Jeden świat, jedna waluta: czy to zadziała?

W marcu 2009 r. Sekretarz skarbu USATimothy Geithner dał do zrozumienia, że ​​jest „całkiem otwarty” na pomysł ewentualnego przejścia w kierunku globalnej waluty zarządzanej przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW). Chociaż wielu było zaskoczonych tym niezwykłym ogłoszeniem, idea światowej waluty z pewnością nie jest nowa.

W rzeczywistości jednym z najczęściej cytowanych zwolenników wspólnej waluty jest legendarny ekonomista John Maynard Keynes. Wiele pomysłów Keynesa zyskało i straciło na popularności w ciągu ostatnich 70 lat. Ale czy jedna waluta naprawdę mogłaby działać?

Kto by na tym skorzystał?

Każdy miałby coś dla siebie z globalną walutą. Wszystkie narody z pewnością skorzystałyby na tym, ponieważ nie byłoby już ryzyka walutowego w handlu międzynarodowym. Handlowcy nie musieliby już zabezpieczać swoich pozycji w obawie przed wahaniami kursów walut.

Wszystkie koszty transakcyjne związane z finansami międzynarodowymi również zostałyby wyeliminowane. Wymiana walut zawsze wymaga przewalutowania, które banki pobierają jako opłatę, a zmiana jednej waluty na inną może spowodować utratę wartości. Posiadanie jednej waluty światowej wyeliminowałoby to wszystko. Skorzystałyby na tym osoby podróżujące za granicę, a także firmy prowadzące działalność w innych krajach. Dane ekonomiczne szacują, że kiedy kraje europejskie przestawiły się na euro, zaoszczędzono od 13 do 20 miliardów euro rocznie na kosztach transakcji.

Ponadto przełamanie bariery walutowej prowadzi do zwiększenia wymiany handlowej między narodami. Ponownie, jeśli weźmiemy za przykład Unię Europejską, przejście na euro zwiększyło wymianę handlową między krajami członkowskimi o 5% do 20%.

Ponadto jedna waluta doprowadziłaby do pewnego wyrównania globalnych reguł gry, ponieważ kraje takie jak Chiny nie mogłyby już używać wymiany walut jako sposobu na obniżenie ceny swoich towarów na rynku globalnym. Przez długi czas Chiny manipulowały swoją walutą, niedowartościowując ją, a tym samym zwiększając konkurencyjność cen ich eksportu na całym świecie. To zaszkodziło gospodarkom innych narodów. Mając jedną walutę światową, Chiny nie byłyby w stanie tego zrobić ani nie miałyby ku temu powodu.

Kraje rozwijające się również odniosłyby znaczne korzyści z wprowadzenia stabilnej waluty, która stanowiłaby podstawę przyszłego rozwoju gospodarczego. Na przykład Zimbabweprzeszłojeden z największychkryzysów hiperinflacyjnych w historii. Dolar Zimbabwe musiał zostać w kwietniu 2009 r. Zastąpiony walutami obcymi, w tym dolarem amerykańskim.

Wady

Najbardziej oczywistym upadkiem wprowadzenia globalnej waluty byłaby utrata niezależnej polityki pieniężnej regulującej gospodarki narodowe. Na przykład podczas kryzysu gospodarczego w Stanach Zjednoczonych w 2008 roku Rezerwa Federalna była w stanie obniżyć stopy procentowe do bezprecedensowych poziomów i zwiększyć podaż pieniądza w celu pobudzenia wzrostu gospodarczego. Działania te przyczyniły się do złagodzenia recesji w Stanach Zjednoczonych.

W globalnej walucie tego typu agresywne zarządzanie gospodarką narodową nie byłoby możliwe. Polityka pieniężna nie mogła zostać uchwalona w poszczególnych krajach. Raczej każda zmiana w polityce pieniężnej musiałaby nastąpić na szczeblu światowym. Pomimo coraz bardziej globalnego charakteru handlu, gospodarki każdego narodu na całym świecie nadal znacznie się różnią i wymagają innego zarządzania. Poddanie wszystkich krajów jednej polityce pieniężnej prawdopodobnie doprowadziłoby do decyzji politycznych, które przyniosłyby korzyści niektórym krajom kosztem innych.

Zwykle skutkowałoby to raczej negatywnym wpływem na kraje rozwinięte niż na kraje rozwijające się. Na przykład Niemcy musiały ratować Grecję, gdy jej gospodarka prawie się załamała, wydając miliardy euro, aby zapobiec bankructwu Grecji.

Dostawa i drukowanie

Podaż i drukowanie globalnej waluty musiałoby być regulowane przez centralny organ bankowy, tak jak ma to miejsce w przypadku wszystkich głównych walut. Jeśli spojrzymy ponownie na euro jako model, zobaczymy, że euro jest regulowane przez ponadnarodowy podmiot, Europejski Bank Centralny (EBC). Ten bank centralny został utworzony na mocy traktatu zawartego między członkami Europejskiej Unii Walutowej.

Aby uniknąć stronniczości politycznej, Europejski Bank Centralny nie odpowiada wyłącznie wobec żadnego konkretnego kraju. W celu zapewnienia odpowiednich kontroli i równowagi EBC ma obowiązek przedstawiać regularne sprawozdania ze swoich działań Parlamentowi Europejskiemu i kilku innym grupom ponadnarodowym.

Podsumowanie

Obecnie wydaje się, że wprowadzenie jednej waluty na całym świecie byłoby wysoce niepraktyczne. W istocie dominująca teoria głosi, że bardziej pożądane jest podejście mieszane. W niektórych obszarach, takich jak Europa, stopniowe przyjęcie jednej waluty może przynieść znaczne korzyści. Ale w innych obszarach próba wymuszenia jednej waluty prawdopodobnie przyniosłaby więcej szkody niż pożytku.