Ronald H. Coase
Kim był Ronald H. Coase?
Ronald H. Coase był ekonomistą, który wniósł przełomowy wkład w dziedzinie ekonomii kosztów transakcyjnych, prawa i ekonomii oraz ekonomii nowych instytucji. Coase otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie nauk ekonomicznych w 1991 r. Za wyjaśnienie roli kosztów transakcyjnych, praw majątkowych i instytucji gospodarczych w strukturze i funkcjonowaniu gospodarki.
Kluczowe wnioski
- Ronald Coase był ekonomistą, który wniósł duży wkład w teorię ekonomii, podkreślając rolę kosztów transakcyjnych i instytucji ekonomicznych.
- Konsekwentnym tematem prac Coase’a była porażka abstrakcyjnych, matematycznych modeli w opisie działania gospodarki świata rzeczywistego.
- Coase otrzymał Nagrodę Nobla w 1991 r.
Zrozumieć Ronalda H. Coase’a
Coase urodził się w Anglii w 1910 roku. Był jedynakiem i cierpiał z powodu słabych nóg, które wymagały od niego noszenia aparatu ortodontycznego, a później odkrył, że ma wczesne zdolności uczenia się w szkole. Uczęszczał na University of London, gdzie wstąpił do London School of Economics. W 1951 roku przyjechał do Stanów Zjednoczonych i zaczął uczyć na Uniwersytecie w Buffalo. Stamtąd Coase zaczął wykładać na innych uniwersytetach, w tym na University of Virginia w Charlottesville i University of Chicago Law School, gdzie spędził większość swojej kariery. Coase był redaktoremczasopisma Journal of Law and Economics oraz członkiem Towarzystwa Mont Pelerin.
Pomimo swojego sukcesu Coase nie był kimś, kto chwalił się swoimi osiągnięciami. Nazywał się przypadkowym ekonomistą, który skończył studia na tym kierunku, ponieważ nie spełnił łacińskiego wymogu studiowania swojej pierwszej wybranej historii. Kiedy pisał swoją biografię dla komitetu Nobla, stwierdził, że wszystkie wydarzenia, które doprowadziły do jego życiowego sukcesu, przydarzyły mu się przez przypadek. Coase oświadczył, że narzucono mu wielkość i że jego sukces nie był niczym więcej.
Coase zmarł we wrześniu 2013 r.
Składki
Godny uwagi wkład Coase’a w ekonomię to teoria kosztów transakcyjnych firmy, twierdzenie Coase’a o efektach zewnętrznych i prawach własności oraz kwestionowanie teorii dóbr publicznych. Wkład Coase’a obejmuje i rozwija ogólną dziedzinę ekonomii nowych instytucji, w tym ekonomię kosztów transakcyjnych, a także prawo i ekonomię.
Teoria przedsiębiorstwa i ekonomia kosztów transakcji
W artykule Coase’a z 1937 r. „The Nature of the Firm” zadawano pytanie, dlaczego, biorąc pod uwagę, że dominujące w tamtym czasie teorie mikroekonomiczne opisywały całą gospodarkę jako masę zatomizowanych indywidualnych kupujących i sprzedających prowadzących interesy jako ciągły strumień transakcji spotowych. to rzeczywiste gospodarki rynkowe zorganizowane w grupy osób współpracujących ze sobą w firmach, w ramach których działalność gospodarcza jest prowadzona zgodnie z kierunkiem zarządu, a nie na warunkach rynkowych między poszczególnymi członkami firmy. W tamtym czasie Coase był socjalistą i widział ścisłe podobieństwo między produkcją zarządzaną przez menedżerów w gospodarce kapitalistycznej a produkcją zarządzaną przez centralnego planistę w gospodarce socjalistycznej. Jeśli rynki są lepsze od centralnego planowania gospodarczego, zapytał Coase, to dlaczego gospodarki kapitalistyczne są zorganizowane w zbiór centralnie planowanych firm? Dlaczego istnieją firmy?
