Syntetyczny zabezpieczony dług dłużny (CDO)
Co to jest syntetyczny CDO?
Syntetyczny CDO, czasami nazywany zabezpieczonym zobowiązaniem dłużnym, inwestuje w aktywa niegotówkowe w celu uzyskania ekspozycji na portfel aktywów o stałym dochodzie. Jest to jeden z rodzajów zabezpieczonych zobowiązań dłużnych (CDO) – produkt strukturyzowany, który łączy aktywa generujące środki pieniężne, które są przepakowywane w pule i sprzedawane inwestorom. Syntetyczne instrumenty typu CDO są zazwyczaj podzielone na transze kredytowe w oparciu o poziom ryzyka kredytowego, na który narażony jest inwestor. Inwestycje początkowe w CDO są dokonywane w ramach niższych transz, podczas gdy transze uprzywilejowane mogą nie wymagać dokonywania inwestycji początkowej.
Zrozumienie syntetycznych instrumentów CDO
Syntetyczne instrumenty typu CDO to nowoczesny postęp w finansowaniu strukturyzowanym, który może zaoferować inwestorom wyjątkowo wysokie zyski. W przeciwieństwie do innych instrumentów CDO, które zazwyczaj inwestują w zwykłe produkty dłużne, takie jak obligacje, kredyty hipoteczne i pożyczki. Zamiast tego generują dochód, inwestując w instrumenty pochodne bez gotówki, takie jak swapy ryzyka kredytowego (CDS), opcje i inne kontrakty.
Podczas gdy tradycyjny CDO generuje dochód dla sprzedającego z aktywów gotówkowych, takich jak kredyty, karty kredytowe i hipoteki, wartość syntetycznego CDO pochodzi ze składek ubezpieczeniowych swapów ryzyka kredytowego opłacanych przez inwestorów. Sprzedawca zajmuje pozycję długą w syntetycznym CDO, zakładając, że aktywa bazowe będą rentowne. Z drugiej strony inwestor zajmuje pozycję krótką, zakładając, że aktywa bazowe będą niewypłacalne.
Inwestorzy mogą być narażeni na znacznie więcej niż ich początkowe inwestycje, jeśli w portfelu referencyjnym wystąpi kilka zdarzeń kredytowych. W syntetycznym CDO wszystkie transze otrzymują okresowe płatności na podstawie przepływów pieniężnych z tytułu swapów ryzyka kredytowego.
Zwykle na syntetyczne wypłaty CDO wpływają tylko zdarzenia kredytowe związane z CDS. Jeśli zdarzenie kredytowe wystąpi w portfelu o stałym dochodzie, syntetyczny CDO i jego inwestorzy stają się odpowiedzialni za straty, zaczynając od transz o najniższym ratingu i przesuwając się w górę.
Syntetyczne instrumenty CDO generują dochód z instrumentów pochodnych bez gotówki, takich jak swapy ryzyka kredytowego, opcje i inne kontrakty.
Syntetyczne CDO i transze
Transze nazywane są również odcinkami ryzyka kredytowego między poziomami ryzyka. Zwykle trzy transze wykorzystywane głównie w instrumentach typu CDO są znane jako „uprzywilejowane”, „mezzanine” i „equity”. Transza uprzywilejowana obejmuje papiery wartościowe o wysokim ratingu kredytowym, zwykle obarczone niskim ryzykiem, a tym samym przynoszące niższe zyski.
I odwrotnie, transza na poziomie kapitału wiąże się z wyższym stopniem ryzyka i zawiera instrumenty pochodne o niższych ratingach kredytowych, dzięki czemu zapewnia wyższe zyski. Chociaż transza na poziomie kapitału może oferować wyższe zyski, jest to pierwsza transza, która pokryłaby wszelkie potencjalne straty.
Transze sprawiają, że syntetyczne instrumenty CDO są atrakcyjne dla inwestorów, ponieważ są oni w stanie uzyskać ekspozycję na CDS w oparciu o ich apetyt na ryzyko. Na przykład załóżmy, że inwestor chce zainwestować w syntetyczny CDO o wysokim ratingu, obejmujący obligacje skarbowe USA i obligacje korporacyjne o ratingu AAA – najwyższym ratingu kredytowym oferowanym przez Standard & Poor’s. Bank może stworzyć syntetyczny CDO, który oferuje spłatę rentowności obligacji skarbowych USA oraz rentowności obligacji korporacyjnych. Byłby to syntetyczny CDO z pojedynczą transzą, który obejmuje tylko transzę wyższego szczebla.
Kluczowe wnioski
- Syntetyczny CDO to jeden z rodzajów zabezpieczonych zobowiązań dłużnych, które inwestują w aktywa niegotówkowe w celu uzyskania ekspozycji na portfel aktywów o stałym dochodzie.
- Syntetyczne instrumenty typu CDO są podzielone na transze w oparciu o przyjęte ryzyko kredytowe – transze uprzywilejowane charakteryzują się niskim ryzykiem i niższymi zwrotami, podczas gdy transze na poziomie akcji wiążą się z wyższym ryzykiem i wyższymi zwrotami.
- Wartość syntetycznego CDO pochodzi ze składek ubezpieczeniowych swapów ryzyka kredytowego.
- Syntetyczne CDO były bardzo krytykowane za rolę, jaką odegrały podczas Wielkiej Recesji.
Syntetyczne CDO: kiedyś i teraz
Syntetyczne instrumenty typu CDO zostały po raz pierwszy utworzone pod koniec lat 90. XX wieku jako sposób na ochronę swoich bilansów przez dużych posiadaczy kredytów komercyjnych bez sprzedaży kredytów i potencjalnego niszczenia relacji z klientami. Stały się one coraz bardziej popularne, ponieważ mają zwykle krótsze okresy życia niż CDO przepływów pieniężnych i nie ma wydłużonego okresu rozruchu dla inwestycji w zyski. Syntetyczne instrumenty CDO są również wysoce konfigurowalne między subemitentem a inwestorami.
Byli bardzo krytykowani ze względu na ich rolę w kryzysie kredytów hipotecznych subprime, który doprowadził do Wielkiej Recesji. Inwestorzy początkowo mieli dostęp do listów zastawnych subprime tylko na tyle, na ile istniało wiele hipotek. Jednak wraz z utworzeniem syntetycznych instrumentów CDO i swapów ryzyka kredytowego ekspozycja na te aktywa wzrosła, a inwestorzy nie zdawali sobie sprawy, że aktywa bazowe są znacznie bardziej ryzykowne, niż sądzili. Gdy właściciele domów nie spłacali kredytów hipotecznych, agencje ratingowe obniżyły rating instrumentów CDO, a wiodące firmy inwestycyjne powiadamiają inwestorów, że nie będą w stanie spłacić swoich pieniędzy.
Pomimo burzliwej przeszłości syntetyczne CDO mogą przeżywać odrodzenie. Inwestorzy poszukujący wysokich stóp zwrotu ponownie zwracają się ku tym inwestycjom, a duże banki i firmy inwestycyjne reagują na popyt, zatrudniając handlowców kredytowych, którzy specjalizują się w tej dziedzinie.