niż przeciętny konsument za ten sam bilet.

Przemysł dóbr konsumpcyjnych stosuje dyskryminację cenową drugiego stopnia, gdy różne ceny są naliczane w zależności od zakupionej ilości. Jeśli towar konsumpcyjny kosztuje 10 dolarów, ale konsumentom, którzy kupią 10 lub więcej jednostek, oferowana jest zniżka ilościowa, doświadczaliby dyskryminacji cenowej drugiego stopnia.

Wreszcie, w wielu branżach, w których działa obsługa klienta, stosuje się dyskryminację cenową pierwszego stopnia, w której firma pobiera inną cenę za każdy sprzedany towar lub usługę. Kiedy usługa jest oferowana klientowi, cena często zależy od wartości, jaką przynosi ona klientowi, oraz kwoty, jaką klient może zapłacić. Na przykład, jeśli firma szkoląca w zakresie zarządzania współpracuje z IBM, pobierałaby znacznie więcej za te same usługi niż w przypadku współpracy z właścicielem małej firmy. Ten rodzaj dyskryminacji cenowej jest również znany jako doskonała dyskryminacja cenowa, ponieważ firma może przejąć 100% nadwyżki konsumenta.