Nieuczciwe przekazywanie

Co to jest nieuczciwa przesyłka?

Nieuczciwe przeniesienie własności to nielegalne lub niesprawiedliwe przeniesienie własności na inną stronę za pośrednictwem syndyka masy upadłości. Jeden rodzaj, zwany „faktycznym oszustwem”, ma na celu odroczenie, utrudnianie lub oszukanie wierzycieli lub umieszczenie takiego majątku poza zasięgiem wierzyciela w oczekiwaniu na postępowanie upadłościowe lub w jego trakcie, zgodnie z ustawą Uniform Fraudulent Transfer Act (UFTA) i federalny kodeks upadłościowy. Oszukańczy środek transportu może dotyczyć niewielkich kwot – na przykład w przypadku, gdy osoba fizyczna sprzedała cały swój majątek za niewielką kwotę współmałżonkowi, krewnemu, partnerowi biznesowemu lub przyjacielowi. Drugi rodzaj oszukańczych środków przekazu, „konstruktywne oszustwo”, ma miejsce, gdy wierzyciele otrzymują mniej, niż mają prawo zgodnie z prawem.

Ogólnie rzecz biorąc, nielegalny transport podlega prawu cywilnemu, a nie karnemu. Jeżeli przeniesienie majątku zostanie uznane za oszukańcze, sąd może zażądać od osoby będącej w posiadaniu majątku (osoby, na rzecz której dokonano przeniesienia), aby wydała majątek lub równoważną wartość pieniężną wierzycielowi.

Nieuczciwy transfer nazywany jest również oszukańczym przekazem.

Wyjaśnienie nieuczciwego transportu

Istnieją dwa rodzaje oszukańczych środków przekazu: rzeczywiste oszustwa i konstruktywne oszustwa. Zgodnie z sekcją 548 11 USC rzeczywiste oszustwo ma miejsce, gdy dłużnik celowo przekazuje lub pozbywa się majątku w ramach programu ochrony aktywów. Okres retrospektywny to rok przed złożeniem wniosku o ogłoszenie upadłości. Aby oskarżony został uznany za winnego, musi zostać udowodniony zamiar oszukania, ale zwykle pewne działania są interpretowane jako zamierzone, takie jak zakładanie korporacji-przykrywek, intrygi mające na celu zachowanie kontroli nad przekazanym majątkiem lub przekazanie majątku osobie, z którą pozwany ma związek lub milcząca zgoda.

Konstruktywne oszustwo ma miejsce, gdy dłużnik otrzymuje mniej niż „rozsądnie równoważną wartość” majątku, który przekazuje na rzecz wierzycieli, i jeżeli dłużnik „był niewypłacalny w dniu, w którym dokonano takiego przeniesienia lub gdy taki obowiązek powstał, lub stał się niewypłacalny jako wynik takiego przeniesienia lub zobowiązania ”- stwierdza art. 548 Kodeksu upadłościowego. „Racjonalnie równoważna wartość” jest często przedmiotem sporów między dłużnikiem a wierzycielami, ale ta część prawa ma na celu umożliwienie wierzycielom odzyskania kwot kompensacyjnych do masy upadłości. W przeciwieństwie do rzeczywistego oszustwa nie jest konieczne ustalanie zamiarów dłużnika.