Zalewanie pompy
Co to jest zalewanie pompy?
Zalewanie pompą to działanie podejmowane w celu pobudzenia gospodarki, zwykle w okresie recesji, poprzez wydatki rządowe oraz obniżki stóp procentowych i podatków. Termin zalewanie pompy wywodzi się z działania starszych pomp – zawór ssący musiał być zalany wodą, aby pompa działała prawidłowo.
Zrozumienie zalewania pompy
Zalewanie pompy zakłada, że gospodarka musi zostać zalana, aby ponownie działała prawidłowo. W tym kontekście zakłada się, że wydatki rządowe będą stymulować wydatki prywatne, co z kolei powinno prowadzić do ekspansji gospodarczej.
Kluczowe wnioski
- Zalewanie pompami odnosi się do kroków podejmowanych w celu stymulowania wydatków w gospodarce w trakcie lub po recesji.
- Ogólnie rzecz biorąc, wiąże się to z wpompowywaniem niewielkich kwot funduszy rządowych w gospodarkę znajdującą się w kryzysie w celu pobudzenia wzrostu.
Małe kwoty funduszy rządowych
Zalewanie pomp polega na wprowadzaniu stosunkowo niewielkich kwot funduszy rządowych do gospodarki pogrążonej w kryzysie w celu pobudzenia wzrostu. Odbywa się to poprzez wzrost siły nabywczej osób dotkniętych zastrzykiem funduszy, w celu pobudzenia popytu na towary i usługi. Wzrost popytu odczuwany przez zalewanie pomp może prowadzić do zwiększenia rentowności w sektorze prywatnym, co pomaga w ogólnym ożywieniu gospodarczym.
Zalewanie pompą odnosi się do keynesowskiej teorii ekonomicznej, nazwanej na cześć znanego ekonomisty Johna Maynarda Keynesa, która stwierdza, że interwencja rządu w gospodarkę, mająca na celu zwiększenie zagregowanego popytu, może spowodować pozytywne zmiany w gospodarce. Opiera się to na cyklicznym charakterze pieniądza w gospodarce, w której wydatki jednej osoby są bezpośrednio powiązane z zarobkami innej osoby, a wzrost zarobków prowadzi do późniejszego wzrostu wydatków.
Zastosowanie zalewania pompy w Stanach Zjednoczonych
Określenie „pompa zalewowa” wywodzi się z powołania przez prezydenta Herberta Hoovera firmy Reconstruction Finance Corporation (RFC) w 1932 r., Której celem było udzielanie pożyczek bankom i przemysłowi. Posunięto się o krok dalej w 1933 r., Kiedy prezydent Franklin Roosevelt uznał, że jedyną drogą do wyjścia gospodarki z Wielkiego Kryzysu będzie pompowanie. Za pośrednictwem RFC i innych organizacji robót publicznych wydano miliardy dolarów na zalanie pompy w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego.
Fraza ta była rzadko używana w dyskusjach na temat polityki gospodarczej po II wojnie światowej, mimo że opracowane i stosowane od tego czasu programy, takie jak ubezpieczenie od bezrobocia i obniżki podatków, można uznać za formy automatycznych pomp zalewowych. Jednak w czasie kryzysu finansowego z 2007 r. Termin ten powrócił do użytku, ponieważ obniżenie stóp procentowych i wydatki na infrastrukturę uznano za najlepszą drogę do ożywienia gospodarczego, a także ulgi podatkowe wydane w ramach ustawy o bodźcach gospodarczych z 2008 r.
Zalewanie pomp w japońskiej gospodarce
Podobnie jak w przypadku działań prowadzonych w Stanach Zjednoczonych, premier Japonii Shinzo Abe i powiązany z nim gabinet zatwierdzili w 2015 r. Pakiet stymulacyjny o wartości 29,1 miliarda dolarów w nadziei na ożywienie napiętej gospodarki. Celem było zwiększenie produktu krajowego brutto (PKB) Japonii o 0,7% do końca 2016 roku.