Raport miękkiego papieru
Co to jest raport miękkiego papieru?
Raport w miękkiej formie jest odniesieniem do braku zaufania do faktów raportu lub ogólnego braku szacunku dla autora raportu. Raport z miękkiego papieru ma tylko jedno zastosowanie – jako papier toaletowy – i stąd pochodzi jego nazwa.
Kluczowe wnioski
- Raport na miękkim papierze to raport, którego treść nie jest wiarygodna.
- Nazwa pochodzi od papieru toaletowego.
- Zawartość miękkiego raportu papierowego należy zweryfikować poprzez walidację jego treści.
Zrozumienie raportu miękkiego papieru
Raporty są prawie zawsze subiektywne, ponieważ nawet twarde fakty wymagają interpretacji. W biznesie ważne jest, aby nie polegać na wszystkim, co słyszysz i czytasz, i zamiast tego odrabiać lekcje samodzielnie. W przeciwnym razie możesz polegać na raporcie, który jest dobry tylko dla papieru toaletowego.
Przykład raportu miękkiego papieru
W raporcie dla Kongresu z października 1992 r., Sporządzonym przez Amerykańskie Biuro Rachunkowe, GAO oskarżyło NASA o sporządzanie raportów finansowych opartych na niewiarygodnych danych. Innymi słowy, GAO oskarżyło NASA o tworzenie raportów finansowych z miękkiego papieru.
GAO stwierdziło, że systemy kontroli wewnętrznej i zarządzania finansami NASA nie dostarczały dokładnych i wiarygodnych informacji finansowych potrzebnych do skutecznego zarządzania agencją, zwłaszcza jeśli chodzi o nadzór nad znaczną ilością aktywów i funduszy znajdujących się pod kontrolą jej kontrahentów. Raport szczegółowo omawiał braki w systemach finansowych NASA i kontrolach, które przyczyniły się do słabości zarządzania finansami, wraz z zaleceniami dotyczącymi działań naprawczych.
W szczególności raport GAO wskazał, że wewnętrzne kontrole, zasady i procedury NASA oraz systemy zarządzania finansami nie dawały wystarczającej gwarancji, że jej prawie 14 miliardów dolarów przydzielonych w roku podatkowym 1991 było właściwie wykorzystane i dokładnie rozliczone i zgłoszone. Na przykład nie zawsze otrzymywano dane dotyczące kosztów i wyników zgłoszone przez wykonawców, a analitycy programu niewłaściwie dostosowali dane dotyczące kosztów wykonawców bez odpowiedniej dokumentacji. W niektórych przypadkach praktyki te służyły do ukrycia przekroczenia kosztów, niedokonania i przypadków, w których koszty przekraczały zobowiązania lub plany budżetowe.
Na przykład GAO zidentyfikowało jeden przypadek, w którym raporty kosztów wykazały znaczny wzrost kosztów opracowania systemów zbiórki odpadów promu kosmicznego, ale podjęła ograniczone działania w celu kontrolowania kosztów, dopóki GAO nie zidentyfikowało 900% wzrostu w stosunku do początkowych szacunków. Ponadto, powiedział, że wewnętrzna kontrola NASA nie zapewniła, że jego zgłoszone 13,4 miliardów dolarów w należącej do rządu nieruchomości będącej w posiadaniu wykonawcy zostało prawidłowo zaksięgowane lub że jego zgłoszona wartość była dokładna.
Sytuacja ta stanowiła poważny problem, ponieważ menedżerowie NASA wykorzystali dane o kosztach zgłoszone przez wykonawców jako główne źródło informacji do zarządzania miliardami dolarów w programach i projektach obsługiwanych przez wykonawców, ustalania i aktualizowania zobowiązań oraz określania potrzeb budżetowych.