Pracownik statutowy
Kim jest pracownik statutowy?
Pracownik statutowy to niezależny kontrahent, który jest traktowany jako pracownik dla celów potrącenia podatku, jeśli spełnia określone warunki. Pracodawcom nie wolno pobierać podatków u źródła w przypadku większości niezależnych wykonawców, ale pracownicy statutowi nie są uważani za pracownika ani niezależnego wykonawcę w ścisłym tego słowa znaczeniu. W rezultacie pracownicy statutowi mogą otrzymać od pracodawcy zarówno W-2, jak i 1099.
Kluczowe wnioski
- Pracownik statutowy to niezależny kontrahent, który jest traktowany jako pracownik do celów potrącenia podatku, jeśli spełnia określone warunki.
- Zwykle oznacza to, że otrzymają W-2, ale poza tym nie są uważani za pełnoprawnych pracowników.
- Pracownik statutowy zazwyczaj otrzymuje pewne ulgi podatkowe, z których skorzystałoby również 1099 pracowników.
Zrozumienie pracowników statutowych
Ta klasa pracownika może odliczyć wydatki związane z pracą na Schedule C zamiast Załączniku A. Pracownicy statutowi to zazwyczaj sprzedawcy lub inni pracownicy, którzy pracują na zlecenie, ale mogą to być również osoby, które świadczą usługi korzystając z narzędzi lub zasobów firmy.
„Ustawowy” odnosi się do klasyfikacji pracowników Urzędu Skarbowego (IRS), którzy na mocy ustawy podlegają potrąceniu podatku u źródła zgodnie z jej przepisami prawa zwyczajowego.
Pracodawcy muszą potrącać podatki na ubezpieczenie społeczne i Medicare z wypłat pracowników statutowych, jeśli spełnione są wszystkie trzy poniższe warunki.
- Umowa o świadczenie usług stanowi lub sugeruje, że zasadniczo wszystkie usługi mają być wykonywane przez nich osobiście.
- Nie posiadają znacznych inwestycji w sprzęt i majątek służący do wykonywania usług (poza inwestycją w środki transportu).
- Usługi są świadczone w sposób ciągły dla tego samego płatnika.
Pracownik statutowy nie jest osobą fizyczną, która dokonała znacznej inwestycji w sprzęt używany przy wykonywaniu usług, inny niż sprzęt transportowy, np. Samochód osobowy do transportu w ramach wykonywania usługi. Ustawowe zasady pracownicze nie mają również zastosowania, jeśli usługi są świadczone w ramach pojedynczej transakcji, która nie jest częścią trwałej relacji.
Nie ma statystyk pokazujących liczbę podatników, którzy zgłaszają się jako pracownicy statutowi.
Przykłady pracowników statutowych
Pracownik statutowy to osoba fizyczna należąca do jednej z poniższych kategorii określonych przez IRS:
- Kierowca, który rozprowadza napoje (inne niż mleko) lub mięso, warzywa, owoce lub pieczywo lub kierowca, który odbiera i dostarcza pranie lub pranie chemiczne, jeśli kierowca jest Twoim agentem lub otrzymuje prowizję
- Agent sprzedaży ubezpieczeń na życie w pełnym wymiarze czasu pracy, którego podstawową działalnością jest sprzedaż umów ubezpieczenia na życie lub umów rentowych, lub obu, głównie dla jednego zakładu ubezpieczeń na życie
- Osoba, która pracuje w domu na materiałach lub towarach, które dostarczasz i które muszą zostać zwrócone Tobie lub osobie, którą wymienisz, jeśli dostarczysz również specyfikacje pracy do wykonania
- Pełnoetatowy podróżny lub miejski sprzedawca, który pracuje w Twoim imieniu i przekazuje Ci zamówienia od hurtowników, sprzedawców detalicznych, wykonawców lub operatorów hoteli, restauracji lub innych podobnych obiektów (sprzedawane towary muszą być towarami do odsprzedaży lub dostawami do użytku w działalności gospodarczej kupującego; praca wykonywana dla Ciebie musi być podstawową działalnością handlową sprzedawcy).
Pracownikom ustawowym przyznaje się większe odliczenie od podatku z tytułu wydatków służbowych niż innym pracownikom, ponieważ wydatki określone w załączniku C nie podlegają progowi 2% skorygowanego dochodu brutto, podobnie jak wydatki z załącznika A.
Więcej informacji można znaleźć w publikacji IRS 15-A Employer’s Supplemental Tax Guide, która definiuje pracowników w porównaniu z niezależnymi kontrahentami w zakresie zasad potrącania podatku u źródła.