Uśrednianie wartości
Co to jest uśrednianie wartości?
Uśrednianie wartości to strategia inwestycyjna, która działa jak uśrednianie kosztu dolara (DCA) pod względem stałych miesięcznych składek, ale różni się podejściem do kwoty każdego miesięcznego wkładu. Uśredniając wartość, inwestor co miesiąc ustala docelową stopę wzrostu lub kwotę swojej bazy aktywów lub portfela, a następnie koryguje wkład z następnego miesiąca zgodnie ze względnym zyskiem lub niedoborem powstałym na pierwotnej bazie aktywów.
Zrozumienie uśredniania wartości
Na przykład załóżmy, że konto ma wartość 2000 USD, a celem jest zwiększenie portfela o 200 USD każdego miesiąca. Jeśli w ciągu miesiąca aktywa wzrosną do 2024 USD, inwestor zasili konto aktywami o wartości 176 USD (200–24 USD). W następnym miesiącu, celem byłoby mieć konta gospodarstw o $ 2.400. Ten schemat powtarza się w następnym miesiącu.
Głównym celem uśredniania wartości jest nabywanie większej liczby akcji, gdy ceny spadają, i mniejszej liczby akcji, gdy ceny rosną. Dzieje się tak również w przypadku uśredniania kosztów w dolarach, ale efekt jest mniej wyraźny. Kilka niezależnych badań wykazało, że w wieloletnich okresach uśrednianie wartości może dawać nieco lepsze zwroty niż uśrednianie kosztu dolara, chociaż oba będą bardzo przypominać zwroty rynkowe w tym samym okresie. Uśrednianie wartości lub DCA mogą być bardziej atrakcyjne dla inwestora niż korzystanie z ustalonego harmonogramu składek, ponieważ jesteś w pewnym stopniu chroniony przed przepłacaniem za akcje, gdy rynek jest gorący. Jeśli unikniesz przepłacania, Twoje długoterminowe zyski będą wyższe w porównaniu z osobami, które zainwestowały określone kwoty bez względu na sytuację rynkową.
Wyzwania związane z uśrednianiem wartości
Największym potencjalnym wyzwaniem związanym z uśrednianiem wartości jest to, że wraz ze wzrostem bazy aktywów inwestora zdolność do finansowania niedoborów może stać się zbyt duża, aby nadążyć. Jest to szczególnie godne uwagi w przypadku planów emerytalnych, gdzie inwestor może nawet nie mieć możliwości sfinansowania niedoboru, biorąc pod uwagę limity rocznych składek. Jednym ze sposobów obejścia tego problemu jest alokacja części aktywów do funduszu lub funduszy o stałym dochodzie, a następnie rotacja pieniędzy wchodzących i wychodzących z udziałów kapitałowych, zgodnie z miesięcznym docelowym zwrotem. W ten sposób, zamiast alokować środki pieniężne w postaci nowego finansowania, środki pieniężne można pozyskiwać w części o stałym dochodzie iw razie potrzeby alokować je w wyższych kwotach na udziały kapitałowe.
Chociaż istnieją różnice w wynikach między uśrednianiem wartości, uśrednianiem kosztów w dolarach i ustalonymi wkładami inwestycyjnymi, wszystkie one są dobrymi metodami inwestowania długoterminowego – szczególnie w przypadku emerytury.