W jaki sposób stopy procentowe są powiązane z operacjami otwartego rynku?

Na stopy procentowe pośrednio wpływają operacje otwartego rynku (OMO ), kupno i sprzedaż rządowych papierów wartościowych na publicznych giełdach finansowych.

OMO to narzędzia polityki pieniężnej, które pozwalają bankowi centralnemu kontrolować podaż pieniądza w gospodarce. W ramach  polityki restrykcyjnej bank centralny sprzedaje papiery wartościowe na wolnym rynku, co zmniejsza ilość pieniądza w obiegu. Ekspansywna polityka pieniężna pociąga za sobą zakup papierów wartościowych i wzrost podaży pieniądza. Zmiany podaży pieniądza wpływają na stopy, po jakich banki udzielają sobie pożyczek, co jest odzwierciedleniem podstawowego prawa podaży i popytu.

W Stanach Zjednoczonych stopa funduszy federalnych to stopa procentowa, po której banki pożyczają sobie rezerwy na noc, aby spełnić wymogi dotyczące rezerw. To jest stopa procentowa, którą Rezerwa Federalna wyznacza przy przeprowadzaniu OMO. Krótkoterminowe stopy procentowe oferowane przez banki opierają się na stopie funduszy federalnych, więc Fed może pośrednio wpływać na stopy procentowe konsumentów i przedsiębiorstw poprzez sprzedaż i zakup papierów wartościowych.

Przykłady z życia wzięte

W 1979 roku Fed pod kierownictwem Paula Volckera zaczął używać OMO jako narzędzia. Aby zwalczyć 20%. W latach 1981 i 1982 odnotowano jedne z najwyższych stóp procentowych w historii współczesnej, przy czym średnie stałe oprocentowanie kredytów hipotecznych z 30 lat wzrosło powyżej 18%.

I odwrotnie, Fed zakupił ponad 1 bilion dolarów w papiery wartościowe w odpowiedzi na recesję z 2008 roku. Ta ekspansywna polityka, zwana luzowaniem ilościowym, zwiększyła podaż pieniądza i obniżyła stopy procentowe. Niskie stopy procentowe pomogły pobudzić inwestycje biznesowe i popyt na mieszkania.