Następne weszło, pierwsze wyszło (NIFO)
Co jest następne w pierwszej kolejności (NIFO)?
Next In, First Out (NIFO) to metoda wyceny zapasów, w której koszt towaru jest oparty na jego koszcie odtworzenia, a nie na jego pierwotnym koszcie.
Forma wyceny Next In First Out nie jest zgodna z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP). Dzieje się tak, ponieważ mówi się, że NIFO narusza zasadę kosztu, koncepcję rachunkowości, która mówi, że towary i usługi powinny być rejestrowane po pierwotnym koszcie, a nie według wartości rynkowej.
Kluczowe wnioski
- Next In, First Out (NIFO) to metoda wyceny, w której koszt pozycji opiera się na koszcie odtworzenia, a nie na koszcie pierwotnym.
- Aby odzwierciedlić rzeczywiste warunki biznesowe, firmy mogą korzystać z NIFO wewnętrznie, gdy inflacja jest czynnikiem, a koszt odtworzenia jest wyższy niż pierwotny koszt pozycji.
- NIFO nie przestrzega ogólnie przyjętych zasad rachunkowości.
Zrozumieć Next In First Out (NIFO)?
Niektóre firmy stosują Next In, First Out, gdy czynnikiem jest inflacja. Firmy ustalają cenę sprzedaży na podstawie kosztu wymiany i używają tej metody jako sposobu wyceny sprzedawanych towarów.
Chociaż NIFO nie jest zgodne z GAAP, wielu ekonomistów i menedżerów preferuje ekonomiczne uzasadnienie tej metody. Jako technika zakładająca przepływ kosztów, stwierdzając, że koszt przypisany do produktu jest kosztem wymaganym do jego zastąpienia, NIFO może zaoferować bardziej praktyczną metodę wyceny, którą przedsiębiorstwa faktycznie zobaczą podczas normalnej działalności.
Na przykład tradycyjne metody Last In, First Out (LIFO) i First In, First Out (FIFO) mogą zostać zniekształcone w okresach inflacji. Stosowanie metod księgowych opartych na tych zasadach w warunkach inflacji może wprowadzać menedżerów w błąd. W związku z tym wiele firm będzie wykorzystywać NIFO do celów wewnętrznych w tych okresach i raportować wyniki za pomocą LIFO lub FIFO w swoich skontrolowanych sprawozdaniach finansowych.
Przykład Next In, First Out (NIFO)
Załóżmy, że firma sprzedaje zabawkowy widget za 100 USD. Pierwotny koszt widżetu wyniósł 47 USD, co dałoby raportowany zysk w wysokości 53 USD.
W momencie sprzedaży koszt wymiany widżetu wyniósł 63 USD. Gdyby firma pobierała 63 USD za koszt towarów sprzedawanych w ramach koncepcji NIFO, raportowany zysk spadłby do 37 USD.