Podatek od luksusu
Co to jest podatek od luksusu?
Podatek od luksusu to podatek od sprzedaży lub dopłata pobierana tylko od niektórych produktów lub usług, które są uważane za nieistotne lub dostępne tylko dla superbogaczy.
Podatek od luksusu może być naliczany jako procent ceny zakupu lub jako procent kwoty powyżej określonego poziomu. Na przykład podatek od luksusu może zostać nałożony na transakcje dotyczące nieruchomości powyżej 1 miliona dolarów lub zakup samochodów powyżej 70 000 dolarów.
Zrozumienie podatku od luksusu
Wszystkie podatki są kontrowersyjne, ale niektóre są bardziej kontrowersyjne niż inne. Podatek od sprzedaży jest zazwyczaj pobierany od wszystkich nabywców towarów i usług w jurysdykcji, która go nakłada. Gdy są obciążane podstawowymi towarami, takimi jak żywność i lekarstwa, są postrzegane jako nieproporcjonalnie uciążliwe dla konsumentów o niższych dochodach, którzy są zmuszeni płacić wyższy procent swojego dochodu w postaci podatku od sprzedaży.
Kluczowe wnioski
- Podatek od luksusu to podatek od sprzedaży lub transferu nakładany tylko na określone towary.
- Opodatkowane produkty są uważane za nieistotne lub dostępne tylko dla najbogatszych konsumentów.
- Podatek od rezydencji i podatek od grzechu należą do kategorii podatków od luksusu.
Ale co z podatkiem tylko od jachtów, biżuterii lub nieruchomości o wartości przekraczającej 1 milion dolarów? Teraz jedynymi, którzy płacą podatek, są ci nieliczni, których stać na te towary.
Podatki od luksusu dzielą się na ogół na dwie kategorie:
- Tak zwane „podatki od grzechu” są nakładane na produkty takie jak papierosy i alkohol i są płacone przez każdego kupującego, niezależnie od dochodu. Każdy, kto się sprzeciwia, może po prostu przestać go kupować. Nakładając podatek, rząd zarówno zniechęca do korzystania z tych produktów, jak i zwiększa dochody od tych, którzy nadal je kupują.
- Podatki od towarów, które mogą kupić tylko najbogatsi konsumenci, których prawdopodobnie stać na opłacenie składki.
Oba podatki są stosunkowo popularne, ponieważ dotyczą tylko mniejszości populacji.
Ale nawet podatki od luksusu mogą być politycznie kontrowersyjne. Tak zwany „podatek od jachtów” został wprowadzony w Stanach Zjednoczonych w 1991 r. W celu pokrycia deficytu federalnego. Obejmował szereg dóbr luksusowych, w tym prywatne odrzutowce, futra i biżuterię, a także jachty. Podatek został zniesiony w 1993 r., Ponieważ zabił przemysł jachtowy, a wraz z nim wiele amerykańskich miejsc pracy.
Polityka podatków od luksusu
Podatki od luksusu są często nakładane w czasie wojny, aby zwiększyć dochody rządu lub aby sfinansować inny duży wydatek bez podnoszenia podatków od ogółu ludności. Ich przeciwnicy powołują się na niebezpieczeństwo utraty miejsc pracy, ale zdecydowana większość ludzi pozostaje nienaruszona i obojętna.
Z drugiej strony, czasami podatki od luksusu po prostu nie działają. „Podatek od okien” był nakładany na angielskich właścicieli domów od 1696 r. Teoria głosiła, że ludzie z większymi domami mieli więcej okien i dlatego powinni płacić więcej podatków niż ci w skromnych mieszkaniach. Bogaci ludzie w całym kraju szybko zabili większość okien.
Definicja luksusu
Ponieważ dobra luksusowe przypisuje się bogatym w społeczeństwie, oczekuje się, że podatek od luksusu nie będzie dotyczyć większości podatników. Jednak ponieważ to, co jest postrzegane jako luksus, zmienia się z biegiem czasu, a ceny rosną z powodu inflacji, więcej osób będzie podlegać temu progresywnemu podatkowi. Towary uważane za normalne lub zwykłe mogą zostać obciążone podatkami od luksusu, jeśli rząd będzie musiał zwiększyć swoje dochody.
W Stanach Zjednoczonych „podatek od jachtów” obowiązywał tylko od 1991 do 1993 roku, zanim został zniesiony jako zabójca pracy.
Drogie domy są częstym celem podatków od luksusu, ale tutaj definicja luksusu staje się niejasna. Niektóre stany pobierają „podatek od rezydencji” od przeniesień własności domów wycenianych powyżej określonego poziomu.
W stanie Nowy Jork ten poziom wynosi 1 milion dolarów. Może to być skierowane tylko do najbogatszych nabywców w Syracuse lub Rochester, ale jest to skromna kwota jak na dom na Manhattanie.
W Vermont podatek od rezydencji wynosi 100 000 dolarów. Średnia cena domu w Vermont wynosi około 261 000 dolarów.
Ekonomiczna teoria podatków od luksusu
W ekonomii dobra luksusowe nazywane są towarami Veblen na cześć Thorsteina Veblena, który w słynnym ujęciu opisał koncepcję widocznej konsumpcji. To definiuje je jako towary, na które popyt rośnie wraz ze wzrostem ceny. Im więcej coś kosztuje, tym bardziej staje się pożądane.
Ponieważ podatki podnoszą cenę dobra, skutkiem podatków od luksusu powinien być wzrost popytu na dobra określane jako luksusowe. W praktyce jednak dobra luksusowe z definicji charakteryzują się dużą elastycznością dochodową popytu. Zarówno efekt dochodowy, jak i efekt substytucji gwałtownie zmniejszą popyt wraz ze wzrostem podatku.
Mówiąc najprościej, niektórzy ludzie, którzy tęsknią za posiadaniem jachtu, zdecydują, że wystarczy kajak.