Jak neoklasyczna ekonomia ma się do neoliberalizmu?
Chociaż może być prawdopodobne, że wielu neoliberalnych myślicieli popiera stosowanie (lub nawet podkreśla) neoklasyczną ekonomię, te dwa terminy niekoniecznie są ze sobą powiązane. Neoliberalizm rozgałęzia się na dwa odrębne argumenty – jeden wynikowy i empiryczny, drugi filozoficzno-normatywny. Konsekwencjonalistyczny neoliberalizm wywodzi wiele swoich argumentów z zaleceń neoklasycznej ekonomii, w tym mniejszych rządów, wolnego handlu, deregulacji sektora prywatnego i odpowiedzialności fiskalnej w rządzie.
Ekonomia neoklasyczna jako nauka
Neoklasyczny model nauk ekonomicznych był pierwszą dominującą metateorią w tej dziedzinie. Rozwinęła się dzięki wybitnym ekonomistom, takim jak Frederick Bastiat, Alfred Marshall, Jean-Baptiste Say i Leon Walras.
W teorii neoklasycznej występuje kilka fundamentalnych założeń, które odróżniają ją od starszej szkoły klasycznej. Zakłada się, że poszczególni aktorzy gospodarczy mają racjonalne preferencje, że jednostki dążą do maksymalizacji użyteczności, a decyzje podejmowane są na marginesie. Ekonomia neoklasyczna dała początek doskonałym modelom konkurencji mikroekonomii.
Neoklasycyzm był pierwszą, silnie opartą na matematyce, szkołą myśli ekonomicznej, która ostatecznie została zastąpiona jeszcze bardziej matematycznym paradygmatem keynesowskim w latach trzydziestych XX wieku.
Neoliberalizm jako filozofia polityczna
Ekonomia neoklasyczna jest najbliżej spokrewniona z klasycznym liberalizmem, intelektualnym przodkiem neoliberalizmu. W pewnym sensie ruch neoliberalny w latach 1960-1980 stanowił częściowy powrót do neoklasycznych założeń dotyczących polityki gospodarczej i częściowe odrzucenie nieudanych argumentów centralnego planowania z lat trzydziestych XX wieku.
Jeśli chodzi o politykę publiczną, neoliberalizm zapożyczył się z założeń neoklasycznej ekonomii, aby argumentować za wolnym handlem, niskimi podatkami, niskimi regulacjami i niskimi wydatkami rządowymi. Często odbiegał od argumentów antymonopolowych i zewnętrznych.
Neoliberalizm nie ma określonej definicji, choć często przypisywano go polityce Margaret Thatcher w Wielkiej Brytanii i Ronalda Reagana w Stanach Zjednoczonych. Zostało to również przypisane XX-wiecznym ekonomistom Miltonowi Friedmanowi i FA Hayekowi, chociaż obaj odrzucili tę etykietę; Friedman uważał się za klasycznego liberała, a Hayek argumentował z austriackiej perspektywy.