Jak oblicza się koszty kapitału podczas budżetowania nowych projektów?
Nowy projekt ma sens ekonomiczny tylko wtedy, gdy jego zdyskontowana ważony średni koszt kapitału (WACC). Odwrotna sytuacja ma miejsce w przypadku projektów o niskim ryzyku, w których firma musi również pracować nad projektami, które prawdopodobnie dodadzą wystarczającą wartość, aby zrekompensować jakiekolwiek ryzyko, a to obejmuje prognozowanie rentowności.
Prognozowanie zysków
Istnieją trzy powszechne metody prognozowania zysków dla nowej operacji: wartość bieżąca netto, wewnętrzna stopa zwrotu i okres zwrotu. Firma często przeprowadza wszystkie trzy z nich przed podjęciem decyzji, chociaż decyzje są często podejmowane na podstawie tego, która liczba najlepiej pasuje do kryteriów wyboru. Na przykład okresy zwrotu są zwykle bardziej przydatne w okresach niepewnej płynności. NPV jest prawdopodobnie najbardziej powszechnie akceptowaną z tych trzech technik wyceny.
Aby projekt miał sens, przewidywane zyski muszą przewyższać przewidywane koszty finansowania. Są to ważne dane, które należy poprawnie oszacować. Jeśli firma omyłkowo zaniży swoje koszty kapitałowe nawet o niewielką marżę, projekt może wykazywać wyższą wartość bieżącą netto i wydawać się świetnym pomysłem. Przeszacowanie kosztów kapitałowych może oznaczać stratę, a firma może przepuścić dobrą okazję.
Kierownictwo powinno już mieć dobre pojęcie o średnim ważonym koszcie kapitału przedsiębiorstwa. Powinno to uwzględniać wszystkie źródła kapitału, w tym emisje akcji, obligacje i inne formy zadłużenia. Przedsiębiorstwa o niskim ryzyku mają tendencję do pozyskiwania kapitału po niższej stopie, albo poprzez pożyczki, które wiążą się z niższymi odsetkami, albo przez inwestorów kapitałowych, którzy mają niższy wymagany zwrot.
Szacowanie kosztów zadłużenia
Oszacowanie kosztów zadłużenia jest proste – prognozuj tempo emisji nowego długu. Często różni się od aktualnej średniej stopy niespłaconego zadłużenia lub średniej historycznej stopy zadłużenia przedsiębiorstwa; Koszty finansowania zewnętrznego zmieniają się w czasie, a opieranie się na bieżących średnich może prowadzić do nieprawidłowych obliczeń kosztu kapitału. Podatki również muszą zostać uwzględnione, a większość ekspertów uważa za właściwe zastosowanie efektywnej stawki podatkowej.
Określenie kosztu kapitału własnego jest trudniejsze. Mimo że prawie wszystkie firmy zaczynają od stopy zwrotu bez ryzyka – opartej na stopach skarbowych USA – nie ma szerokiego konsensusu co do tego, które stopy zastosować. Niektórzy wolą trzymiesięczne bony skarbowe (bony skarbowe), podczas gdy inni stosują oprocentowanie 10-letnich obligacji. Te dwie inwestycje są często oddalone od siebie o setki punktów bazowych i mogą mieć rzeczywisty wpływ na koszt wyceny kapitału.
Premia za ryzyko
Po rozliczeniu stopy wolnej od ryzyka spółka musi następnie ustalić premię za ryzyko za ekspozycję na rynek akcji powyżej stopy wolnej od ryzyka. Spółka powinna regularnie aktualizować tę liczbę, aby uwzględnić obecne nastroje na rynku. Ostatnim krokiem w obliczaniu kosztów kapitału własnego jest znalezienie wersji beta. Ponownie, nie ma szerokiego konsensusu co do odpowiednich ram czasowych.
Ostatnim krokiem jest obliczenie stosunku zadłużenia do kapitału własnego i odpowiednie wyważenie kosztów kapitału. Po obliczeniu WACC, skoryguj o ryzyko względne i porównaj z aktualną wartością netto projektu.