Grać

Co to jest gra?

Zabawa to slangowe określenie, które opisuje akcję inwestycyjną wykonywaną przez inwestora. Inwestor może zainwestować w określone akcje lub fundusze wspólnego inwestowania. „Gra na giełdzie” to zwrot używany przez początkujących inwestorów, który oznacza, że ​​uzyskali oni symulowany lub rzeczywisty dostęp do wzlotów i upadków giełdy. Gra może skutkować „dobrą grą”, gdy decyzja okazuje się pozytywna lub „złą grą”, gdy decyzja okazuje się negatywna.

Zrozumieć zabawę

Play opisuje powody, dla których warto zainwestować lub nie. Inwestowanie w akcje nie jest w żaden sposób gwarancją; pojawią się informacje wspierające i zaprzeczające każdej decyzji. Podobnie jak w przypadku gry w piłkę nożną, decyzja jest podejmowana na podstawie podanych w danym momencie informacji. Dowiedzenie się, czy była to właściwa gra, zostanie rozstrzygnięte w późniejszym czasie.

Termin zabawa jest używany zarówno w rozmowie, jak i jako znajomy żargon w sprawozdaniach finansowych i artykułach inwestycyjnych. Zwykle opisuje decyzję inwestycyjną.

Aby lepiej zrozumieć, jak używać terminu zabawa w codziennych rozmowach związanych z ekonomią i finansami, możesz zapoznać się z terminami w wiadomościach finansowych i raportach, które używają tego terminu w swoich sprawozdaniach. Na przykład, w dyskusji na temat zapasów technologii, eksperci finansowi mogą nazwać akcje technologiczne „grą bezpieczeństwa”.

Termin ten odnosi się do idei inwestora jako gracza; jeśli inwestor ma awersję do ryzyka, może chcieć trzymać się zasad bezpieczeństwa, przy czym powyższy przykład wyraźnie radzi inwestorom kupować akcje technologiczne, które prawdopodobnie nie będą generować dużych ilości ryzyka.

Czysta gra

Możesz również spotkać się z terminem „ czysta zabawa ”, tak jak w przypadku czystego towarzystwa lub metody czystej zabawy. Firma zajmująca się czystą zabawą to taka, która koncentruje się wyłącznie na jednym konkretnym produkcie lub działalności. Aktywni inwestorzy, którzy chcą zająć pozycję za określonymi produktami lub segmentami branżowymi, mogą być zainteresowani spółkami działającymi w czystej postaci.

Na przykład Starbucks kwalifikuje się jako czysta zabawa, ponieważ jej działalność koncentruje się na sprzedaży kawy. Z drugiej strony firma taka jak General Electric, która ma kilka linii biznesowych i marek, nie kwalifikuje się jako czysta gra.

Akcje typu „pure-play” są łatwiejsze do przeanalizowania niż inwestycje „non-pure-play”, ponieważ ich działalność jest związana z jednym obszarem, a zatem ilość danych do przeanalizowania jest mniejsza. Źródła ich przychodów i kosztów pochodzą z jednego punktu, a nie z wielu obszarów, co ułatwia określenie marż zysku, wartości odniesienia i innych wskaźników. Ułatwia to nie tylko zrozumienie wyników firmy, ale także prognozowanie jej przyszłej rentowności.

Jeśli konkretna działalność firmy działającej wyłącznie na zasadach czystej gry dobrze się rozwija, oczekuje się, że zwroty będą wysokie, ponieważ nie ma innych niezwiązanych ze sobą elementów działalności, które mogą utrudniać sprzedaż lub zyski. Z drugiej strony firmy działające na zasadzie czystej gry mogą być narażone na wysokie ryzyko, ponieważ z natury nie są zdywersyfikowane. Jeśli rynek, na którym się koncentrują, przybiera negatywny obrót, firma nie ma innej linii biznesowej, która mogłaby zmniejszyć wpływ.

Przykład gry

Na przykład spójrz na poniższe oświadczenia, które odzwierciedlają te typowe dla inwestorów.

P: „Dlaczego kupiłeś te akcje?”

A1 : „To była gra wartości księgowej, ponieważ akcje były znacznie poniżej ich wartości księgowej ”. A2 : „To była długoterminowa gra na rynku nieruchomości, ponieważ wierzę, że wartość nieruchomości wzrośnie w ciągu najbliższych 10 lat”. A3: „To była gra infrastrukturalna dla krajów rozwijających się, ponieważ firma buduje drogi w krajach rozwijających się”.

Wszystkie odpowiedzi odnoszą się do terminu „zabawa” jako decyzji inwestycyjnej podejmowanej na podstawie pewnych informacji.