Zasada jednej trzeciej
Jaka jest zasada jednej trzeciej?
Reguła jednej trzeciej szacuje zmianę wydajności pracy na podstawie zmian kapitału przeznaczonego na pracę. Reguła służy do określenia wpływu, jaki zmiany technologiczne lub kapitał mają na produkcję.
Wydajność pracy to termin ekonomiczny, który opisuje koszt godzinowej produkcji pracownika na podstawie ilości produktu krajowego brutto (PKB) wydanego na wyprodukowanie tej godziny pracy. W szczególności reguła zakłada, że przy wzroście nakładów kapitałowych na pracę o 1% nastąpi wynikający z tego wzrost produktywności o 0,33%. Reguła jednej trzeciej zakłada ponadto, że wszystkie inne zmienne pozostają statyczne. Tak więc nie zachodzą żadne zmiany w technologii ani w kapitale ludzkim. Kapitał ludzki to wiedza i doświadczenie, które posiada pracownik.
Kluczowe wnioski
- Reguła jednej trzeciej to praktyczna reguła, która szacuje zmianę wydajności pracy na podstawie zmian kapitału na godzinę pracy.
- Im więcej dóbr i usług robotnik może wyprodukować w ciągu godziny pracy, tym wyższy standard życia w tej gospodarce.
- Uzyskanie większego kapitału ludzkiego może być trudne, zwłaszcza w krajach o niższym współczynniku aktywności zawodowej lub odsetku ludności uczestniczącej w sile roboczej.
Zrozumienie zasady jednej trzeciej
Obliczanie wydajności pracy
Korzystając z reguły jednej trzeciej, gospodarka lub biznes może oszacować, ile technologii lub siły roboczej przyczynia się do ogólnej produktywności. Na przykład, powiedzmy, że Twoja firma doświadcza 6% wzrostu kapitału na godzinę pracy w danym okresie. Innymi słowy, zatrudnienie pracowników kosztuje więcej. W tym samym czasie kapitał rzeczowy spółki również wzrósł o 6%.
Możesz użyć równania% wzrostu produktywności = 1/3 (% wzrostu kapitału fizycznego / godzin pracy) +% wzrostu technologii, aby wywnioskować, że 4% wzrostu produktywności było spowodowane postępem technologicznym.
Czynniki wpływające na wydajność pracy
Wydajność pracy może być trudna do dokładnego określenia ilościowego. Chociaż dość łatwo jest narysować związek między liczbą towarów wyprodukowanych na przykład przez pracowników fabrycznych w ciągu jednej godziny pracy, trudniej jest przypisać wartość usługom. Ile warta jest godzina czasu kelnerki? A co z godziną księgowego? A co z pielęgniarką? Statystycy mogą oszacować dolarową wartość pracy w tych zawodach, ale bez dóbr materialnych do wyceny dokładna wycena jest niemożliwa.
Z kolei wzrost produktywności pracy w kraju spowoduje wzrost realnego PKB na osobę. Ponieważ produktywność wskazuje, ile dóbr jest w stanie wyprodukować przeciętny pracownik w ciągu jednej godziny pracy, może to stanowić wskazówkę co do poziomu życia w danym kraju.
Na przykład podczas rewolucji przemysłowej w Europie i Stanach Zjednoczonych szybki postęp technologiczny w przemyśle umożliwił pracownikom znaczne zwiększenie godzinowej wydajności. Ta zwiększona produkcja doprowadziła do wyższych standardów życia w Europie i Stanach Zjednoczonych. Na ogół dzieje się tak, ponieważ kiedy robotnicy mogą wytwarzać więcej towarów i usług, ich płace również rosną.
Kiedy naród ma niedobór kapitału ludzkiego, musi albo skupić się na zwiększaniu kapitału ludzkiego poprzez imigrację i oferowanie zachęt do zwiększania wskaźnika urodzeń, albo na zwiększaniu inwestycji kapitałowych i opracowywaniu nowych osiągnięć technologicznych.