Ustawa o ochronie właścicieli domów
Co to jest ustawa o ochronie domów?
Ustawa o ochronie właścicieli domów z 1998 r. To ustawa mająca na celu ograniczenie niepotrzebnych płatności kredytodawców obowiązek ujawniania pewnych informacji o PMI.
Prawo stanowi również, że PMI musi zostać automatycznie rozwiązane w przypadku właścicieli domów, którzy zgromadzą wymaganą ilość kapitału własnego w swoich domach (a zatem nie muszą już kupować PMI).
Kluczowe wnioski
- Ustawa o ochronie właścicieli domów z 1998 r., Czasami nazywana również ustawą o anulowaniu prywatnego ubezpieczenia hipotecznego (PMI), jest ustawą mającą na celu ograniczenie niepotrzebnych płatności prywatnych ubezpieczeń hipotecznych przez właścicieli domów, którzy mogą nie być już zobowiązani do ich spłacania.
- Prywatne ubezpieczenie hipoteczne można zlikwidować, gdy pożyczkobiorca spłaci wystarczającą część kapitału hipotecznego (zwykle gdy jego kapitał osiągnie 20%) lub gdy jego stosunek wartości kredytu do wartości kredytu (LTV) osiągnie 80%.
- Jednak przed ustawą o ochronie domów wielu właścicieli domów miało problemy z anulowaniem prywatnego ubezpieczenia hipotecznego.
- Zgodnie z ustawą o ochronie domów, prywatne ubezpieczenie hipoteczne musi zostać automatycznie zakończone w przypadku właścicieli domów, którzy zgromadzą wymaganą ilość kapitału własnego w swoich domach; ustawa nakłada również obowiązek ujawniania informacji na temat prywatnych ubezpieczeń hipotecznych i upraszcza m.in. proces anulowania.
Zrozumienie ustawy o ochronie właścicieli domów
Większość pożyczkodawców wymaga wpłaty zaliczki w wysokości około 20% ceny zakupu domu. Standard ten ma na celu zapewnienie, że pożyczkobiorca ma wystarczający udział finansowy w nieruchomości, aby kontynuować spłatę, oraz – w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie jest w stanie spłacić kredytu hipotecznego – aby pożyczkodawca miał dostęp do kapitału wystarczającego na pokrycie kosztów przejęcia przez pożyczkodawcę.
Jeśli pożyczkobiorca nie może – lub nie zdecyduje się – podać takiej kwoty, pożyczkodawca może zdecydować, że pożyczka jest ryzykowną inwestycją iw rezultacie zażądać od nabywcy domu wykupienia PMI. W przypadku, gdy pożyczkobiorca nie spłaci kredytu hipotecznego – a jego dom zostanie przejęty – celem PMI jest zapewnienie dodatkowej ochrony pożyczkodawcy.
Ustawa o ochronie właścicieli domów nie ma zastosowania do pożyczek Veterans Affairs (VA) lub Federal Housing Administration (FHA).
Dodatkowym powodem, dla którego właściciel domu może być zobowiązany do wykupienia ubezpieczenia PMI, jest sytuacja, w której kredyt hipoteczny, którego domaga się właściciel domu, ma wysoki współczynnik wartości kredytu do wartości (LTV).
LTV jest jedną z miar ryzyka, które pożyczkodawcy wykorzystują przy udzielaniu kredytów hipotecznych. LTV dzieli kwotę kredytu przez wartość domu. Większość kredytów hipotecznych o współczynniku LTV większym niż 80% wymaga, aby kredytobiorca posiadał PMI, ponieważ uważa się, że istnieje większe prawdopodobieństwo niespłacenia kredytu hipotecznego.
Dzięki PMI właściciele domów są odpowiedzialni za zakup ubezpieczenia kredytu hipotecznego i opłacanie składek ubezpieczeniowych. Premie te mogą zostać dodane do miesięcznych spłat kredytu hipotecznego kredytobiorcy lub dodatkowy koszt może zostać zaabsorbowany przez stopę procentową kredytobiorcy (co skutkuje wyższą stopą procentową).
PMI można usunąć, gdy pożyczkobiorca spłaci wystarczającą część kapitału hipotecznego (zwykle, gdy jego kapitał osiągnie 20%) lub gdy współczynnik LTV osiągnie 80%. Jednak przed ustawą o ochronie właścicieli domów wielu właścicieli domów miało problemy z anulowaniem PMI. W niektórych przypadkach pożyczkodawcy mogli zgodzić się na zakończenie ubezpieczenia, gdy kapitał pożyczkobiorcy osiągnął 20%, ale zasady anulowania pokrycia PMI różniły się znacznie w zależności od pożyczkodawców, a właściciele domów mieli ograniczone możliwości regresu, jeśli pożyczkodawcy odmówili anulowania PMI.
Ustawa o ochronie właścicieli domów chroni właścicieli domów, zakazując pokrycia PMI w okresie trwania pożyczki dla produktów PMI opłacanych przez pożyczkobiorcę i ustanawiając jednolite procedury anulowania ubezpieczenia PMI. Biuro Ochrony Konsumentów (CFPB) nadzoruje i egzekwuje przestrzeganie ustawy o ochronie właścicieli domów.