Nadzwyczajny przedmiot

Co to jest niezwykły przedmiot?

Pozycje nadzwyczajne obejmowały zyski lub straty z tytułu zdarzeń o nietypowym i rzadkim charakterze, które zostały oddzielnie zaklasyfikowane, zaprezentowane i ujawnione w sprawozdaniach finansowych spółek. Pozycje nadzwyczajne były zwykle wyjaśniane w dalszej części informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego. Spółki wykazywały pozycję nadzwyczajną oddzielnie od zysków operacyjnych, ponieważ zazwyczaj był to jednorazowy zysk lub strata i nie spodziewano się, że powtórzy się w przyszłości.

W styczniu 2015 r. Rada Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB), która wydaje standardy rachunkowości, których muszą przestrzegać firmy amerykańskie, wyeliminowała pojęcie pozycji nadzwyczajnych. Firmy muszą jednak nadal zgłaszać pozycje jednorazowe, takie jak dochód uzyskany ze sprzedaży gruntu.

Zrozumienie nadzwyczajnego przedmiotu

Standardy rachunkowości ustanowione i aktualizowane przez FASB nazywane są ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości (GAAP). FASB zaprzestała księgowania pozycji nadzwyczajnych i usunęła wymóg sprawozdawczości z US GAAP w celu zmniejszenia kosztów i złożoności sporządzania sprawozdań finansowych.

Przed 2015 rokiem firmy włożyły wiele wysiłku w ustalenie, czy dane wydarzenie należy uznać za wyjątkowe. Zyski i straty pomniejszone o podatki z tytułu pozycji nadzwyczajnych musiały zostać wykazane oddzielnie w rachunku zysków i strat po przychodach z działalności kontynuowanej.

Aktualizacja wprowadzona przez FASB w celu usunięcia pozycji nadzwyczajnych jedynie wyeliminowała potrzebę stwierdzenia przez firmy i ich audytorów, czy zdarzenie było tak rzadkie, aby kwalifikować się jako pozycja nadzwyczajna rozpoczynająca się w roku podatkowym 2015. Firmy muszą nadal ujawniać rzadkie i nietypowe zdarzenia, ale teraz bez wyznaczania jako niezwykłe. Ponadto spółki nie są już zobowiązane do oceny wpływu na podatek dochodowy pozycji nadzwyczajnych i przedstawiania wpływu na zysk na akcję (EPS), czyli zysk spółki jako odsetek jej pozostających w obrocie akcji.

Ta aktualizacja rachunkowości pozostawiła wymogi dotyczące sprawozdawczości i ujawniania informacji dotyczących nietypowych i rzadkich zdarzeń lub transakcji. Chociaż firmy nie muszą już opisywać wydarzeń i ich skutków jako nadzwyczajnych, nadal muszą Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (MSSF) nie zawierają pozycji nadzwyczajnych w swoich standardów rachunkowości.

Wymagania dotyczące nadzwyczajnego przedmiotu

Zdarzenie lub transakcję uznawano za nadzwyczajne, jeśli były zarówno niezwykłe, jak i rzadkie. Niezwykłe zdarzenie musi być wysoce anormalne i niezwiązane z typową działalnością operacyjną przedsiębiorstwa i można racjonalnie oczekiwać, że nie powtórzy się w przyszłości. Często zdarzało się, że niektóre firmy nie prezentowały tego wiersza przez lata.

Oprócz wyodrębnienia wpływu pozycji nadzwyczajnych na rachunek zysków i strat, spółki były zobowiązane do oszacowania podatku dochodowego od tych pozycji i ujawnienia ich wpływu na zysk na akcję (EPS). Przykładami nadzwyczajnych przedmiotów są straty spowodowane różnymi katastrofami, takimi jak trzęsienia ziemi, tsunami i pożary. O ile wyznaczenie i oszacowanie skutków niektórych zdarzeń nadzwyczajnych (np. Pożarów) było łatwe, o tyle inne zdarzenia mające pośredni wpływ na działalność firm były znacznie trudniejsze do oszacowania.