Istnieje kilka działań, które bank centralny może podjąć, a są to ekspansywna polityka pieniężna. Polityka pieniężna to działania mające na celu wpływ na gospodarkę kraju. Kluczowe kroki podjęte przez bank centralny w celu rozszerzenia gospodarki obejmują:

Zmniejszenie stopy dyskontowej.
Kupowanie rządowych papierów wartościowych.
Zmniejszenie stopy rezerw.

Wszystkie te opcje mają ten sam cel – zwiększyć podaż waluty lub pieniądza w kraju.

Expansionary Policy
if (window.parent && window.parent.postMessage) {
window.parent.postMessage(’datawrapper:vis:reload’, '*’);
}
window.__ltie9 = true;

Expansionary Policy

Expansionary fiscal policy involves reducing taxes or increasing government spending, shifting the aggregate demand curve to the right, and increasing output.

Chart:
Source:

setTimeout(function() {
var img = document.createElement(’img’);
img.setAttribute(’width’, 1);
img.setAttribute(’height’, 1);
img.style.float = „right”;
img.setAttribute(’src’, '//stats.datawrapper.de/0pDCA/datawrapper.gif?r=’+escape(document.referrer || ”));
document.body.appendChild(img);
},10);
(function() {
/*! */
var render=function(){„use strict”;function e(e){return function(t){var n=t.toLowerCase().match(e);return!!n&&parseInt(n
();
render({
visJSON: {„id”:”d3-scatter-plot”,”title”:”Scatter Plot”,”libraries”:
,
chartJSON: {„id”:”0pDCA”,”title”:”Expansionary Policy”,”theme”:”investopedia”,”createdAt”:”2020-04-15 01:54:47″,”lastModifiedAt”:”2020-04-22 17:07:19″,”type”:”d3-scatter-plot”,”metadata”:{„data”:{„transpose”:false,”vertical-header”:true,”horizontal-header”:true},”visualize”:{„highlighted-series”:
,
chartData: „Real GDP, Price level\n50,50\n40,40\n50,30\n”,
assetDomain: 'datawrapper.dwcdn.net’,
isPreview: false,
chartLocale: 'en-US’,
locales: {
dayjs: {name: 'en’,weekdays: 'Sunday_Monday_Tuesday_Wednesday_Thursday_Friday_Saturday’.split(’_’),months: 'January_February_March_April_May_June_July_August_September_October_November_December’.split(’_’)
},},
metricPrefix: {„3″:”k”,”6″:”m”,”9″:”b”,”12″:”t”},
themeId: „investopedia”,
fontsJSON: {„Source Sans Pro”:{„type”:”font”,”import”:”https:\/\/fonts.googleapis.com\/css?family=Source+Sans+Pro:400,400i,700″,”method”:”import”}},
typographyJSON: {„chart”:{„typeface”:”Source Sans Pro”,”color”:”#191919″,”fontSize”:12},”headline”:{„fontSize”:22,”fontWeight”:”bold”,”underlined”:0,”cursive”:0,”color”:”#191919″,”typeface”:”Source Sans Pro”},”description”:{„fontSize”:14,”lineHeight”:17,”fontWeight”:”normal”,”underlined”:0,”cursive”:0,”typeface”:”Source Sans Pro”},”notes”:{„fontSize”:12,”fontWeight”:”normal”,”underlined”:0,”cursive”:1},”footer”:{„color”:”#888″,”fontSize”:11,”fontWeight”:”normal”,”underlined”:0,”cursive”:0},”links”:{„color”:”#2c40d0″,”fontWeight”:”normal”,”underlined”:0,”cursive”:0}},
templateJS: false
});
})();

Kluczowe wnioski

Bank centralny, taki jak Rezerwa Federalna w USA, wykorzysta ekspansywną walutę do wzmocnienia gospodarki.
Trzy kluczowe działania Fed mające na celu rozwój gospodarki obejmują obniżoną stopę dyskontową, kupowanie rządowych papierów wartościowych i obniżony współczynnik rezerw.
Jeden z najwspanialszych przykładów ekspansywnej polityki pieniężnej miał miejsce w latach 80.
Fed wprowadził również ekspansywną politykę w 2000 roku po Wielkiej Recesji, obniżając stopy procentowe i wykorzystując luzowanie ilościowe.

Stymulowanie polityki pieniężnej

Bank centralny będzie często używał polityki do stymulowania gospodarki w czasie recesji lub w oczekiwaniu na recesję. Zwiększenie podaży pieniądza skutkuje niższymi stopami procentowymi i kosztami pożyczki, a celem jest zwiększenie konsumpcji i inwestycji.

