Inwestycja oparta na zobowiązaniach (LDI)
Czym jest inwestycja oparta na zobowiązaniach?
Inwestycja związana z zobowiązaniami, znana również jako inwestycja oparta na zobowiązaniach, ma na celu przede wszystkim uzyskanie wystarczającej ilości aktywów, aby pokryć wszystkie bieżące i przyszłe zobowiązania. Ten rodzaj inwestowania jest powszechny w przypadku programów emerytalnych o zdefiniowanym świadczeniu, ponieważ w przypadku największych programów emerytalnych zobowiązania dość często sięgają miliardów dolarów.
Zrozumienie inwestycji opartych na zobowiązaniach (LDI)
Zobowiązania programów emerytalnych o zdefiniowanym świadczeniu, narosłe jako bezpośredni rezultat gwarantowanych emerytur, które mają zapewniać po przejściu na emeryturę, są doskonale przygotowane do czerpania korzyści z inwestycji związanych ze zobowiązaniami. Jednak inwestowanie w zobowiązania to metoda, z której mogą korzystać różni klienci.
Kluczowe wnioski
- Inwestycje oparte na zobowiązaniach są powszechnie stosowane w programach emerytalnych określonych świadczeń lub innych programach o stałym dochodzie w celu pokrycia bieżących i przyszłych zobowiązań poprzez nabycie aktywów.
- Ogólne podejście do planów inwestycyjnych opartych na zobowiązaniach polega na minimalizowaniu ryzyka związanego z zobowiązaniami i zarządzaniu nim, a następnie generowaniu zwrotu z aktywów.
Inwestycja oparta na odpowiedzialności dla klientów indywidualnych
Dla emeryta korzystanie ze strategii LDI zaczyna się od oszacowania wysokości dochodu, jaki osoba będzie potrzebować w każdym przyszłym roku. Wszystkie potencjalne dochody, w tym świadczenia z Ubezpieczeń Społecznych, są odejmowane od rocznej kwoty potrzebnej emerytowi, pomagając określić kwotę, jaką emeryt będzie musiał wypłacić ze swojego portfela emerytalnego, aby zaspokoić ustalony dochód wymagany w ciągu roku.
Coroczne wypłaty stają się zobowiązaniami, na których musi się skupić strategia LDI. Portfel emeryta musi inwestować w sposób, który zapewnia osobie niezbędne przepływy pieniężne na pokrycie rocznych wypłat, uwzględniając sporadyczne wydatki, inflację i inne dodatkowe wydatki, które pojawiają się w ciągu roku.
Inwestycje oparte na zobowiązaniach w funduszach emerytalnych
W przypadku funduszu emerytalnego lub planu emerytalnego, który wykorzystuje strategię LDI, należy położyć nacisk na aktywa funduszu emerytalnego. W szczególności należy skupić się na zapewnieniach składanych emerytom i pracownikom. Zapewnienia te stają się zobowiązaniami, do których musi dążyć strategia. Strategia ta bezpośrednio kontrastuje z podejściem inwestycyjnym, które kieruje uwagę na stronę aktywów bilansu funduszu emerytalnego.
Nie ma jednego uzgodnionego podejścia ani definicji konkretnych działań podejmowanych w odniesieniu do LDI. Zarządzający funduszami emerytalnymi dość często stosują różne podejścia pod szyldem strategii LDI. Jednak ogólnie mają dwa cele. Pierwszym jest zarządzanie lub minimalizacja ryzyka związanego z zobowiązaniami. Ryzyko to waha się od zmiany stóp procentowych po inflację walutową, ponieważ ma bezpośredni wpływ na stan finansowania planu emerytalnego.
Aby to zrobić, firma może prognozować bieżące zobowiązania w przyszłości, aby określić odpowiednią wielkość ryzyka. Drugi cel to generowanie zwrotów z dostępnych aktywów. Na tym etapie firma może poszukiwać instrumentów kapitałowych lub dłużnych, które generują zwroty współmierne do jej szacowanych zobowiązań.
Istnieje wiele kluczowych taktyk, które wydają się powtarzać w ramach strategii LDI.
Zabezpieczanie jest często stosowane, częściowo lub w całości, w celu zablokowania lub ograniczenia ekspozycji funduszu na inflację i stopy procentowe, ponieważ ryzyko to często ogranicza zdolność funduszu do wywiązania się z obietnic złożonych członkom.
W przeszłości obligacje były często używane do częściowego zabezpieczenia się przed ryzykiem stopy procentowej, ale strategia LDI zwykle koncentruje się na wykorzystaniu swapów i różnych innych instrumentów pochodnych. Jakiekolwiek podejście jest stosowane, zazwyczaj prowadzi „ścieżkę schodzenia”, która ma na celu redukcję ryzyka – takiego jak stopy procentowe – w czasie i osiągnięcie zwrotów, które są równe lub przewyższające wzrost przewidywanych zobowiązań programu emerytalnego.
Przykłady strategii LDI
Jeśli inwestor potrzebuje dodatkowych 10 000 USD dochodu, wykraczających poza to, co zapewniają ubezpieczenia społeczne, może wdrożyć strategię LDI, kupując obligacje, które zapewnią co najmniej 10 000 USD rocznych spłat odsetek.
Jako drugi przykład rozważmy przypadek firmy emerytalnej, która musi wygenerować 5% zwrot z aktywów w swoim portfelu. Najłatwiejszą opcją dla firmy jest zainwestowanie dostępnych środków w inwestycję kapitałową, która przyniesie wymagane zwroty. Alternatywnie, może zastosować podejście LDI do oszacowania, podzielić swoją inwestycję na dwa segmenty.
Pierwsza z nich to instrument dochodowy z tytułu określonych świadczeń zapewniający spójne zyski (jako strategia minimalizacji ryzyka zobowiązań), a pozostała kwota jest przeznaczana na instrument kapitałowy w celu generowania zwrotów z aktywów. Ponieważ celem strategii LDI jest pokrycie obecnego i przyszłego ryzyka zobowiązań, teoretycznie może się zdarzyć, że wygenerowane zwroty zostaną z czasem przeniesione do przedziału o stałym dochodzie.