Stara Pani
Co to jest stara dama?
„Stara Dama” to XVIII-wieczny przydomek Banku Anglii. Jest to skrócona wersja Old Lady of Threadneedle Street, nawiązanie do adresu banku w centrum Londynu.
Kluczowe wnioski
- Stara Dama lub Stara Dama z Threadneedle Street to potoczna nazwa Banku Anglii.
- Ten pseudonim pochodzi z satyrycznej kreskówki z 1797 r. Dotyczącej zawieszenia wykupu złota na mocy ustawy Restriction Act z 1797 r.
- Od tego czasu pseudonim ten pojawił się w kreskówkach, gazetach, książkach i w powszechnym użyciu w odniesieniu do Banku.
Zrozumienie Starej Damy
Stara Dama, jako pseudonim Bank of England, wywodzi się z politycznej kreskówki Jamesa Gillraya z 1797 roku. Kreskówka „Political Ravishment, or The Old Lady of Threadneedle Street in Danger!”przedstawia kobietę w sukience złożonej z jedno- i dwufuntowych banknotów siedzącą na skrzyni z napisem „Bank of England”. Mężczyzna, premier William Pitt, siłą całuje kobietę, sięgając po złote monety w jej kieszeni. Kobieta wrzeszczy: „Morderstwo!morderstwo! Rzepak!morderstwo! O ty łotrze! Czemu tak długo nie skażałem mojego honoru, że w końcu go zepsułeś? O morderstwo! Rzepak! Zachwyt! Ruina! Ruina! Ruina!!!”
Karykatura komentuje niedawną decyzję premiera Williama Pitta Młodszego, że zgodnie z ustawą o restrykcjach bankowych z 1797 r. Bank zawiesi wykup banknotów za złoto i zacznie dokonywać płatności dla klientów wyłącznie w pieniądzu papierowym, a nie w monetach. Ustawa została uchwalona w odpowiedzi na początkowy atak na Bank po okresie emisji grubego papieru w celu sfinansowania wojny z Francją i wywołany lądowaniem sił francuskich w pobliżu miasta Fishguard.
Moment historyczny był sprawdzianem zaufania opinii publicznej do papierowej waluty, a także politycznej siły premiera do narzucania swoich prerogatyw. Po raz pierwszy w historii Banku nie można było już wykupić obligacji na złoto. Liderzy opozycyjnej partii Wigów w parlamencie określili ustawę jako skandaliczne zniesienie kontraktu prywatnego i porównali Bank do starszej kobiety uwiedzionej przez oszusta (tj. Pitta Młodszego). To porównanie stało się następnie podstawą komiksu Gillraya.
Ta karykatura Banku Anglii jako starej kobiety utknęła w miejscu i wielokrotnie pojawiała się w kreskówkach politycznych, nagłówkach gazet i potocznym języku finansowym.
Historia Banku Anglii
Bank Anglii, obecnie bank centralny całej Wielkiej Brytanii, powstał w 1694 roku i dostarczył schematu dla większości banków centralnych działających obecnie na całym świecie. Początkowo Bank of England działał również jako bank detaliczny. Bank przeżył swój pierwszy kryzys w 1720 roku, kiedy South Sea Company sfinansowała część brytyjskiego długu publicznego i nabyła prawa handlowe na terenach dzisiejszej Ameryki Południowej. Nastąpił gwałtowny wzrost cen akcji South Sea Company. Akcje w końcu się rozbiły i wielu straciło fortuny.
Bank przeniósł się na Threadneedle Street w 1734 roku ze swojej pierwotnej lokalizacji przy Walbrook.
Kolejny kryzys w 1825 r. Skłonił Bank Anglii do otwarcia oddziałów w całym kraju, aby sprawować większą kontrolę nad walutą. W 1866 roku Bank Anglii odmówił wykupienia domu dyskontowego Overend Gurney po tym, jak upadł pod ciężarem złych kredytów. Kryzys ostatecznie rozszerzył rolę Starej Damy jako pożyczkodawcy upadających instytucji finansowych.