Jak polityka pieniężna wpływa na rentowność obligacji?

Na rentowności obligacji istotny wpływ ma polityka pieniężna. Polityka ta może wynikać z działań banku centralnego, takiego jak Rezerwa Federalna, rada walutowa lub innego rodzaju komitety regulacyjne.

Podstawą polityki pieniężnej jest ustalanie stóp procentowych. Z kolei stopy procentowe określają stopę zwrotu wolną od ryzyka. Stopa zwrotu wolna od ryzyka ma duży wpływ na popyt na wszystkie rodzaje finansowych papierów wartościowych, w tym obligacje.

Niektóre podstawy więzi

Zasadniczo rentowność obligacji to zwrot, jaki inwestor osiąga z tej obligacji. Istnieje kilka rodzajów rentowności obligacji, ale jednym z najprostszych – i najbardziej istotnym w tej dyskusji – jest bieżąca rentowność, będąca funkcją ceny rynkowej obligacji i jej kuponu lub płatności odsetkowych. (Po ich emisji obligacje są przedmiotem obrotu na giełdach, podobnie jak inne papiery wartościowe, ich ceny rosną i spadają wraz z podażą i popytem.)

Bieżącą rentowność oblicza się, dzieląc roczne płatności kuponowe – czyli odsetki płacone przez obligację – przez jej cenę. Wzór na bieżący zysk jest następujący:

Jest to pierwsza podstawowa zasada, o której należy pamiętać w odniesieniu do obligacji: wraz ze wzrostem cen obligacji rentowności obligacji spadają. Załóżmy, że masz obligację o wartości 1000 USD z roczną wypłatą kuponu w wysokości 100 USD i sprzedaje się ona na poziomie zbliżonym do wartości nominalnej, za 1010 USD. Jego wydajność wynosi 9% (100 USD / 1010). Teraz załóżmy, że cena obligacji skacze do 1210 USD. Jego wydajność spada do 8% (100/1210).

Stopy procentowe i rentowność obligacji

Więc co sprawia, że ​​ceny obligacji się zmieniają? Kilka rzeczy, ale kluczowa to dominujące stopy procentowe. I to jest druga główna zasada, o której należy pamiętać w przypadku obligacji: gdy stopy procentowe są niskie, ceny obligacji rosną – ponieważ inwestorzy szukają lepszego zwrotu. Powiedzmy, że Rezerwa Federalna obniża stopę funduszy federalnych (odsetki, które pobiera banki, na których opierają się inne stopy procentowe) z 3% do 1%. Jeśli na rynku jest handel obligacjami, który płaci 4%, nagle będzie to dużo i każdy będzie tego chciał. Tak więc, zgodnie z dawną tradycją podaży i popytu, jego cena pójdzie w górę. A ponieważ płacisz za nią więcej, jej plony są mniejsze. Zwiększony popyt na obligacje skutkuje wzrostem cen i spadkiem rentowności.

Oczywiście odwrotność też jest prawdą. Kiedy stopa zwrotu wolna od ryzyka (podobnie jak to, co można znaleźć w obligacjach i wekslach skarbowych USA) rośnie, pieniądze przemieszczają się z aktywów finansowych do bezpieczeństwa gwarantowanych zwrotów. Na przykład, jeśli stopy procentowe wzrosną z 2% do 4%, obligacja o oprocentowaniu 5% stanie się mniej atrakcyjna. Dodatkowy zysk nie byłby wart podejmowania ryzyka. Popyt na obligacje spadałby, a rentowność rosłaby, aż podaż i popyt osiągnęłyby nową równowagę.

Wpływ polityki pieniężnej na rentowność obligacji

Stopy procentowe są kluczowym elementem polityki pieniężnej danego kraju. Polityka pieniężna jest kształtowana i ustalana przez administrację rządową i wykonywana przez jej bank centralny (w USA jest to Rezerwa Federalna). Banki centralne są świadome swojej zdolności do wpływania na ceny aktywów poprzez politykę pieniężną. Często używają tej mocy do łagodzenia wahań w gospodarce. W czasie recesji starają się powstrzymać siły deflacyjne, obniżając stopy procentowe, co prowadzi do wzrostu cen aktywów.

Rosnące ceny aktywów mają łagodnie stymulujący wpływ na gospodarkę. Spadek rentowności obligacji skutkuje niższymi kosztami zadłużenia dla korporacji i rządu, prowadząc do zwiększonych wydatków. Oprocentowanie kredytów hipotecznych może również spaść wraz ze wzrostem popytu na mieszkania.