Diagram Ishikawy
Co to jest diagram Ishikawy?
Diagram Ishikawy to diagram, który pokazuje przyczyny zdarzenia i jest często używany w produkcji i rozwoju produktu, aby nakreślić różne etapy procesu, pokazać, gdzie mogą wystąpić problemy z kontrolą jakości i określić, które zasoby są wymagane w określonym czasie.
Diagram Ishikawy został opracowany przez Kaoru Ishikawę w latach sześćdziesiątych XX wieku jako sposób pomiaru procesów kontroli jakości w przemyśle stoczniowym.
Kluczowe wnioski
- Diagram Ishikawy służy do pokazania czynników przyczynowych, które wpływają na ostateczny wynik, często związany z problemem produkcyjnym lub projektowym.
- Te wykresy, mające kształt przypominający rybę, są czasami nazywane diagramami „Fishikawa”.
- Tworzenie diagramów Ishikawy obejmuje osiem kroków.
Zrozumienie diagramów Ishikawy
Diagramy Ishikawy są czasami nazywane diagramami rybiej ości, diagramami w jodełkę, diagramami przyczynowo-skutkowymi lub Fishikawą. Są to diagramy przyczynowe stworzone przez Kaoru Ishikawę, aby pokazać przyczyny określonego zdarzenia. Przypominają szkielet ryby, z „żebrami” reprezentującymi przyczyny zdarzenia, a ostateczny wynik pojawia się na czele szkieletu. Celem diagramu Ishikawy jest umożliwienie kierownictwu określenia, które problemy należy rozwiązać, aby uzyskać lub uniknąć określonego zdarzenia.
Inne typowe zastosowania diagramu Ishikawy obejmują użycie go jako metodologii tworzenia projektów produktów, które rozwiązują praktyczne problemy. Może być również stosowany w zapobieganiu wadom jakościowym w celu zidentyfikowania potencjalnych czynników powodujących ogólny efekt. Każda przyczyna lub powód niedoskonałości jest źródłem zmienności. Przyczyny są zwykle grupowane w główne kategorie, aby zidentyfikować i sklasyfikować te źródła zmienności.
Proces tworzenia diagramu Ishikawy
Aby sporządzić Diagram Ishikawy, grupa będzie potrzebować białej tablicy, flipcharta i kilku pisaków.
- Grupa powinna uzgodnić opis problemu (skutek).
- Napisz opis problemu w środkowej prawej części flipchartu lub tablicy, zakreśl go i narysuj biegnącą do niego poziomą strzałkę.
- Przeprowadź burzę mózgów na temat głównych kategorii przyczyn problemu. Na przykład sensowne może być rozpoczęcie od tych ogólnych nagłówków: metody, maszyny (sprzęt), ludzie (siła robocza), materiały, pomiary i środowisko.
- Zapisz kategorie przyczyn jako gałęzie od głównej strzałki.
- Przeprowadź burzę mózgów na temat możliwych przyczyn. Zapytaj: „Dlaczego tak się dzieje?” Gdy każdy pomysł jest podawany, moderator zapisuje go jako gałąź z odpowiedniej kategorii. Przyczyny można zapisać w kilku miejscach, jeśli dotyczą kilku kategorii.
- Zadaj pytanie „dlaczego tak się dzieje?” jeszcze raz. Zapisz przyczyny podrzędne rozgałęziające się na podstawie przyczyn. Nadal pytaj „Dlaczego?” i generuj głębsze poziomy przyczyn. Warstwy gałęzi wskazują na związki przyczynowe.
- Kiedy grupie skończą się pomysły, skup uwagę na obszarach wykresu, w których pomysły są słabe.