Teoria żalu
Co to jest teoria żalu?
Teoria żalu mówi, że ludzie przewidują żal, jeśli dokonają złego wyboru i biorą pod uwagę to oczekiwanie przy podejmowaniu decyzji. Strach przed żalem może odgrywać znaczącą rolę w zniechęcaniu kogoś do podjęcia działania lub motywowaniu go do działania. Teoria żalu może wpływać na racjonalne zachowanie inwestora, osłabiając jego zdolność do podejmowania decyzji inwestycyjnych, które przyniosłyby mu korzyści, a nie szkodziły.
Kluczowe wnioski
- Teoria żalu odnosi się do ludzkiego zachowania związanego ze strachem przed żalem, który wynika z tego, że ludzie przewidują żal, jeśli dokonają złego wyboru.
- Ten strach może wpływać na racjonalne zachowanie osoby, osłabiając jej zdolność do podejmowania decyzji, które przyniosłyby jej korzyść, w przeciwieństwie do tych, które mogłyby jej zaszkodzić.
- Teoria żalu ma wpływ na inwestorów, ponieważ może albo spowodować ich niepotrzebną awersję do ryzyka, albo zmotywować ich do podejmowania ryzyka, którego nie powinni podejmować.
- Podczas przedłużających się hossy teoria żalu powoduje, że niektórzy inwestorzy nadal intensywnie inwestują, ignorując oznaki zbliżającego się krachu.
- Automatyzując proces inwestycyjny, inwestorzy mogą zmniejszyć strach przed żalem z powodu podejmowania błędnych decyzji inwestycyjnych.
Zrozumieć teorię żalu
Podczas inwestowania teoria żalu może albo zniechęcić inwestorów do podejmowania ryzyka, albo zmotywować ich do podejmowania większego ryzyka. Załóżmy na przykład, że inwestor kupuje akcje małej, rozwijającej się firmy wyłącznie na podstawie rekomendacji znajomego. Po sześciu miesiącach cena akcji spada do 50% ceny zakupu, więc inwestor sprzedaje akcje i zdaje sobie sprawę ze straty. Aby uniknąć tego żalu w przyszłości, inwestor mógłby zadawać pytania i wyszukiwać akcje polecane przez znajomego. Lub, inwestor może zdecydować, że nigdy nie będzie poważnie traktować żadnej rekomendacji inwestycyjnej udzielonej przez tego znajomego, niezależnie od podstaw inwestycyjnych.
I odwrotnie, załóżmy, że inwestor nie skorzystał z rekomendacji znajomego, aby kupić akcje, a cena wzrosła o 50%. Aby uniknąć żalu, że przegapił, inwestor może być mniej niechętny ryzyku i prawdopodobnie kupi w przyszłości dowolne akcje, które poleca ten przyjaciel, bez przeprowadzania jakichkolwiek badań wstępnych.
Teoria żalu i psychologia
Inwestorzy mogą zminimalizować oczekiwanie żalu wpływającego na ich decyzje inwestycyjne, jeśli mają zrozumienie i świadomość psychologii teorii żalu. Inwestorzy muszą przyjrzeć się, jak żal wpłynął na ich decyzje inwestycyjne w przeszłości i wziąć to pod uwagę, rozważając nową okazję.
Na przykład, inwestor mógł przeoczyć duży trend, a następnie handlował akcjami momentum tylko po to, aby spróbować złapać następny znaczący ruch. Inwestor powinien zdać sobie sprawę, że ma tendencję do żałowania straconych okazji i rozważyć to przed podjęciem decyzji o zainwestowaniu w kolejne zyski.
Teoria żalu i krach na rynku
W inwestowaniu często teoria żalu i strach przed przegapieniem (często w skrócie „FOMO”) idą w parze. Jest to szczególnie widoczne w okresach przedłużającej się hossy, kiedy ceny finansowych papierów wartościowych rosną, a optymizm inwestorów pozostaje wysoki. Strach przed utratą szansy na osiągnięcie zysków może skłonić nawet najbardziej konserwatywnego i niechętnego do ryzyka inwestora do zignorowania sygnałów ostrzegawczych o zbliżającym się krachu.
Irracjonalna entuzjazm – wyrażenie, które słynie z byłego prezesa Rezerwy Federalnej Alana Greenspana – odnosi się do tego nadmiernego entuzjazmu inwestorów, który powoduje wzrost cen aktywów, które mogą być uzasadnione fundamentalnymi fundamentami aktywów. Ten nieuzasadniony optymizm ekonomiczny może prowadzić do utrwalania się wzorca zachowań inwestycyjnych.
Inwestorzy zaczynają wierzyć, że niedawny wzrost cen przepowiada przyszłość i nadal intensywnie inwestują. Powstają bańki aktywów, które ostatecznie pękają, prowadząc do paniki sprzedaży. Po tym scenariuszu może nastąpić poważne spowolnienie gospodarcze lub recesja. Przykładami tego są krach giełdowy w 1929 r., Krach giełdowy w 1987 r., Krach internetowych z 2001 r. I kryzys finansowy 2007-08.
Teoria żalu i proces inwestycyjny
Inwestorzy mogą zmniejszyć strach przed żalem podejmowania błędnych decyzji inwestycyjnych poprzez automatyzację procesu inwestycyjnego. Strategia taka jak inwestowanie według formuły, która ściśle przestrzega określonych zasad dokonywania inwestycji, eliminuje większość procesu podejmowania decyzji o tym, co kupić, kiedy i ile kupić.
Inwestorzy mogą zautomatyzować swoje strategie handlowe i używać algorytmów do wykonywania zleceń i zarządzania handlem. Korzystanie ze strategii handlowych opartych na regułach zmniejsza prawdopodobieństwo, że inwestor podejmie uznaniową decyzję w oparciu o poprzedni wynik inwestycji. Inwestorzy mogą również testować Doradcy robo zdobyli popularność wśród niektórych inwestorów, ponieważ oferują dostęp do automatycznego inwestowania w połączeniu z tanią alternatywą dla tradycyjnych doradców.