Rezerwa LIFO
Co to jest rezerwa LIFO?
Rezerwa LIFO jest terminem rozliczeniowym, który mierzy różnicę między kosztami inwentaryzacji według pierwszego weszło , pierwsze wyszło (FIFO) i ostatnie weszło , pierwsze wyszło (LIFO) dla celów księgowych. Rezerwa LIFO jest kontem służącym do wypełnienia luki między kosztami FIFO i LIFO, gdy firma stosuje metodę FIFO do śledzenia swoich zapasów, ale raportuje metodą LIFO przy sporządzaniu sprawozdań finansowych.
Kluczowe wnioski
- Ostatnie weszło, pierwsze wyszło (LIFO) i pierwsze weszło, pierwsze wyszło (FIFO) to dwie metody oceny zapasów.
- LIFO to miejsce, w którym ostatnie wyprodukowane aktywa są sprzedawane jako pierwsze, natomiast FIFO jest miejscem, w którym pierwsze wyprodukowane aktywa są sprzedawane jako pierwsze.
- Rezerwa LIFO to miara księgowa, która analizuje różnicę między kosztami zapasów FIFO i LIFO.
- Powodem korzystania z rezerwy LIFO jest to, że większość firm używa FIFO do użytku wewnętrznego, a LIFO do raportowania zewnętrznego.
- FIFO wykazuje atrakcyjne zwroty dla inwestorów, podczas gdy LIFO zmniejsza podatki ze względu na specyficzne obliczenia każdej metody.
- Rezerwy LIFO firmy = (zapasy FIFO) – (zapasy LIFO).
- Rezerwa LIFO jest śledzona, aby można było dokładnie porównać firmy stosujące różne metody księgowania.
Zrozumieć rezerwę LIFO
Metoda FIFO szacowania zapasów polega na tym, że towary lub usługi wyprodukowane jako pierwsze są towarami lub usługami sprzedanymi jako pierwsze lub sprzedane jako pierwsze. Metoda LIFO szacowania zapasów polega na tym, że towary lub usługi wyprodukowane jako ostatnie są sprzedawane lub usuwane jako pierwsze.
Rezerwa LIFO powstaje, ponieważ większość firm stosuje metodę FIFO lub standardową metodę kosztów do użytku wewnętrznego oraz metodę LIFO do sprawozdawczości zewnętrznej, tak jak ma to miejsce w przypadku przygotowywania podatków. Jest to korzystne w okresach wzrostu cen, ponieważ zmniejsza obciążenie podatkowe przedsiębiorstwa w przypadku raportowania metodą LIFO.
Rezerwa LIFO jest nazywana kontem zapasów przeciwstawnych. Saldo konta przeciwnego jest przeciwieństwem konta, z którym jest powiązane.
LIFO kontra FIFO
Na przykład, stosując metodę LIFO do księgowania zapasów w okresach wzrostu cen, koszt raportowanych zapasów jest wyższy niż metoda FIFO, co w związku z tym zwiększa koszt sprzedanych towarów (COGS) firmy, zmniejszając jej dochody przed opodatkowaniem. Gdy zarobki przed opodatkowaniem są niższe, kwota podatków do zapłacenia jest niższa, a zatem ogółem mniej płaconych podatków.
Wówczas na potrzeby wewnętrzne, np. W przypadku raportowania inwestorskiego, ta sama spółka może skorzystać z atrakcyjnej dla inwestorów metody księgowania zapasów FIFO, która raportuje niższe koszty i wyższe marże. W okresach wzrostu cen, ciągłe wzrosty kosztów mogą tworzyć saldo kredytowe w rezerwie LIFO, co powoduje zmniejszenie kosztów zapasów, gdy są wykazywane w bilansie.
Prawie wszyscy analitycy patrzą na rezerwę LIFO spółki notowanej na giełdzie. Często dochody muszą zostać skorygowane o zmiany w rezerwie LIFO, jak w przypadku skorygowanej EBITDA i niektórych rodzajów skorygowanego zysku na akcję (EPS).
Obliczanie rezerwy LIFO
Przygotowując dane przedsiębiorstwa dla metody LIFO, różnica w kosztach zapasów pomiędzy LIFO i FIFO jest rezerwą LIFO. Dlatego rezerwa LIFO firmy = (zapasy FIFO) – (zapasy LIFO). Rezerwa LIFO jest zwykle śledzona, aby można było dokładnie porównać firmy stosujące różne metody księgowania.
W celu zapewnienia dokładności rezerwa LIFO jest obliczana w momencie przyjęcia metody LIFO. Zmiany salda w ramach rezerwy LIFO z roku na rok mogą również stanowić przybliżoną reprezentację inflacji w danym roku, przy założeniu, że rodzaj inwentaryzacji nie uległ zmianie.
Księgowi zniechęcają do używania słowa „rezerwa”, zachęcając księgowych do używania innych terminów, takich jak „przeszacowanie do LIFO”, „nadwyżka FIFO w stosunku do kosztu LIFO” lub „dodatek LIFO”.
Korzyści z rezerwy LIFO
Jak już wspomniano, jedną z korzyści płynących z rezerwy LIFO jest umożliwienie inwestorom i analitykom równego porównywania spółek stosujących różne metody rachunkowości. Najważniejszą korzyścią jest to, że umożliwia porównanie LIFO i FIFO oraz umożliwia zrozumienie wszelkich różnic, w tym wpływu na podatki.
Pozwala to firmom lepiej dostosowywać swoje sprawozdania finansowe i budżet w odniesieniu do sprzedaży, kosztów, podatków i zysków.