Krańcowa skłonność do oszczędzania (MPS)
Jaka jest krańcowa skłonność do oszczędzania (MPS)?
W keynesowskiej teorii ekonomii krańcowa skłonność do oszczędzania (MPS) odnosi się do odsetka zagregowanego wzrostu dochodu, który konsument oszczędza, a nie wydaje na konsumpcję dóbr i usług. Inaczej mówiąc, krańcowa skłonność do oszczędzania to odsetek każdego dolara dochodu, który jest oszczędzany, a nie wydany. MPS jest składnikiem keynesowskiej teorii makroekonomicznej i jest obliczany jako zmiana oszczędności podzielona przez zmianę dochodu lub jako uzupełnienie krańcowej skłonności do konsumpcji (MPC).
MPS jest przedstawiany za pomocą linii oszczędności: nachylonej linii utworzonej przez wykreślenie zmiany oszczędności na pionowej osi Y i zmiany dochodu na poziomej osi X.
Kluczowe wnioski
- Krańcowa skłonność do oszczędzania to odsetek wzrostu dochodu, który zostaje zaoszczędzony, a nie wydany na konsumpcję.
- MPS różni się w zależności od poziomu dochodu. MPS jest zwykle wyższy przy wyższych dochodach.
- MPS pomaga określić mnożnik keynesowski, który opisuje efekt zwiększonych inwestycji lub wydatków rządowych jako bodziec gospodarczy.
Zrozumienie krańcowej skłonności do oszczędzania (MPS)
Załóżmy, że wraz z wypłatą otrzymujesz premię w wysokości 500 $. Nagle masz 500 $ więcej dochodu niż wcześniej. Jeśli zdecydujesz się wydać 400 USD z tego krańcowego wzrostu na nowy garnitur biznesowy i zaoszczędzić pozostałe 100 USD, Twoja krańcowa skłonność do oszczędzania wynosi 0,2 (100 USD zmiany oszczędności podzielone przez 500 USD zmiany dochodu). Drugą stroną krańcowej skłonności do oszczędzania jest krańcowa skłonność do konsumpcji, która pokazuje, jak bardzo zmiana dochodu wpływa na poziom zakupów.
W tym przykładzie, gdy wydałeś 400 USD z 500 USD premii, krańcowa skłonność do konsumpcji wynosi 0,8 (400 USD podzielone przez 500 USD). Dodanie MPS (0,2) do MPC (0,8) równa się 1.
Ogólnie przyjmuje się, że krańcowa skłonność do oszczędzania jest wyższa w przypadku osób bogatszych niż w przypadku osób biedniejszych.
Biorąc pod uwagę dane dotyczące dochodów i oszczędności gospodarstw domowych, ekonomiści mogą obliczyć MPS gospodarstw domowych według poziomu dochodów. To obliczenie jest ważne, ponieważ MPS nie jest stała; różni się w zależności od poziomu dochodu. Zwykle im wyższy dochód, tym wyższy MPS, ponieważ wraz ze wzrostem bogactwa rośnie również zdolność do zaspokajania potrzeb i pragnień, a zatem prawdopodobieństwo, że każdy dodatkowy dolar zostanie przeznaczony na dodatkowe wydatki, jest mniejsze. Istnieje jednak możliwość, że konsument zmieni nawyki dotyczące oszczędności i konsumpcji, zwiększając wynagrodzenie.
Naturalnie, wraz ze wzrostem pensji, przychodzi możliwość łatwiejszego pokrycia wydatków domowych, co daje większą swobodę w oszczędzaniu. Wyższe wynagrodzenie wiąże się również z dostępem do towarów i usług, które wymagają większych nakładów. Może to obejmować zakup pojazdów wyższej klasy lub luksusowych lub przeprowadzkę do nowej, droższej rezydencji.
Jeśli ekonomiści wiedzą, czym jest MPS konsumentów, mogą określić, jak wzrost wydatków rządowych lub wydatków inwestycyjnych wpłynie na oszczędzanie. MPS służy do obliczania mnożnika wydatków według wzoru: 1 / MPS. Mnożnik wydatków mówi nam, jak zmiany krańcowej skłonności konsumentów do oszczędzania wpływają na resztę gospodarki. Im niższy MPS, tym większy mnożnik i większy wpływ ekonomiczny na zmianę wydatków rządowych lub inwestycji.