Polityka jednego dziecka
Jakie były zasady dotyczące jednego dziecka?
Polityka jednego dziecka była zasadą wdrażaną przez chiński rząd jako metodę kontrolowania populacji, nakazującą zdecydowaną większość par w kraju tylko jedno dziecko. Miało to na celu złagodzenie problemów społecznych, ekonomicznych i środowiskowych związanych z szybko rosnącą populacją kraju. Zasada została wprowadzona w 1979 r. I wycofana w 2015 r.
Kluczowe wnioski
- Polityka jednego dziecka była polityką chińskiego rządu mającą na celu kontrolowanie wzrostu populacji. Szacuje się, że zapobiegło to 200-400 milionom urodzeń w kraju.
- Został wprowadzony w 1979 r. I wycofany w 2015 r., A egzekwowany poprzez połączenie zachęt i sankcji.
- Polityka jednego dziecka miała trzy ważne konsekwencje dla demografii Chin: znacznie obniżyła współczynnik dzietności, wypaczyła współczynnik płci w Chinach, ponieważ ludzie woleli aborować lub porzucić swoje dzieci płci żeńskiej, i spowodowała niedobór siły roboczej z powodu większej liczby seniorów, którzy polegają na ich dzieci, aby się nimi opiekowały.
Zrozumienie chińskiej polityki dotyczącej jednego dziecka
Polityka jednego dziecka została wprowadzona w 1979 roku w odpowiedzi na gwałtowny wzrost populacji. Chiny mają długą historię zachęcania do kontroli urodzeń i planowania rodziny. Jednak pod koniec lat 70. ludność Chin szybko zbliżała się do poziomu 1 miliarda, a chiński rząd był zmuszony poważnie rozważyć ograniczenie tempa wzrostu populacji. Wysiłek ten rozpoczął się w 1979 r. Z mieszanymi rezultatami, ale został wdrożony bardziej poważnie i jednolicie w 1980 r., Gdy rząd ujednolicił praktykę w całym kraju.
Były jednak pewne wyjątki dla mniejszości etnicznych, dla tych, których pierworodny był upośledzony, oraz dla rodzin wiejskich, w których pierworodny nie był chłopcem. Polityka była najbardziej skuteczna na obszarach miejskich, gdzie generalnie została dobrze przyjęta przez rodziny nuklearne, bardziej skłonne do przestrzegania tej polityki; polityce tej do pewnego stopnia przeciwstawiano się w społecznościach agrarnych w Chinach.
Początkowo polityka jednego dziecka miała być środkiem tymczasowym i szacuje się, że od jej ustanowienia zapobiegła nawet 400 milionom urodzeń. Ostatecznie Chiny zakończyły politykę jednego dziecka, zdając sobie sprawę, że zbyt wielu Chińczyków przechodzi na emeryturę, a ludność kraju ma zbyt mało młodych ludzi wchodzących na rynek pracy, aby zapewnić starszej ludności emeryturę, opiekę zdrowotną i dalszy wzrost gospodarczy. Polityka rządowa została formalnie zakończona niewielkimi fanfarami 29 października 2015 r., Po tym, jak jej zasady zostały powoli złagodzone, aby umożliwić większej liczbie par spełniających określone kryteria posiadanie drugiego dziecka. Teraz wszystkie pary mogą mieć dwoje dzieci.
Egzekwowanie
Były różne metody egzekwowania, zarówno poprzez zachęty, jak i sankcje. Dla tych, którzy się zgodzili, były zachęty finansowe, a także preferencyjne możliwości zatrudnienia. Na tych, którzy złamali tę politykę, były sankcje ekonomiczne i inne. Czasami rząd stosował bardziej drakońskie środki, w tym przymusowe aborcje i sterylizacje.
