Średni długoterminowy koszt całkowity (LRATC)
Co to jest długoterminowy średni całkowity koszt (LRATC)?
Długoterminowy średni koszt całkowity (LRATC) to miernik biznesowy, który reprezentuje średni koszt na jednostkę produkcji w długim okresie, w którym wszystkie nakłady są uważane za zmienne, a skala produkcji jest zmienna. Długofalowa krzywa średnich kosztów przedstawia najniższy całkowity koszt wytworzenia danego poziomu produkcji w długim okresie.
Długoterminowe koszty jednostkowe są prawie zawsze niższe niż krótkoterminowe koszty jednostkowe, ponieważ w perspektywie długoterminowej firmy mają elastyczność w zakresie zmiany dużych elementów swojej działalności, takich jak fabryki, w celu osiągnięcia optymalnej wydajności. Celem zarówno zarządu firmy, jak i inwestorów jest określenie dolnych granic LRATC.
Zrozumienie długoterminowego średniego całkowitego kosztu
Na przykład, jeśli firma produkcyjna buduje nowy, większy zakład produkcyjny, zakłada się, że LRATC na jednostkę ostatecznie spadnie niższy niż w starym zakładzie, ponieważ firma korzysta z pewnych korzyści skali lub korzyści kosztowych wynikających z rozszerzenie skali produkcji. Kiedy skala produkcji jest zwiększana, średnie koszty są zmniejszane, produkcja staje się bardziej wydajna, a firma może stać się bardziej konkurencyjna na rynku. Może to prowadzić zarówno do niższych cen, jak i do większych zysków, co może być korzystne zarówno dla konsumentów, jak i producentów – jest to tzw. Gra o sumie dodatniej.
Kluczowe wnioski
- LRATC mierzy średni koszt na jednostkę produkcji w długim okresie.
- W perspektywie długoterminowej firmy mają większą elastyczność w zmienianiu swojej działalności.
Jak wizualizować długoterminowy średni koszt całkowity
Obliczenie LRATC można przedstawić jako krzywą przedstawiającą najniższe koszty, jakie firma będzie w stanie osiągnąć dla dowolnego stopnia produkcji w czasie. Kształt tej krzywej może bardzo przypominać krzywą obliczoną dla krótkookresowych średnich kosztów całkowitych. LRATC można postrzegać jako składający się z serii krzywych krótkookresowych, w miarę jak firma poprawia swoją wydajność. Samą krzywą można podzielić na trzy odcinki lub fazy. W przypadku korzyści skali na początku krzywej koszty są redukowane, ponieważ firma staje się bardziej wydajna, a jej koszty produkcji maleją.
Pierwsze iteracje rozwoju produktu i montażu wiążą się z kosztami, które na początku będą znacznie większe. Wraz z wprowadzaniem większej liczby fabryk i linii produkcyjnych charakter kosztów przesuwa się bardziej w kierunku ciągłego wytwarzania produktu. Ciężar tych wydatków maleje, ponieważ przedsiębiorstwu łatwiej jest powtarzać i powielać swoje działania.
W końcu firma będzie doświadczać ciągłych korzyści skali, gdy będzie zbliżać się do maksymalnej wydajności. Koszt zakupu surowców można obniżyć dokonując takich zakupów w coraz większych ilościach. Ponadto procesy stosowane przez firmę do wytwarzania produktu mogą stać się bardziej stabilne i usprawnione, ponieważ rozwija rytm i tempo przepływu produkcji.
Jeśli firma nadal będzie zwiększać produkcję, osiągnie część krzywej, w której brak ekonomii skali stanie się czynnikiem i wzrosną koszty. Chociaż firma może usprawnić operacje, może pojawić się nowe poziomy biurokracji i zarządzania, które mogą spowolnić ogólną produkcję i podejmowanie decyzji. Im bardziej operacja będzie rosła na tym etapie, koszty będą rosły wraz ze spadkiem wydajności operacji.
Przykład długoterminowego średniego całkowitego kosztu
Na przykład w branży gier wideo koszty wyprodukowania gry są wysokie. Jednak koszt wykonania kopii gry po jej wyprodukowaniu jest marginalny. Tak więc, gdy firma może się ugruntować, rozszerzyć bazę klientów dla określonej gry i zwiększyć popyt na tę grę, dodatkowa produkcja wymagana do zaspokojenia tego popytu obniża całkowity koszt w dłuższej perspektywie.