Stopy procentowe

Gdy stopy procentowe są już wysokie, bank centralny skupia się na obniżeniu stopy dyskontowej. Gdy ta stopa spada, korporacje i konsumenci mogą pożyczać taniej. Spadająca stopa procentowa sprawia, że obligacje rządowe i rachunki oszczędnościowe są mniej atrakcyjne, zachęcając inwestorów i oszczędzających do podejmowania ryzyka związanego z aktywami.

Ilościowe złagodzenie

Kiedy stopy procentowe są już niskie, bank centralny ma mniejsze pole do obniżenia stóp dyskontowych. W tym przypadku banki centralne kupują rządowe papiery wartościowe. Jest to znane jako luzowanie ilościowe (QE).

QE stymuluje gospodarkę poprzez zmniejszenie liczby rządowych papierów wartościowych w obiegu. Wzrost pieniądza w stosunku do spadku papierów wartościowych stwarza większy popyt na istniejące papiery wartościowe, obniżając stopy procentowe i zachęcając do podejmowania ryzyka.

Wskaźnik rezerwy

Stopa rezerwy to narzędzie wykorzystywane przez banki centralne w celu zwiększenia akcji kredytowej. Podczas recesji banki rzadziej pożyczają pieniądze, a konsumenci są mniej skłonni do zaciągania pożyczek z powodu niepewności gospodarczej. Bank centralny stara się zachęcać banki do zwiększania akcji kredytowej, zmniejszając wskaźnik rezerw, który jest zasadniczo kwotą kapitału, jaką bank komercyjny musi utrzymać przy udzielaniu pożyczek.

Przykład realizacji polityki pieniężnej

Najbardziej uznana skuteczna realizacja polityki pieniężnej w USA miała miejsce w 1982 r. Podczas antyinflacyjnej recesji wywołanej przez Rezerwę Federalną pod kierownictwem Paula Volckera.

Gospodarka amerykańska późnych lat 70. przeżywała rosnącą inflację i rosnące bezrobocie. Zjawisko to, zwane stagflacją, było wcześniej uważane za niemożliwe w keynesowskiej teorii ekonomii i nieistniejącej już krzywej Phillipsa. W 1978 roku Volcker martwił się, że Rezerwa Federalna utrzymuje stopy procentowe na zbyt niskim poziomie i podniosła je do 9%. Mimo to inflacja się utrzymała.

Volcker utrzymał kurs i kontynuował walkę z presją inflacyjną poprzez podnoszenie stóp procentowych. W czerwcu 1981 r. Stopa funduszy federalnych wzrosła do 20%, a stopa główna do 21,5%. Inflacja, która w tym samym roku osiągnęła 13,5%, spadła do 3,2% w połowie 1983 r.

Rosnące stopy były szokiem dla struktury kapitału w gospodarce. Wiele firm musiało renegocjować swoje długi i obniżyć koszty. Banki wezwały pożyczki, a łączne wydatki i pożyczki drastycznie spadły. Podczas tej reorganizacji poziom bezrobocia w USA po raz pierwszy od Wielkiego Kryzysu wzrósł do ponad 10%. Wydawało się jednak, że cel polityki pieniężnej polegający na obniżeniu inflacji został osiągnięty.

Bardziej aktualny przykład ekspansywnej polityki pieniężnej był obserwowany w Stanach Zjednoczonych pod koniec pierwszej dekady XXI wieku podczas Wielkiej Recesji. Gdy ceny mieszkań zaczęły spadać, a gospodarka zwolniła, Rezerwa Federalna zaczęła obniżać stopę dyskontową z 5,25% w czerwcu 2007 r. Do 0% na koniec 2008 r. Gospodarka nadal jest słaba, więc przystąpiła do zakupów. rządowych papierów wartościowych od stycznia 2009 r. do sierpnia 2014 r. o łącznej wartości 3,7 bln USD.

Przykłady ekspansywnych polityk monetarnych

Expansionary Policy

Kluczowe wnioski

Stymulowanie polityki pieniężnej

Stopy procentowe

Ilościowe złagodzenie

Wskaźnik rezerwy

Przykład realizacji polityki pieniężnej

Kategorie

Ostatnie wpisy

Expansionary Policy

Kluczowe wnioski

Stymulowanie polityki pieniężnej

Stopy procentowe

Ilościowe złagodzenie

Wskaźnik rezerwy

Przykład realizacji polityki pieniężnej

Related Posts

Kategorie

Ostatnie wpisy