Globalna recesja
Co to jest globalna recesja?
Globalna recesja to przedłużający się okres upadku gospodarczego na całym świecie. Globalna recesja obejmuje mniej lub bardziej zsynchronizowane recesje w wielu gospodarkach krajowych, ponieważ stosunki handlowe i międzynarodowe systemy finansowe przenoszą wstrząsy gospodarcze i skutki recesji z jednego kraju do drugiego.
Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) wykorzystuje szeroki zestaw kryteriów w celu określenia globalnych recesji, w tym spadku na mieszkańca Produkt krajowy brutto (PKB) na całym świecie. Zgodnie z definicją MFW spadkowi globalnej produkcji musi towarzyszyć osłabienie innych wskaźników makroekonomicznych, takich jak handel, przepływy kapitału i zatrudnienie.
Kluczowe wnioski
- Globalna recesja to przedłużający się okres upadku gospodarczego na całym świecie.
- MFW stosuje kilka kryteriów do analizy występowania, skali i wpływu globalnej recesji.
- Globalne recesje obejmują zsynchronizowane recesje w wielu wzajemnie powiązanych gospodarkach.
- Wpływ globalnej recesji na poszczególne gospodarki jest różny w zależności od kilku czynników, w tym stopnia ich powiązania z gospodarką światową i zależności od niej.
Zrozumienie globalnej recesji
Wskaźniki makroekonomiczne muszą słabnąć przez dłuższy czas, aby można je było uznać za recesję. W Stanach Zjednoczonych ogólnie przyjmuje się, że PKB musi spadać przez dwa kolejne kwartały, aby nastąpiła prawdziwa recesja, w oparciu o analizę przeprowadzoną przez National Bureau of Economic Research (NBER), które jest uważane za krajowy organ w deklarowaniu i datowaniu transakcji biznesowych. cykle. W przypadku globalnej recesji MFW odgrywa podobną rolę jak NBER.
Chociaż nie ma oficjalnej definicji globalnej recesji, kryteria ustanowione przez MFW mają duże znaczenie ze względu na pozycję organizacji na całym świecie. W przeciwieństwie do NBER, MFW nie określa minimalnego czasu podczas badania globalnej recesji. W przeciwieństwie do niektórych definicji recesji, MFW zwraca uwagę na dodatkowe czynniki poza spadkiem PKB. Musi być również pogorszenie innych czynników ekonomicznych, w tym handlu, przepływów kapitałowych, produkcji przemysłowej, zużycie oleju, stopa bezrobocia na mieszkańca inwestycje i konsumpcja per capita.
Idealnie byłoby, gdyby ekonomiści mogli po prostu dodać dane o PKB dla każdego kraju, aby otrzymać „globalny PKB”. Ogromna liczba walut używanych na całym świecie znacznie utrudnia ten proces. Chociaż niektóre organizacje używają kursów wymiany do obliczania zagregowanej produkcji, MFW woli stosować parytet siły nabywczej (PPP) – to znaczy ilość lokalnych towarów lub usług, które może kupić jedna jednostka waluty, a nie ilość waluty obcej, jaką może kupić. kupować – w swojej analizie.
Historia globalnych recesji
Według MFW do 2020 r. Od II wojny światowej, począwszy od 1975, 1982, 1991 i 2009 r., Miały miejsce cztery globalne recesje. W 2020 r. MFW ogłosił nową globalną recesję, którą nazwał Wielką Blokadą. poprzez powszechne wdrażanie kwarantann i środków dystansowania społecznego podczas wybuchu COVID-19. To najgorsza odnotowana globalna recesja od czasu Wielkiego Kryzysu.
Zakażenie i izolacja
Wpływ i dotkliwość skutków globalnej recesji w danym kraju różni się w zależności od kilku czynników. Na przykład stosunki handlowe kraju z resztą świata określają skalę wpływu na jego sektor wytwórczy. Z drugiej strony, złożoność rynków i efektywność inwestycji decydują o wpływie na branżę usług finansowych.
Wzajemne powiązanie stosunków handlowych i systemów finansowych między krajami może pomóc przekształcić wstrząs gospodarczy w jednym regionie w globalną recesję. Ten proces jest znany jako zarażenie.
Przykład globalnej recesji
Wielka Recesja był wydłużony okres skrajnego niepokoju gospodarczego obserwowanego na całym świecie w latach 2007 i 2009. światowego handlu spadł o ponad 15% w latach 2008 i 2009 w czasie recesji. Skala, wpływ i odbudowa spowolnienia różniły się w zależności od kraju.
Stany Zjednoczone doświadczyły poważnej korekty na giełdzie w 2008 r. Po załamaniu się rynku mieszkaniowego i ogłoszeniu upadłości przez Lehman Brothers. Warunki gospodarcze pogorszyły się już pod koniec 2007 r., A główne wskaźniki, takie jak bezrobocie i inflacja, osiągnęły krytyczne poziomy wraz z załamaniem się bańki mieszkaniowej i wynikającym z niej kryzysem finansowym.
Sytuacja poprawiła się kilka lat po tym, jak giełda spadła do dna w 2009 r., Ale inne kraje doświadczyły znacznie dłuższej drogi do ożywienia. Ponad dekadę później skutki te są nadal odczuwalne w wielu krajach rozwiniętych i na rynkach wschodzących.
Według badań ekonomicznych przeprowadzonych dla NBER, Stany Zjednoczone doznałyby ograniczonych wstrząsów w swojej gospodarce, gdyby recesja z 2008 r. Nie powstała w ich granicach. Dzieje się tak głównie dlatego, że ma ograniczone stosunki handlowe z resztą świata w porównaniu z wielkością krajowej gospodarki.
Z drugiej strony potęga wytwórcza, taka jak Niemcy, ucierpiałaby bez względu na silną gospodarkę wewnętrzną, ponieważ ma ogromną liczbę powiązań handlowych z resztą świata.