Stały portfel
Co to jest portfel stały?
Portfel stały to portfel inwestycyjny zaprojektowany tak, aby osiągał dobre wyniki we wszystkich warunkach ekonomicznych. Został on opracowany przez analityka inwestycyjnego wolnorynkowego Harry’ego Browne’a w latach osiemdziesiątych. Portfel stały składa się z równych alokacji akcji, obligacji, złota i gotówki lub bonów skarbowych.
Kluczowe wnioski
- Celem stałego portfela jest osiąganie dobrych wyników w każdych warunkach ekonomicznych dzięki różnorodności.
- Stały portfel składa się z równych części akcji, obligacji, złota i gotówki.
- Wyniki historyczne pokazały, że stały portfel radzi sobie dobrze w perspektywie długoterminowej, ale nie tak dobrze, jak tradycyjny portfel 60/40.
- Zaletą jest to, że stały portfel ogranicza straty wynikające z pogorszenia koniunktury na rynku, co może być korzystne dla niektórych inwestorów.
Zrozumienie stałego portfela
Stały portfel został skonstruowany przez Harry’ego Browne’a jako portfel, który uważał za bezpieczny i zyskowny w każdym klimacie gospodarczym. Korzystając z odmiany efektywnego indeksowania rynku, Browne stwierdził, że portfel podzielony równo między akcje wzrostowe, metale szlachetne, obligacje rządowe i bony skarbowe byłby idealną mieszanką inwestycyjną dla inwestorów poszukujących bezpieczeństwa i wzrostu.
Zalety i wady stałego portfela
Browne argumentował, że zestawienie portfeli byłoby opłacalne we wszystkich typach sytuacji ekonomicznych: akcje wzrostowe prosperowałyby na rynkach ekspansywnych, metale szlachetne na rynkach inflacyjnych, obligacje w recesji i bony skarbowe w czasie depresji.
Browne ostatecznie stworzył tak zwany Permanent Portfolio Fund, z zestawem aktywów podobnym do jego teoretycznego portfela w 1982 r. W latach 1976–2016 hipotetyczny stały portfel wygenerowałby roczny zwrot w wysokości 8,65%, co daje całkowity zwrot w wysokości 2600%. Bardziej standardowy portfel 60/40 wygenerowałby roczny zwrot w wysokości 10,13% przy całkowitym zwrocie wynoszącym 5050%.
Stały portfel miał jednak pewne zalety w tym okresie. Portfel 60/40 miał odchylenie standardowe 9,6, w porównaniu z 7,2 dla stałego portfela. Podczas krachu rynkowego w październiku 1987 r. Wartość portfela 60/40 spadłaby o 13,4%, podczas gdy portfel stały spadłby tylko o 4,5%. Stały portfel generowałby niższe zyski w perspektywie długoterminowej, ale przebiegałby znacznie płynniej. To sprawia, że stały portfel jest atrakcyjną opcją dla inwestorów unikających ryzyka.
Budowa stałego portfela
Istnieje wiele sposobów na zbudowanie stałego portfela, biorąc pod uwagę mnogość dostępnych możliwości inwestycyjnych. Poniżej znajduje się jedna sugestia, jak osiągnąć tę zrównoważoną mieszankę:
- 25% w amerykańskich akcjach, aby zapewnić wysoki zwrot w okresie prosperity. W przypadku tej części portfela Browne zaleca podstawowy fundusz indeksowy S&P 500, taki jak Vanguard 500 Index Fund (VFINX).
- 25% w długoterminowych amerykańskich obligacjach skarbowych, które dobrze sobie radzą w okresie prosperity i deflacji (ale słabo w innych cyklach gospodarczych).
- 25% gotówki na zabezpieczenie przed okresami „napiętego pieniądza” lub recesji. W tym przypadku „gotówka” oznacza krótkoterminowe bony skarbowe USA.
- 25% w metalach szlachetnych (złocie), aby zapewnić ochronę w okresach inflacji. Browne poleca złote monety bulionowe.
Browne zaleca ponowne równoważenie portfela raz w roku w celu utrzymania 25% wag docelowych.