Repozytorium 105
Co to było Repo 105?
Repo 105 był rodzajem luki w księgowaniu transakcji repo (repo), którą wygasły obecnie Lehman Brothers wykorzystał, próbując ukryć prawdziwe kwoty dźwigni finansowej w czasach kłopotów podczas kryzysu finansowego 2007-2008. W tej umowie odkupu, która została zaktualizowana w celu zamknięcia luki, spółka mogłaby zaklasyfikować pożyczkę krótkoterminową jako sprzedaż, a następnie wykorzystać wpływy pieniężne ze „sprzedaży” na zmniejszenie swoich zobowiązań.
Kluczowe wnioski
- Repo 105 był luką księgową, która pozwoliła firmom ukryć prawdziwe kwoty dźwigni finansowej.
- Repo 105 była umową odkupu, którą firma wykorzystywała do pozyskiwania środków poprzez krótkoterminowe pożyczki zabezpieczone.
- Zgodnie z Repo 105, jeśli firma miałaby możliwość odkupienia aktywów, byłaby uznawana za transakcję finansową, a gdyby tak się nie stało, byłaby to sprzedaż.
- Lehman Brothers wykorzystał tę lukę, aby ukryć fakt, że była silnie lewarowana podczas kryzysu finansowego.
- W szczególności Lehman twierdził, że zrezygnował ze skutecznej kontroli, ponieważ otrzymał tylko 100 USD za każde 105 USD wniesionego zabezpieczenia (stąd „105”).
Zrozumieć repo 105
Na rynku repo firma może uzyskać dostęp do nadwyżek środków innych firm na krótkie okresy, zwykle z dnia na dzień, w zamian za zabezpieczenie. Firma, która pożycza środki, obiecuje spłacić krótkoterminową pożyczkę z niewielką kwotą odsetek; zabezpieczenie zazwyczaj nigdy nie zmienia właściciela. To właśnie pozwala firmom rejestrować przychodzące środki pieniężne jako sprzedaż – zakłada się, że zabezpieczenie zostało „wyprzedane” i odkupione później.
Powiat Leśny 105
Repo 105 trafił na pierwsze strony gazet po upadku Lehman Brothers. Poinformowano, że Lehman wykorzystał ten manewr księgowy, aby spłacić 50 miliardów dolarów zobowiązań w celu zmniejszenia dźwigni finansowej w ich bilansie.
Z technicznego punktu widzenia, zgodnie z zapisaną wówczas regułą repo, a także zgodnie z wytężoną wyobraźnią CFO Erin Callan i jej podwładnych, ich transakcje Repo 105 pozwoliły na ujęcie sprzedaży zamiast pożyczek, utrzymywały pożyczki poza bilansem i nie wymagały ujawniania zobowiązania dłużne.
W rzeczywistości, biorąc pod uwagę ówczesną sytuację, nie miały one zastosowania w praktyce. Zgodnie z istniejącą zasadą repo byłby wykazywany jako sprzedaż lub finansowanie, w zależności od tego, czy spółka zachowała efektywną kontrolę nad zabezpieczonymi aktywami pożyczki krótkoterminowej. Gdyby firma miała możliwość odkupienia aktywów, byłaby to transakcja finansowa; gdyby tak się nie stało, byłaby to sprzedaż.
W transakcjach Repo 105 Lehman twierdził, że zrezygnował z efektywnej kontroli, ponieważ otrzymał tylko 100 USD za każde 105 USD wniesionego zabezpieczenia (stąd „105”). Tak więc, jak stwierdził bank inwestycyjny, były to transakcje sprzedaży, które generowały wpływy na redukcję dźwigni.
Uwagi specjalne
Po zapoznaniu się z cenną lekcją o tym, jak Wall Street znajdzie sposób na nadużycie zasad rachunkowości, Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) wydała ASU nr 2011-03, „Transfery i obsługa (Temat 860): Ponowne rozważenie skutecznej kontroli odkupu” Umowy ”.
Zasada została ulepszona, powiedział FASB w komunikacie prasowym, „poprzez wyeliminowanie uwzględnienia zdolności zbywającego do wypełnienia swoich praw i obowiązków wynikających z umowy z kryteriów określania efektywnej kontroli”.