Zwrot kapitału
Co to jest zwrot kapitału (ROC)?
Zwrot kapitału ma miejsce, gdy inwestor otrzyma część swojej pierwotnej inwestycji, która nie jest uznawana za dochód lub zysk kapitałowy z inwestycji. Należy zauważyć, że zwrot kapitału zmniejsza skorygowaną podstawę kosztów inwestora. Gdy skorygowana podstawa kosztów akcji zostanie zredukowana do zera, wszelkie późniejsze zwroty będą podlegały opodatkowaniu jako zysk kapitałowy.
Kluczowe wnioski
- Zwrot kapitału (ROC) to płatność lub zwrot uzyskany z inwestycji, który nie jest uważany za zdarzenie podlegające opodatkowaniu i nie jest opodatkowany jako dochód.
- Kapitał jest zwracany na przykład na kontach emerytalnych i stałych polisach ubezpieczeniowych na życie; regularne rachunki inwestycyjne w pierwszej kolejności zwracają zyski.
- Inwestycje składają się z kapitału, który powinien generować zwrot; ta kwota jest podstawą kosztów. Zwrot kapitału to tylko zwrot kapitału i nie jest to zysk ani strata w wyniku inwestycji
Jak działa zwrot kapitału
Kiedy osoba inwestuje, angażuje kapitał do pracy w nadziei na wygenerowanie zwrotu – kwoty znanej jako podstawa kosztów. Zwrot kapitału inwestorowi oznacza zwrot kapitału. Ponieważ nie obejmuje zysków (ani strat), nie podlega opodatkowaniu – jest to podobne do zwrotu pierwotnych pieniędzy.
Zwrotu kapitału nie należy mylić ze zwrotem z kapitału, który jest zwrotem uzyskanym z zainwestowanego kapitału (i podlega opodatkowaniu).
Niektóre rodzaje inwestycji pozwalają inwestorom najpierw odzyskać kapitał przed otrzymaniem zysków (lub strat) do celów podatkowych. Przykłady obejmują kwalifikowane konta emerytalne, takie jak plany 401 (k) lub IRA oraz środki pieniężne zgromadzone w ramach stałych polis ubezpieczenia na życie. Produkty te są przykładami pierwszy-in-first-out (FIFO), ponieważ inwestorzy otrzymują swój pierwszy dolara plecy przed dotknięciem zysków.
Podstawa kosztowa jest definiowana jako całkowity koszt inwestora zapłacony za inwestycję, a podstawa kosztu akcji jest korygowana o dywidendy, podziały akcji i koszt prowizji związanych z zakupem akcji. Dla inwestorów i doradców finansowych ważne jest, aby śledzić podstawę kosztów każdej inwestycji, aby można było zidentyfikować wszelkie zwroty płatności kapitałowych.
Kiedy inwestor kupuje inwestycję i sprzedaje ją z zyskiem, podatnik musi zgłosić zysk kapitałowy w osobistym zeznaniu podatkowym, a cena sprzedaży pomniejszona o podstawę kosztów inwestycji to zysk kapitałowy ze sprzedaży. Jeśli inwestor otrzyma kwotę, która jest mniejsza lub równa podstawie kosztu, płatność jest zwrotem kapitału, a nie zyskiem kapitałowym.
Przykład podziału zapasów i zwrotu kapitału
Załóżmy na przykład, że inwestor kupuje 100 udziałów zwykłych XYZ po 20 USD za akcję, a akcje są podzielone na 2 akcje za 1, tak że skorygowany pakiet udziałów inwestora wynosi 200 udziałów po 10 USD za akcję. Jeśli inwestor sprzeda akcje za 15 USD, pierwsze 10 USD uznaje się za zwrot kapitału i nie podlega opodatkowaniu. Dodatkowe 5 USD na akcję stanowi zysk kapitałowy i jest uwzględnione w zeznaniu podatkowym.
Faktoring w partnerstwie zwrotu kapitału
Spółkę osobową definiuje się jako działalność, w której dwie lub więcej osób wnosi aktywa i prowadzi podmiot, aby mieć udział w zyskach. Strony tworzą partnerstwo na podstawie umowy partnerskiej. Obliczenie zwrotu kapitału dla spółki osobowej może być trudne.
Udział wspólnika w jednostce jest śledzony na rachunku kapitałowym wspólnika, a rachunek jest powiększany o wszelkie środki pieniężne lub aktywa wniesione przez wspólnika wraz z udziałem w zyskach wspólnika. Odsetki partnera są pomniejszane o wszelkie wypłaty lub gwarantowane płatności oraz udział partnera w stratach w partnerstwie. Wypłata do salda na rachunku kapitałowym partnera jest uważana za zwrot kapitału i nie jest zdarzeniem podlegającym opodatkowaniu.
Jednak gdy całe saldo konta kapitałowego zostanie wypłacone wspólnikowi, wszelkie dodatkowe płatności są uważane za dochód wspólnika i są opodatkowane w osobistym zeznaniu podatkowym wspólnika.