Polityka jednego dziecka została oficjalnie zniesiona w 2015 roku, a rząd próbował zastąpić ją polityką dwojga dzieci. Skuteczność samej polityki została jednak zakwestionowana, ponieważ prawdą jest, że generalnie populacje w naturalny sposób zmniejszają się, gdy społeczeństwa stają się bogatsze. W przypadku Chin, wraz ze spadkiem wskaźnika urodzeń, spadła również śmiertelność, a oczekiwana długość życia wzrosła.
Konsekwencje polityki jednego dziecka
Polityka jednego dziecka miała poważne konsekwencje dla demograficznej i gospodarczej przyszłości Chin. W 2017 roku współczynnik dzietności w Chinach wynosił 1,6 i był jednym z najniższych na świecie.
W Chinach występuje obecnie znaczna dysproporcja płci – w kraju jest około 3-4% więcej mężczyzn niż kobiet. Wraz z wprowadzeniem polityki jednego dziecka i preferowaniem dzieci płci męskiej w Chinach wzrosła liczba aborcji płodów płci żeńskiej, wzrost liczby dziewczynek pozostawionych w domach dziecka, a nawet wzrost liczby dzieciobójstw dziewczynek. W Chinach było o 33 miliony więcej mężczyzn, a na 100 dziewcząt przypadało 115 chłopców w porównaniu z kobietami.
Będzie to miało wpływ na małżeństwo w kraju i szereg czynników związanych z małżeństwem przez wiele lat. Mniejsza liczba kobiet oznacza również, że w Chinach było mniej kobiet w wieku rozrodczym.
Spadek liczby urodzeń oznaczał mniej dzieci, co nastąpiło wraz ze spadkiem śmiertelności i wzrostem wskaźnika długowieczności. Szacuje się, że do 2050 r. Jedna trzecia populacji Chin będzie w wieku powyżej 60 lat. Oznacza to, że więcej osób starszych będzie polegać na swoich dzieciach, aby je wspierać, a mniej dzieci. Tak więc Chiny stoją w obliczu niedoboru siły roboczej i będą miały problemy z utrzymaniem tej starzejącej się populacji za pośrednictwem służb państwowych.
I wreszcie, polityka jednego dziecka doprowadziła do mnożenia się nieudokumentowanych dzieci, które nie są pierworodnymi. Ich status nieudokumentowany uniemożliwia legalny wyjazd z Chin, ponieważ nie mogą zarejestrować się w celu uzyskania paszportu. Nie mają dostępu do publicznej edukacji. Często ich rodzice byli karani grzywną lub usuwani z pracy.
Często Zadawane Pytania
Czy w Chinach nadal obowiązują zasady dotyczące jednego dziecka?
Nie. Chiny powróciły do polityki obejmującej dwoje dzieci po wygaśnięciu polityki jednego dziecka w 2015 r. Z czasem ograniczenia były stopniowo łagodzone.
Co spowodowało politykę jednego dziecka w Chinach?
Polityka jednego dziecka w Chinach została wdrożona w celu ograniczenia przeludnienia, które nadwyrężyło krajową podaż żywności oraz zasoby naturalne i gospodarcze po uprzemysłowieniu kraju w latach pięćdziesiątych.
Jakie są skutki chińskiej polityki dotyczącej jednego dziecka?
Nierównowaga płci, starzejąca się populacja i kurcząca się siła robocza to konsekwencje polityki Chin z 1979 roku. Do dziś Chiny mają najbardziej wypaczony stosunek płci po urodzeniu na świecie ze względu na kulturowe preferencje dla męskiego potomstwa.
Kto zakończył politykę jednego dziecka?
Chiński rząd, kierowany przez Xi Jinpinga z Komunistycznej Partii Chin, zakończył kontrowersyjną politykę jednego dziecka w 2015 roku.
Co się stało, jeśli złamałeś zasady dotyczące jednego dziecka?
Osoby naruszające politykę jednego dziecka w Chinach zostały ukarane grzywną, zmuszone do aborcji lub sterylizacji i stracili pracę.