Dostawca usług internetowych (ISP)
Co to jest dostawca usług internetowych (ISP)?
Termin dostawca usług internetowych (ISP) odnosi się do firmy, która zapewnia dostęp do Internetu zarówno klientom osobistym, jak i biznesowym. Dostawcy usług internetowych umożliwiają swoim klientom surfowanie po Internecie, robienie zakupów online, prowadzenie interesów oraz łączenie się z rodziną i przyjaciółmi – wszystko to za opłatą. Dostawcy usług internetowych mogą również świadczyć inne usługi, w tym usługi poczty elektronicznej, rejestrację domen, hosting stron internetowych i pakiety przeglądarek. Usługodawca internetowy może być również określany jako dostawca usług informacyjnych, dostawca usług przechowywania danych, dostawca usług internetowych (INSP) lub dowolna kombinacja tych trzech w oparciu o usługi oferowane przez firmę.
Kluczowe wnioski
- Dostawca usług internetowych (ISP) to firma, która zapewnia dostęp do sieci zarówno firmom, jak i konsumentom.
- Dostawcy usług internetowych mogą również świadczyć inne usługi, takie jak usługi poczty e-mail, rejestracja domen, hosting stron internetowych i usługi przeglądarki.
- Za dostawcę usług internetowych uważa się dostawcę usług informacyjnych, dostawcę usług przechowywania danych, dostawcę usług sieci internetowej (INSP) lub ich wszystkich.
- Korzystanie z Internetu ewoluowało od tego, że tylko osoby z kontami uniwersyteckimi lub rządowymi mają dostęp do prawie każdego, kto ma dostęp, niezależnie od tego, czy jest płatny, czy bezpłatny.
- Dostęp przeszedł od połączeń dial-up do szybkiej technologii szerokopasmowej.
Zrozumienie dostawcy usług internetowych (ISP)
Serwis internetowy był pierwotnie ograniczony do agencji rządowych i określonych wydziałów uniwersytetu. Technologia została opracowana w celu zapewnienia powszechnego dostępu za pośrednictwem sieci WWW pod koniec lat osiemdziesiątych. Konsumenci mogli uzyskać ograniczony dostęp za pośrednictwem kilku dostawców usług internetowych – w tamtym czasie America On Line (AOL) była jedną z najbardziej rozpoznawalnych nazw – korzystających z połączeń telefonicznych za pomocą linii telefonicznej.
W połowie lat 90. liczba dostawców usług internetowych wzrosła do kilku tysięcy, a boom był kontynuowany. Wraz ze wzrostem możliwości połączeń i odejściem prędkości od wolniejszych połączeń dial-up narodziła się gospodarka internetowa. Dostawcy opracowali bardziej zaawansowaną technologię, umożliwiając klientom szybki dostęp za pośrednictwem technologii szerokopasmowej za pośrednictwem modemów kablowych i cyfrowych linii abonenckich (DSL).
Za tym wszystkim kryła się wielowarstwowa sieć połączeń. Lokalni dostawcy usług internetowych sprzedawali dostęp klientom, ale płacili większym dostawcom usług internetowych za własny dostęp. Z kolei ci więksi dostawcy usług internetowych płacili za dostęp jeszcze większym dostawcom usług internetowych. Szlak prowadzi do przewoźników poziomu 1, którzy mogą dotrzeć do każdego punktu dostępu do sieci bez konieczności płacenia za dostęp. Te firmy poziomu 1 są właścicielami infrastruktury w swoim regionie.
Jak wspomniano powyżej, dostawcy usług internetowych zapewniają swoim klientom przede wszystkim dostęp do internetu – dostawcy zwykłego dostępu, którzy obsługują tylko ruch między osobami fizycznymi a Internetem jako całością. Jednak w zależności od lokalizacji klienta i jego dostępności w pakiecie mogą istnieć również inne usługi. Niektóre z tych usług obejmują:
- Usługi poczty elektronicznej
- Usługi hostingowe
- Rejestracja domeny
- Przeglądarki i pakiety oprogramowania
Dostawca usług internetowych zapewnia przede wszystkim dostęp do Internetu swoim klientom, chociaż w zależności od jego lokalizacji i dostępności w pakiecie mogą być również oferowane inne usługi.
Uwagi specjalne
Konsumenci i firmy przyzwyczajają się do pomysłu, że powinni mieć możliwość łączenia się z Internetem z dowolnego miejsca – czy to w domu, czy w lokalnej kawiarni. Aby zapewnić łączność z dużą prędkością, firmy muszą inwestować w kosztowną infrastrukturę, która obejmuje kable światłowodowe.
Ze względu na wysokie koszty inwestycji dostawcy usług internetowych pierwszego poziomu często wydają się być monopolistami w swoich regionach. Zatem może się wydawać, że określona firma ma prawie lub całkowitą kontrolę nad rynkiem w określonym obszarze. W Stanach Zjednoczonych może się wydawać, że firmy działają w ramach oligopolu, a nie monopolu, gdzie co najmniej dwie firmy współpracują ze sobą, aby osiągnąć zwroty rynkowe. Pomysł ten jest wzmocniony faktem, że niektórzy z głównych amerykańskich dostawców usług internetowych dotarli tam, korzystając z infrastruktury odziedziczonej po pierwotnym monopolu telekomunikacyjnym, jakim był Ma Bell. Obecni dostawcy usług internetowych Tier 1 nadal inwestują w infrastrukturę i mogą być jedynymi graczami na tym rynku, dopóki nie pojawią się nowe technologie, które nie są uzależnione od światłowodów w ziemi.
Inni próbowali wejść na rynek dostawców usług internetowych Tier 1 i pozornie się nie udało. Alphabet, firma macierzysta Google, zarządzała Google Fiber w ramach działu Access Division – ambitnego projektu budowy nowej sieci światłowodowej w Stanach Zjednoczonych – ale ten plan został zmniejszony w 2016 roku. Jednak firma nadal świadczy usługi dla obszary, w których jest już zainstalowany.