Definicja racjonalnego zachowania
Co to jest racjonalne zachowanie?
Racjonalne zachowanie odnosi się do procesu podejmowania decyzji, który opiera się na dokonywaniu wyborów skutkujących optymalnym poziomem korzyści lub użyteczności dla jednostki. Założenie o racjonalnym zachowaniu oznacza, że ludzie woleliby raczej podejmować działania, które przynoszą im korzyści, niż działania, które są neutralne lub szkodzą im. Większość klasycznych teorii ekonomicznych opiera się na założeniu, że wszystkie osoby biorące udział w działaniu zachowują się racjonalnie.
Kluczowe wnioski
- Racjonalne zachowanie odnosi się do procesu podejmowania decyzji, który opiera się na dokonywaniu wyborów skutkujących optymalnym poziomem korzyści lub użyteczności.
- Teoria racjonalnego wyboru to teoria ekonomiczna, która zakłada racjonalne zachowanie jednostek.
- Racjonalne zachowanie może nie wiązać się z otrzymaniem największej korzyści pieniężnej lub materialnej, ponieważ otrzymana satysfakcja może być czysto emocjonalna lub niepieniężna.
Zrozumienie racjonalnego zachowania
Racjonalne zachowanie jest kamieniem węgielnym teorii racjonalnego wyboru, teorii ekonomii, która zakłada, że jednostki zawsze podejmują decyzje, które zapewniają im największą użyteczność osobistą. Decyzje te zapewniają ludziom największe korzyści lub satysfakcję, biorąc pod uwagę dostępne możliwości. Racjonalne zachowanie może nie wiązać się z otrzymaniem największej korzyści pieniężnej lub materialnej, ponieważ otrzymana satysfakcja może być czysto emocjonalna lub niepieniężna.
Na przykład, chociaż prawdopodobnie bardziej korzystne finansowo dla dyrektora jest pozostanie w firmie niż wcześniejsze przejście na emeryturę, nadal za racjonalne zachowanie uważa się staranie się o wcześniejszą emeryturę, jeśli uważa, że korzyści płynące z życia na emeryturze przeważają nad użytecznością płynącą z otrzyma wypłatę. Optymalna korzyść dla jednostki może obejmować zwroty niepieniężne.
Co więcej, gotowość osoby do podejmowania ryzyka lub odwrotnie, jej niechęć do ryzyka, można uznać za racjonalną w zależności od jej celów i okoliczności. Na przykład inwestor może zdecydować się na podjęcie większego ryzyka na swoim koncie emerytalnym niż na koncie przeznaczonym na studia jego dzieci. Oba byłyby uznawane za racjonalne wybory dla tego inwestora.
Ekonomia behawioralna
Ekonomia behawioralna to metoda analizy ekonomicznej, w której rozważa się spostrzeżenia psychologiczne w celu wyjaśnienia ludzkich zachowań w odniesieniu do podejmowania decyzji ekonomicznych. Zgodnie z teorią racjonalnego wyboru racjonalna osoba ma samokontrolę i jest niewzruszona czynnikami emocjonalnymi. Jednak ekonomia behawioralna przyznaje, że ludzie są emocjonalni i łatwo się rozpraszają, w związku z czym ich zachowanie nie zawsze jest zgodne z przewidywaniami modeli ekonomicznych. Czynniki psychologiczne i emocje wpływają na działania jednostek i mogą prowadzić do podejmowania decyzji, które mogą wydawać się nie do końca racjonalne.
Ekonomia behawioralna ma na celu wyjaśnienie, dlaczego ludzie podejmują pewne decyzje dotyczące tego, ile zapłacić za filiżankę kawy, czy chcą kontynuować naukę w college’u lub prowadzić zdrowy tryb życia, a także ile zaoszczędzić na emeryturę, wśród innych decyzji, które większość ludzi musi zrobić w którymś momencie swojego życia.
Inwestorzy mogą też podejmować decyzje przede wszystkim w oparciu o emocje, np. Inwestując w spółkę, do której inwestor ma pozytywne uczucia, nawet jeśli modele finansowe sugerują, że inwestycja nie jest mądra.
Przykład racjonalnego zachowania
Na przykład, osoba może zdecydować się zainwestować w zapasy produkcji ekologicznej zamiast tradycyjnej operacji produkcyjnej, jeśli ma silne przekonanie o wartości produktów ekologicznych. Mogą to zrobić niezależnie od bieżącej wartości operacji organicznej w porównaniu z wartością operacji konwencjonalnej i pomimo faktu, że operacja konwencjonalna przyniosłaby wyższy zwrot.