Wymiana kontraktów terminowych na fizyczne (EFP)
Czym jest wymiana kontraktów terminowych na fizyczne?
Wymiana kontraktów futures na fizyczne (EFP) to prywatna umowa między dwiema stronami dotycząca handlu pozycją futures na koszyk bazowych danych rzeczywistych. Zamiana kontraktów futures na aktywa fizyczne może być wykorzystana do otwarcia pozycji futures, zamknięcia pozycji futures lub zamiany pozycji futures na aktywa bazowe.
Kluczowe wnioski
- Wymiana kontraktów futures na fizyczne (EFP) umożliwia jednej ze stron zamianę kontraktu futures na faktyczne aktywa bazowe.
- EFP są przedmiotem obrotu pozagiełdowego (OTC) i często są wykorzystywane przez producentów towarów do zabezpieczania pozycji lub regulowania produkcji.
- PFP są szczególnie przydatne, gdy ma miejsce duża transakcja, więc cena rynkowa nie jest sztucznie zmieniana przez handel niespekulacyjny.
Zrozumienie wymiany kontraktów futures na produkty fizyczne (EFP)
Wymiana kontraktów futures na fizyczne (EFP) to jeden z kilku rodzajów umów negocjowanych prywatnie, które można następnie zarejestrować na giełdzie. Wolumen związany z transakcją jest pokazany w dniach obrotu, w którym transakcja została zarejestrowana, ale cena, po której transakcja została zakończona (cena ustalona prywatnie między stronami) nie jest ujawniana.
Gdy dwie strony zgodziły się na wymianę kontraktów futures na towary fizyczne, rejestrują transakcję na odpowiedniej giełdzie. Wymiana kontraktów futures na fizyczne jest również nazywana wymianą kontraktów futures na produkt i zamianą kontraktów terminowych na gotówkę (jak na towar gotówkowy ). Termin wymiana kontraktów futures na fizyczne jest zwykle używany do opisania transakcji tego rodzaju, nawet jeśli instrumentem bazowym są produkty finansowe, a nie towary gotówkowe. Wymiana kontraktów futures na swap (EFS) może być wykorzystana, jeśli pozycja futures jest przedmiotem obrotu na kontrakt swap.
Przykład wymiany kontraktów futures na produkty fizyczne
Najczęstsze przykłady wymiany kontraktów terminowych na fizyczne dotyczą sektora naftowo-gazowego. Ma to sens, ponieważ tego typu transakcje nie są dokonywane przez drobnych traderów i spekulantów. PFP będą zazwyczaj obejmować dużych handlowców komercyjnych i niekomercyjnych. Wyobraź sobie, że producent ropy i gazu zajmuje milion baryłek, zakładając, że ceny idą w górę. Rafiner, który martwi się wzrostem cen, chce w przyszłości zabezpieczyć baryłki ropy, więc kupuje 1000 kontraktów na jednostkę kontraktową o wartości 1000 baryłek, każdy na łącznie milion baryłek.
Rafiner i producent rozmawiają i zdają sobie sprawę, że a) obaj są optymistyczni, jeśli chodzi o cenę ropy naftowej, b) mogą zamienić się stanowiskami, aby zaspokoić swoje potrzeby. Uzgadniają cenę i datę dostawy w przyszłości, w której producent przekaże rafinerię fizyczną ropę – blokując dostawy do rafinerii – i otrzyma w zamian kontrakty futures, co pozwoli producentowi na kontynuację zwyżkowej pozycji na temat cen ropy. Ta duża transakcja jest rejestrowana na giełdzie, ale nie wpływa na cenę ropy, ponieważ informacje o cenach nie są ujawniane. Zatem rafiner zamknął pozycję futures, a producent ją otworzył.
Zalety wymiany kontraktów terminowych na fizyczne
Oczywiste pytanie brzmi: dlaczego nie przeprowadzić transakcji po prostu za pośrednictwem rynku? Odpowiedź brzmi po prostu ze względu na wydajność. Duże transakcje wpływają na rynek w trakcie ich realizacji. Z tego powodu duzi inwestorzy czasami przerywają transakcje w czasie, aby zmniejszyć wpływ poślizgu. Wykonywanie wymiany na kontrakty terminowe poza rynkowym mechanizmem cenowym pozwala na zawieranie dużych, kompensujących się transakcji po ustalonej cenie. EFP jest również używany, gdy głębokość rynku nie jest w stanie wchłonąć transakcji – na przykład transakcji obejmującej tysiące kontraktów.