Porozumienie paryskie / COP21

Co to jest porozumienie paryskie / COP21?

Porozumienie paryskie, znane również jako Porozumienie klimatyczne z Paryża, to porozumienie liderów ponad 180 krajów dotyczące ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i ograniczenia globalnego wzrostu temperatury do poniżej 2 stopni Celsjusza (3,6 F) powyżej poziomów sprzed epoki przemysłowej do roku 2100. Idealnie, porozumienie ma na celu utrzymanie wzrostu poniżej 1,5 stopnia Celsjusza (2,7 F).  Porozumienie nosi również nazwę 21. Konferencji Stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC).

Dwutygodniowa konferencja prowadząca do zawarcia porozumienia odbyła się w Paryżu w grudniu 2015 r.  Według stanu na grudzień 2020 r. Porozumienie podpisało 194 członków UNFCCC, a 189 stało się jego stronami.  Porozumienie paryskie zastępuje protokół z Kioto z 2005 r.

Zrozumienie porozumienia paryskiego / COP21

Jednym z najbardziej znaczących rezultatów porozumienia paryskiego z 2015 r. Było to, że początkowo podpisały go Stany Zjednoczone i Chiny. Stany Zjednoczone na krótko opuściły porozumienie w listopadzie 2020 r., Ale ponownie przystąpiły do ​​niego w lutym 2021 r.5 Łącznie Stany Zjednoczone i Chiny odpowiadają za około 43% światowych emisji: 28% przypada na Chiny, a 15% na Stany Zjednoczone. Wszyscy sygnatariusze zgodzili się co do celu, jakim jest ograniczenie emisji gazów cieplarnianych w wyniku wzrostu temperatury i innych zagrożeń, które mają wpływ na cały świat. Innym istotnym elementem umowy jest to, że obejmuje ona kraje, które są uzależnione od przychodów z wydobycia ropy i gazu.1

Każdy kraj, który uczestniczył w 21. Konferencji Stron, zgodził się obniżyć swoje emisje o określony procent w oparciu o poziom emisji w roku bazowym. Na przykład Stany Zjednoczone obiecały obniżyć emisje nawet o 28% w porównaniu z poziomem z 2005 roku. Te obietnice nazywane są zamierzonymi wkładami ustalanymi na szczeblu krajowym. Zdecydowano, że każdy kraj uczestniczący będzie mógł określić swoje własne priorytety i cele, ponieważ każdy kraj ma inne okoliczności i inną zdolność do podejmowania zmian.

Wystąpienie Stanów Zjednoczonych z porozumienia paryskiego

Prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump zapowiedział 1 czerwca 2017 r., Że Stany Zjednoczone wycofają się z porozumienia paryskiego z 2015 r. Trump argumentował, że porozumienie paryskie osłabi gospodarkę krajową i postawi naród w trwałej niekorzystnej sytuacji. Wycofanie się Stanów Zjednoczonych nie mogło nastąpić przed 2 listopada 2020 r., Zgodnie z art. 28 porozumienia paryskiego. Do tego czasu Stany Zjednoczone musiały wypełniać swoje zobowiązania wynikające z umowy, takie jak zgłaszanie swoich emisji Organizacji Narodów Zjednoczonych.

Decyzja Stanów Zjednoczonych o wycofaniu się spotkała się z powszechnym potępieniem ze strony zwolenników teorii zmian klimatycznych w Stanach Zjednoczonych i na świecie, organizacji religijnych, przedsiębiorstw, przywódców politycznych, naukowców i ekologów.11  Pomimo wycofania się, kilku gubernatorów stanów USA utworzyło Sojusz Klimatyczny Stanów Zjednoczonych i zobowiązało się do dalszego przestrzegania i promowania porozumienia paryskiego.

Porozumienie paryskie było również tematem kampanii prezydenckiej w 2020 roku. Stany Zjednoczone formalnie opuściły globalny pakt 4 listopada 2020 r.

Powrót USA do porozumienia paryskiego

20 stycznia 2021 r. Prezydent Joe Biden podpisał dekret ogłaszający, że Stany Zjednoczone ponownie przystąpią do porozumienia paryskiego. Zgodnie z warunkami umowy oficjalne ponowne dołączenie Stanów Zjednoczonych zajęło 30 dni – lub do 19 lutego 2021 roku.

Struktura porozumienia paryskiego

Aby porozumienie zostało uchwalone, musiało przystąpić co najmniej 55 krajów, które odpowiadają za co najmniej 55% światowych emisji. Umowa została otwarta do formalnego zobowiązania w kwietniu 2016 r. I zakończona w kwietniu 2017 r.  Po tym, jak przywódca kraju zdecydował się przystąpić do porozumienia, do oficjalnego uczestnictwa tego kraju wymagana była zgoda rządu krajowego lub uchwalenie prawa krajowego.

Naukowcy ostrzegają, że porozumienie nie wystarczy, aby zapobiec katastrofalnemu globalnemu ociepleniu, ponieważ zobowiązania poszczególnych krajów dotyczące redukcji emisji dwutlenku węgla nie wystarczą, aby osiągnąć cele w zakresie temperatury. Inna krytyka dotyczy zdolności porozumienia do uwzględnienia strat związanych ze zmianą klimatu w najbardziej wrażliwych krajach, takich jak większość krajów afrykańskich, wiele krajów Azji Południowej oraz kilka krajów Ameryki Południowej i Środkowej.

Co pięć lat rządy muszą składać sprawozdania z postępów i planów redukcji emisji gazów cieplarnianych. Porozumienie paryskie wymaga również od krajów rozwiniętych wysyłania 100 miliardów dolarów rocznie do krajów rozwijających się, począwszy od 2020 r., Kiedy to porozumienie weszło w życie. Kwota ta będzie z czasem wzrastać.