Czy firma powinna wyemitować dług czy kapitał?

Firmy często potrzebują środków zewnętrznych, aby utrzymać swoją działalność i inwestować w przyszły wzrost. Istnieją dwa rodzaje kapitału, który można pozyskać:  dług i kapitał własny.

Kapitał zadłużenia

Finansowanie dłużne to kapitał pozyskany poprzez pożyczenie środków, które mają zostać spłacone w późniejszym terminie. Typowe rodzaje zadłużenia to pożyczki i kredyty. Zaletą finansowania dłużnego jest to, że umożliwia ono przedsiębiorstwu pozyskanie niewielkiej kwoty pieniędzy na znacznie większą sumę, umożliwiając szybszy wzrost, niż byłby możliwy w innym przypadku.

Ponadto spłaty zadłużenia zasadniczo można odliczyć od podatku. Wadą finansowania dłużnego jest to, że pożyczkodawcy wymagają spłaty odsetek, co oznacza, że ​​całkowita spłacana kwota przekracza kwotę początkową. Ponadto spłaty zadłużenia muszą być dokonywane niezależnie od przychodów biznesowych. W przypadku mniejszych lub nowszych firm może to być szczególnie niebezpieczne.

Kapitał własny

Finansowanie kapitałowe odnosi się do środków generowanych przez sprzedaż akcji. Główną zaletą finansowania kapitałowego jest brak konieczności spłaty środków. Jednak może się wydawać, że finansowanie kapitałowe nie jest rozwiązaniem „bez zobowiązań”.

Akcjonariusze kupują akcje ze świadomością, że następnie posiadają niewielki udział w firmie. Firma jest wtedy zobowiązana do udziałowców i musi generować stałe zyski, aby utrzymać zdrową wycenę akcji i wypłacać dywidendy. Ponieważ finansowanie kapitałowe jest większym ryzykiem dla inwestora niż finansowanie dłużne dla pożyczkodawcy, koszt kapitału własnego jest często wyższy niż koszt długu.

Jak wybrać między długiem a kapitałem

Ilość pieniędzy potrzebna do pozyskania kapitału z różnych źródeł, nazywana kosztem kapitału, ma kluczowe znaczenie dla określenia optymalnej struktury kapitału przedsiębiorstwa. Koszt kapitału wyrażany jest w procentach lub w dolarach, w zależności od kontekstu.

Koszt kapitału obcego jest reprezentowany przez stopę procentową wymaganą przez pożyczkodawcę. Pożyczka w wysokości 100 000 USD z oprocentowaniem 6% ma koszt kapitału 6% i całkowity koszt kapitału 6 000 USD. Ponieważ jednak spłaty zadłużenia można odliczyć od podatku, wiele kosztów kalkulacji długu uwzględnia stawkę podatku od osób prawnych.

Zakładając, że stawka podatkowa wynosi 30%, powyższa pożyczka miałaby koszt kapitału po opodatkowaniu w wysokości 4,2%.

Obliczenia kosztu kapitału własnego

Koszt finansowania kapitałowego wymaga raczej prostego obliczenia obejmującego model wyceny aktywów kapitałowych lub CAPM:

Biorąc pod uwagę zwroty generowane przez większy rynek, a także względne wyniki poszczególnych akcji (reprezentowane przez współczynnik beta), obliczenie kosztu kapitału odzwierciedla procentowy udział każdego zainwestowanego dolara, którego oczekują akcjonariusze.

Znalezienie połączenia finansowania dłużnego i kapitałowego, które zapewni najlepsze finansowanie przy najniższych kosztach, jest podstawowym założeniem każdej rozważnej strategii biznesowej. Aby porównać różne struktury kapitału, księgowi korporacyjni używają formuły zwanej średnim ważonym kosztem kapitału lub WACC.

WACC mnoży procentowe koszty zadłużenia – po uwzględnieniu stawki podatku od osób prawnych – i kapitału własnego w ramach każdego proponowanego planu finansowania przez wagę równą proporcji całkowitego kapitału reprezentowanego przez każdy rodzaj kapitału.

Pozwala to firmom określić, które poziomy finansowania dłużnego i kapitałowego są najbardziej opłacalne.