W odpowiedzi Coase opracował teorię kosztów transakcyjnych firmy. Ponieważ standardowa mikroekonomiczna teoria konkurencji doskonałej opiera się na założeniu, że transakcje rynkowe są bezkosztowe, najbardziej efektywny sposób organizacji gospodarki będzie opierał się wyłącznie na transakcjach rynkowych. Jednak Coase zauważył, że w prawdziwym świecie pojawiają się koszty transakcji;koordynacja działalności gospodarczej w sposób nierynkowy, w tym przez firmy zorganizowane, to sposób na oszczędzanie kosztów transakcji. Argument Coase’a zasadniczo dał początek całej dziedzinie ekonomii kosztów transakcyjnych, która rozwinęła się od czasu publikacji „The Nature of the Firm”.
Twierdzenie Coase’a oraz Prawo i Ekonomia
W 1960 roku Coase opublikował kolejny artykuł zatytułowany „Problem kosztów społecznych”. W tym artykule argumentował, że przy braku kosztów transakcyjnych skuteczne rozwiązanie każdego konfliktu gospodarczego wynikającego z efektów zewnętrznych mogłoby zostać osiągnięte niezależnie od początkowego podziału praw własności, bez konieczności narzucania przez rząd rozwiązania w drodze regulacji., podatki lub dotacje. Pomysł ten stał się znany jako twierdzenie Coase’a, zdobył Coase jego miejsce na prestiżowym Uniwersytecie w Chicago i znacznie rozwinął dziedzinę znaną jako prawo i ekonomia.
Podobnie jak w swojej argumentacji w „The Nature of the Firm”, Coase argumentował, że skoro w rzeczywistości koszty transakcji nie są zerowe, sądy mogą odgrywać rolę w przyznawaniu praw własności, aby w miarę pojawiania się sporów uzyskiwać efektywne ekonomicznie rozwiązania prawne.. Również, podobnie jak w „The Nature of the Firm”, Coase wskazał na koszty transakcyjne jako kluczowy czynnik w istnieniu, roli i zasięgu instytucji rządzących realną gospodarką poza modelami tablicowymi ekonomistów.
Dobra publiczne
W artykule z 1974 r. „Latarnia morska w ekonomii” Coase krytykował teorię dóbr publicznych na gruncie empirycznym. Zgodnie z dominującą teorią dóbr publicznych, każde dobro, którego konsumpcji nie można było ograniczyć i raz wyprodukowane, zaspokajałoby cały popyt na danym obszarze geograficznym, nie byłoby produkowane inaczej niż przez organ rządowy ze względu na związane z nim zachęty ekonomiczne. Jako przykład takiego dobra publicznego często podawano latarnie morskie, ponieważ nikogo nie można wykluczyć z widzenia i korzystania z rzutowanego światła, a do ostrzeżenia o danym zagrożeniu nawigacyjnym wystarczy jedna latarnia morska. Teoria dóbr publicznych przewiduje, że żadne latarnie morskie nie zostaną wyprodukowane w wyniku działania dobrowolnego rynku i siłą rzeczy będą one wytwarzane w ramach operacji rządowych finansowanych z podatków. Prywatne latarnie morskie nigdy nie byłyby dochodowe, a zatem inaczej by nie istniały.
Historyczne badanie Coase’a dotyczące rzeczywistych latarni morskich wykazało, że tak nie jest. Przynajmniej w całej XIX-wiecznej Wielkiej Brytanii wiele latarni morskich było własnością prywatną. Ich istnienie było możliwe dzięki rozwiązaniom instytucjonalnym, które umożliwiały właścicielom latarni wystawianie rachunków statkom wpływającym do pobliskich portów za skorzystanie z usług latarni morskiej. Po raz kolejny w tym artykule spostrzeżenie Coase’a obaliło dominujący pogląd na to, co nazwał „ekonomią tablicową” i pokazało, w jaki sposób gospodarka realna może generować instytucjonalne rozwiązania w celu rozwiązania problemów, których nie można rozwiązać w wyidealizowanych modelach matematycznych głównego nurtu teorii ekonomii.