Syntetyczny fundusz giełdowy (ETF)
Co to jest syntetyczny fundusz wymiany walut (ETF)?
Syntetyczny fundusz giełdowy (ETF) to inwestycja zbiorcza, która inwestuje pieniądze w instrumenty pochodne i swapy, a nie w fizyczne akcje.
Oznacza to, że konwencjonalny fundusz ETF inwestuje w akcje z określonym celem replikacji wyników określonego indeksu, takiego jak S&P 500. Syntetyczny fundusz giełdowy również stara się dorównać wynikom indeksu wzorcowego, ale nie posiada wszelkie fizyczne papiery wartościowe. Zamiast tego zarządzający funduszami zawierają umowę z kontrahentem, zwykle bankiem inwestycyjnym, w celu zapewnienia, że stopa zwrotu z benchmarku zostanie wypłacona funduszowi.
Zrozumienie syntetycznego funduszu wymiany walut (ETF)
Zarówno ETF, jak i syntetyczny ETF to stosunkowo nowe rodzaje inwestycji dostępne dla indywidualnego inwestora. ETF została wprowadzona na początku lat 90. i szybko stała się popularna. Były to fundusze indeksowe zarządzane pasywnie, z bardzo niskimi opłatami za zarządzanie, podobnie jak fundusze inwestycyjne. Ale można było nimi handlować przez cały dzień, zamiast sprzedawać je raz dziennie po zamknięciu handlu.
Pierwszy syntetyczny ETF został wprowadzony w Europie około 2001 roku. Pozostaje popularną inwestycją na rynkach europejskich, ale tylko niewielka liczba zarządzających aktywami w USA emituje syntetyczne fundusze ETF. Wynika to z konkretnych przepisów wprowadzonych przez amerykańską Komisję Papierów Wartościowych i Giełd w 2010 r., Które zakazują uruchamiania nowych funduszy przez zarządzających aktywami, którzy jeszcze nie sponsorowali syntetycznego ETF.
Rezerwa Federalna wyraziła obawy co do bezpieczeństwa syntetycznej ETF.„Syntetyczne fundusze ETF są bardziej ryzykownymi strukturami niż fizyczne fundusze ETF, ponieważ inwestorzy są narażeni na ryzyko kontrahenta” – podsumowano w badaniu Fed z 2017 r.
Rodzaje syntetycznych funduszy giełdowych (ETF)
Syntetyczne fundusze ETF są powszechne zarówno na rynkach europejskich, jak i azjatyckich, gdzie giełdy umieszczają X przed swoimi nazwami, aby odróżnić je od tradycyjnych funduszy. Wśród organów regulacyjnych w obu regionach istnieją pewne obawy co do tego, czy inwestorzy w pełni rozumieją cechy i profile ryzyka syntetycznych funduszy ETF. Doprowadziło to do nałożenia dodatkowych wymogów regulacyjnych na instytucje, które je wydają.
Istnieją dwa główne rodzaje funduszy syntetycznych: niekapitałowe i finansowane.
- W modelu swapu niefinansowego emitent tworzy nowe akcje ETF w zamian za gotówkę od uprawnionego uczestnika. Dostawca wykorzystuje gotówkę do zakupu koszyka aktywów od kontrahenta swapowego w zamian za prawa do zysków wygenerowanych przez indeks odniesienia.
- Model finansowanej swapu działa w podobny sposób, ale koszyk zabezpieczeń jest umieszczany na oddzielnym koncie, a nie na ETF. Co ważniejsze, zabezpieczenie nie musi podążać za wskaźnikiem odniesienia. Nawet klasy aktywów uwzględnione w zabezpieczeniu mogą różnić się od wskaźnika referencyjnego, chociaż często są one silnie skorelowane.
Plusy i minusy syntetycznych funduszy ETF
Zwolennicy funduszy syntetycznych twierdzą, że lepiej sprawdzają się w śledzeniu wyników indeksu. Zapewnia konkurencyjną ofertę dla inwestorów poszukujących dostępu do rynków odległych, mniej płynnych wskaźników referencyjnych lub innych trudnych do wykonania strategii, które byłyby kosztowne dla tradycyjnych funduszy ETF.
Krytycy funduszy syntetycznych wskazują na kilka rodzajów ryzyka, w tym ryzyko kontrahenta, ryzyko zabezpieczenia, ryzyko płynności i potencjalne konflikty interesów.
Z definicji syntetyczne ETF wymagają zaangażowania dwóch stron, z których obie muszą spełnić swoje zobowiązanie. Wykorzystanie zabezpieczenia może pomóc w ograniczeniu ryzyka.