Luka dojrzałości

Co to jest luka w dojrzałości?

Luka terminów zapadalności to różnica między łącznymi wartościami rynkowymi aktywów wrażliwych na stopy procentowe a zobowiązaniami wrażliwymi na zmiany stóp procentowych, które osiągną termin zapadalności lub zostaną przeszacowane w danym przedziale terminów przyszłych. Dostarcza miary ryzyka przeszacowania opartego na stopie procentowej, na jakie narażony jest bank dla danego zestawu aktywów i pasywów o podobnych terminach zapadalności oraz potencjalnego wpływu zmian stóp procentowych na wynik odsetkowy netto. W efekcie, jeśli zmienią się stopy procentowe, przychody i koszty odsetkowe zmienią się w miarę przeszacowania różnych aktywów i zobowiązań.

Zrozumienie luki dojrzałości

Bank jest narażony na ryzyko płynności, to znaczy na ryzyko, że nie będzie miał wystarczających środków pieniężnych, aby spełnić wymogi finansowania. Zapewnienie odpowiedniego poziomu środków pieniężnych na swoją działalność; warunki zapadalności jego aktywów i zobowiązań muszą być monitorowane. Jeżeli różnica między wartościami posiadanych aktywów i zobowiązań zapadających jest bardzo duża, bank może być zmuszony do poszukiwania relatywnie drogich pożyczek „na żądanie”.

Przed zbadaniem analizy luki zapadalności musimy najpierw przyjrzeć się temu, jak działają banki, które różnią się nieco od większości korporacji. Aktywa dla banków obejmują pożyczki, co jest sprzeczne z intuicją, ponieważ traktujemy pożyczki jako dług. Jednak dla banku pożyczka to strumień dochodu w postaci spłaty kapitału i odsetek od pożyczkobiorcy. Z drugiej strony, zobowiązania obejmują depozyty, które ponownie dla indywidualnego inwestora byłyby aktywem. Jednak banki płacą deponentom odsetki od tych środków, co jest traktowane jako koszt. Oczywiście depozyty są ważne, bo z tych środków udzielane są pożyczki klientom banku.

Tak więc, jeśli stopy procentowe wzrosną, banki mogą zarabiać więcej na swoich pożyczkach, ale będą też musiały płacić wyższą stopę depozytom. Analiza luki zapadalności pomaga rozwiązać różnicę między pieniędzmi należnymi deponentom a dochodem oczekiwanym z pożyczek w różnych ramach czasowych.

Analiza luk w dojrzałości

Termin zapadalności każdego składnika aktywów lub zobowiązania określa przedział lub przedział dat, które należy ocenić. Przedział to zakres przyszłych dat, na przykład 30-90 dni od teraz. Lukę zapadalności dla tego przedziału można znaleźć poprzez zsumowanie wartości wszystkich aktywów i zobowiązań, które osiągną termin zapadalności i będą wymagały refinansowania lub refinansowania (w przypadku stóp stałych) lub zmiany wyceny (w przypadku stóp zmiennych).

Aby zrozumieć tę lukę, aktywa i pasywa są pogrupowane według ich zapadalności lub przedziałów przeszacowania. Na przykład aktywa i zobowiązania, których termin zapadalności przypada poniżej 30 dni, są grupowane, a aktywa i zobowiązania o terminie wymagalności od 270 do 365 dni są zaliczane do tej samej kategorii i tak dalej. Dłuższe okresy przeszacowania mają większą wrażliwość na zmiany stóp procentowych i podlegają wszelkim zmianom w międzyczasie. Składnik aktywów lub zobowiązanie, którego stopa procentowa nie może ulec zmianie przez okres dłuższy niż rok, jest uznawana za stałą.

Analiza luki zapadalności porównuje wartość aktywów, które zapadają lub są przeszacowywane w danym przedziale czasowym, z wartością zobowiązań, które zapadają lub są przeszacowywane w tym samym okresie. Ponowna cena oznacza, że ​​istnieje możliwość otrzymania nowej stopy procentowej.

Dodatnia luka terminów zapadalności wskazuje, że bank posiada aktywa bardziej wrażliwe na stopy procentowe, które oceniają wrażliwe zobowiązania w tym przedziale. Ujemna luka zapadalności wskazuje, że bank posiada zobowiązania bardziej wrażliwe na stopy procentowe, które będą wymagalne w tym okresie. Wielkość luki między aktywami i zobowiązaniami odzwierciedla stopień potencjalnego ryzyka lub zmienności wartości aktywów w przypadku zmiany rynkowych stóp procentowych od chwili obecnej do tego czasu.

Przykład analizy luk w dojrzałości

Na przykład bilans banku przedstawiono w poniższej tabeli. Obliczmy lukę zapadalności i dochód (lub koszt) odsetkowy netto na następny rok, jeśli stopy procentowe wzrosną o 2% (lub 200 punktów bazowych).

Na podstawie danych z tabeli, luka zapadalności spółki na następne 365 dni wynosi:

Aktywa wrażliwe na stopy procentowe – zobowiązania wrażliwe na stopy procentowe

= 10–12 USD

= – 2 miliony dolarów

Ponieważ bank ma bardziej wrażliwe na stopy procentowe zobowiązania niż aktywa w tym przedziale, luka zapadalności jest ujemna. Oznacza to, że oczekuje się, iż wzrost stóp procentowych doprowadzi do spadku wyniku odsetkowego w tym okresie.

Oczekiwany dochód odsetkowy netto (w milionach) na koniec roku wynosi:

Przychody odsetkowe z aktywów – Koszty odsetek od zobowiązań

= (10 zł x 8%) + (15 zł x 6%) – [(12 zł x 5%) + (8 zł x 5%)]

= 0,80 USD + 0,90 USD – (0,60 USD + 0,40 USD)

= 1,7 – 1 USD

Oczekiwany dochód z odsetek netto = 0,70 USD lub 700 000 USD

Jeśli stopy procentowe wzrosną o 2%, oczekiwany dochód odsetkowy netto zmniejszy się o 40 000 USD lub (700 000 – 660 000 USD). Chociaż bank zazwyczaj uzyskuje większe dochody z kredytów przy wzroście ogólnych stóp procentowych, w naszym przykładzie bank odnotował spadek wyniku odsetkowego netto. Przyczyną spadku było to, że bank posiadał większą kwotę depozytów o niestałym oprocentowaniu (12 mln USD) niż kredyty o zmiennym oprocentowaniu (10 mln USD). Innymi słowy, koszt depozytów wzrósł bardziej niż dochody z kredytów o zmiennym oprocentowaniu.

I odwrotnie, jeśli zamiast tego stopy procentowe spadną o 2%, dochód odsetkowy netto wzrośnie o 40 000 do 740 000 USD. Przyczyną wzrostu dochodów – pomimo niższych stóp – jest to, że bank ma więcej kredytów o stałym oprocentowaniu (15 mln USD) niż depozytów o zmiennym oprocentowaniu (10 mln USD). W drugim scenariuszu pożyczki o stałym oprocentowaniu pomogły bankowi uzyskać stały dochód odsetkowy pomimo niższych stóp procentowych.

Metoda luki dojrzałości, choć użyteczna, nie jest tak popularna jak kiedyś ze względu na rozwój nowych technik w ostatnich latach. Nowsze techniki, takie jak czas trwania aktywów / zobowiązań i wartość zagrożona (VaR), w dużej mierze zastąpiły analizę luki zapadalności.