Dźwignia domowa
Co to jest dźwignia domowa?
Dźwignia własna jest używana przez indywidualnego inwestora do sztucznego dostosowywania dźwigni finansowej firmy. Osoba inwestująca w spółkę bez dźwigni może odtworzyć efekt dźwigni przy użyciu domowej dźwigni, co obejmuje zaciągnięcie pożyczki osobistej na inwestycję. Jednak różnice w stawce podatkowej między korporacją a osobą fizyczną prawdopodobnie zakłócą zdolność inwestora do dokładnego skonstruowania scenariusza dźwigni.
Kluczowe wnioski
- Osoby fizyczne mogą skorzystać z domowej dźwigni, aby odtworzyć efekty dźwigni korporacyjnej.
- Różnica w stawkach podatkowych między korporacjami i osobami fizycznymi utrudnia jednak replikację dźwigni finansowej przedsiębiorstw.
- Twierdzenie Modiglianiego-Millera stwierdza, że struktura kapitałowa spółki nie powinna wpływać na cenę jej akcji, ponieważ inwestorzy mogą korzystać z własnej dźwigni.
Jak działa dźwignia domowa
Zastosowanie dźwigni finansowej zwiększa potencjał zwrotu, jednocześnie zwiększając ryzyko inwestycji. Firmy, które wykorzystują dźwignię finansową, mogą być w stanie wygenerować większy zwrot dla akcjonariuszy, wszystko inne równe, niż firma, która nie korzysta z dźwigni. Jednak inwestycje w spółki lewarowane mogą być bardziej ryzykowne niż inwestycje w spółki, które nie pożyczają.
Sposobem na obejście tego kompromisu ryzyko / zysk jest zakup przez inwestora akcji firmy, która nie korzysta z dźwigni finansowej, a następnie zaciągnięcie pożyczek osobistych w celu uzyskania dźwigni osobistej. Teoretycznie, jeśli dana osoba może pożyczyć po takim samym oprocentowaniu jak firma, inwestor może uzyskać stopę zwrotu bliższą lewarowanej firmie, inwestując w spółkę nielewarowaną.
Celem inwestora jest syntetyczne odtworzenie łączących się efektów dźwigni finansowej korporacji, ale jednocześnie inwestowanie w nielewarowaną firmę. Teoretycznie inwestor może zbliżyć się do tego celu, jeśli będzie mógł pożyczyć po takim samym oprocentowaniu, jak firma jest w stanie pożyczyć.
Uwagi specjalne
Zasada działania domowej dźwigni, opisana przez twierdzenie Modiglianiego-Millera, polega na tym, że inwestorzy nie przejmują się strukturą kapitału, ponieważ mogą cofnąć wszelkie zmiany za pomocą własnej, domowej roboty dźwigni. Zatem struktura kapitałowa spółki nie powinna wpływać na kurs akcji.
Twierdzenie Modiglianiego-Millera mówi, że inwestorzy nie zwracają uwagi na to, jak firma finansuje swoje inwestycje (dług kontra kapitał) lub wypłaca dywidendy. Dzieje się tak, ponieważ inwestorzy mogą odzwierciedlić dźwignię finansową w swoim własnym portfelu osobistym. Jednak twierdzenie zakłada również, że jest to prawdą tylko wtedy, gdy nie ma podatków i kosztów upadłości, a rynek jest sprawny.
Zalety i wady domowej dźwigni finansowej
Domowa dźwignia ma umożliwić inwestorowi zainwestowanie w nielewarowaną spółkę w celu odtworzenia zwrotu z lewarowanej firmy. Jednak podatki utrudniają stworzenie dokładnego efektu dźwigni, ponieważ koszt dźwigni korporacyjnej różni się od kosztu dźwigni indywidualnej.
Domowa dźwignia pozwala jednak inwestorowi cofnąć zmiany w strukturze kapitałowej firmy, z którymi się nie zgadza. Na przykład, jeśli spółka, w której inwestor posiada udziały, decyduje się na pozyskanie kapitału poprzez zadłużenie. Firma może dostosować poziom dźwigni w swoim portfelu osobistym, aby utrzymać pożądaną dźwignię.