Ożywienie ekonomiczne
Co to jest ożywienie gospodarcze?
Ożywienie gospodarcze to etap cyklu koniunkturalnego następujący po recesji, który charakteryzuje się utrzymującym się okresem poprawy aktywności gospodarczej. Zwykle podczas ożywienia gospodarczego produkt krajowy brutto (PKB) rośnie, dochody rosną, bezrobocie spada, a gospodarka się odradza.
W okresie ożywienia gospodarka przechodzi proces adaptacji gospodarczej i dostosowywania się do nowych warunków, w tym przede wszystkim czynników, które wywołały recesję oraz nowych polityk i zasad wprowadzonych przez rządy i banki centralne w odpowiedzi na recesję. Siła robocza, dobra kapitałowe i inne zasoby produkcyjne, które zostały uwiązane w biznesie, który upadł i uległ upadkowi podczas recesji, są ponownie zatrudniane w nowych działaniach, ponieważ bezrobotni pracownicy znajdują nową pracę, a upadłe firmy są wykupywane lub dzielone przez innych. Odnowienie to gospodarka, która leczy się sama z wyrządzonych szkód i przygotowuje grunt pod nową ekspansję.
Kluczowe wnioski
- Ożywienie gospodarcze to proces przenoszenia zasobów i pracowników z upadłych przedsiębiorstw i inwestycji do nowych miejsc pracy i zastosowań po recesji.
- Po recesji następuje ożywienie gospodarcze i prowadzi do nowej ekspansywnej fazy cyklu koniunkturalnego.
- O uzdrowieniu ekonomicznym można myśleć jako o procesie leczenia analogicznym do leczenia ciała poprzez rozkładanie i ponowne wykorzystywanie martwej i uszkodzonej tkanki.
- Niewłaściwa polityka rządu może wpływać na ten proces w podobny sposób, jak niektóre leki wpływają na proces gojenia organizmu.
Zrozumieć ożywienie gospodarcze
Gospodarki rynkowe doświadczają wzlotów i upadków z kilku powodów. Na gospodarkę mogą wpływać różnego rodzaju czynniki, w tym rewolucje, kryzysy finansowe i wpływy globalne. Czasami te zmiany na rynkach mogą przybrać wzór, który można uznać za rodzaj fali lub cyklu, z różnymi etapami ekspansji lub boomu, szczytem prowadzącym do pewnego kryzysu gospodarczego, recesji i późniejszego ożywienia.
Ożywienie gospodarcze następuje po recesji, gdy gospodarka dostosowuje się i odzyskuje część zysków utraconych podczas recesji, a następnie przechodzi do prawdziwej ekspansji, gdy wzrost przyspiesza, a PKB zaczyna zmierzać w kierunku nowego szczytu.
Nie każdy okres powolnego wzrostu, a nawet spadku, jest na tyle dotkliwy, że można go uznać za recesję. W Stanach Zjednoczonych najczęstszą praktyczną zasadą recesji jest sytuacja, w której występują dwa kolejne kwartały ujemnego wzrostu PKB.
Proces zdrowienia
Podczas recesji wiele firm upada i wychodzi z rynku, a wiele z tych, które przetrwały, ograniczyło działalność, aby zmniejszyć koszty w obliczu zmniejszonego popytu na ich produkcję. Pracownicy są zwalniani, a aktywa biznesowe są sprzedawane fragmentarycznie lub cała firma może zostać zlikwidowana. Praca i kapitał doświadczają okresu bezrobocia, dopóki nie będą mogły zostać zatrudnione lub zakupione do nowych zastosowań. Większość tych pracowników i majątku kapitałowego ostatecznie trafia w ręce innych firm, czasem nawet zupełnie nowych, które mogą ich produktywnie wykorzystać. Czasami są one bardzo podobne do ich poprzednich zastosowań, a czasami są to zupełnie nowe miejsca pracy i branże. Ten proces sortowania pracowników i dóbr kapitałowych w nowe kombinacje, pod nowym właścicielem, po nowych cenach po ich uwolnieniu z upadłych przedsiębiorstw lub cięciach biznesowych w czasie recesji, jest istotą ożywienia gospodarczego.
Gdy przedsiębiorcy ponownie organizują produktywną siłę roboczą i kapitał w nowe firmy i rodzaje działalności, muszą uwzględnić zmiany w gospodarce, które zaszły. W niektórych cyklach koniunkturalnych wystąpiły rzeczywiste wstrząsy gospodarcze, które pomogły wywołać recesję, takie jak skoki cen ropy naftowej w latach 70. i 2008 r. Lub zakłócenia w globalnych łańcuchach dostaw wynikające z działań rządu w odpowiedzi na wybuch epidemii Covid-19. Zwykle muszą radzić sobie z mniejszym środowiskiem kredytowym w porównaniu z łatwymi kredytami w okresie boomu poprzedzającego recesję. Można wdrażać nowe technologie i nowe formy organizacyjne. Prawie zawsze rządowe otoczenie fiskalne i regulacyjne, w którym działają przedsiębiorstwa, zmienia się od boomu po recesję i ożywienie.
Odzyskiwanie jako proces uzdrawiania
Okres ożywienia po recesji to proces uzdrawiania, w którym upadłe przedsiębiorstwa i inwestycje są rozkładane i przenoszone do bardziej wydajnych i dochodowych zastosowań.
Ostatecznie ożywienie gospodarcze może zmienić wzorce aktywności gospodarczej w gospodarce, czasami drastycznie, a czasami w ledwo zauważalny sposób. Gospodarka leczy szkody powstałe w poprzednich częściach cyklu koniunkturalnego poprzez realokację, ponowne wykorzystanie i recykling zasobów do nowych zastosowań, w sposób analogiczny do tego, jak organizm rozkłada martwą i uszkodzoną tkankę w celu wytworzenia nowych, zdrowych komórek i tkanek po kontuzja. Co ważne, aby proces ożywienia mógł postępować, konieczne jest przeprowadzenie likwidacji przedsiębiorstw i inwestycji w okresie recesji, a związane z nimi zasoby pozwolą na przepływ do nowych zastosowań i nowych biznesów.
Ostatecznie ten proces ożywienia prowadzi do nowej fazy wzrostu i ekspansji, gdy zasoby zostaną w większości lub w całości ponownie rozdzielone w całej gospodarce.
Wskaźniki powrotu do zdrowia
Ekonomiści często odgrywają dużą rolę w definiowaniu fazy cyklu koniunkturalnego gospodarki, a także etapów wzrostu gospodarczego lub kurczenia się, których może ona doświadczać. Aby ocenić gospodarkę, ekonomiści w swoich analizach uwzględniają zarówno wiodące, jak i opóźnione wskaźniki ekonomiczne.
Wiodącymi wskaźnikami mogą być rzeczy, takie jak giełda, która często rośnie przed ożywieniem gospodarczym. Dzieje się tak zwykle dlatego, że przyszłe oczekiwania wpływają na ceny akcji. Z drugiej strony, zatrudnienie jest zazwyczaj nieco opóźnionym wskaźnikiem. Bezrobocie często utrzymuje się na wysokim poziomie, nawet gdy gospodarka zaczyna się ożywić, ponieważ wielu pracodawców nie zatrudni dodatkowego personelu, dopóki nie uzyskają wystarczającej pewności, że istnieje długoterminowa potrzeba nowego zatrudnienia.
PKB jest zwykle kluczowym wskaźnikiem fazy gospodarczej, a dwa kwartały z rzędu ujemnego wzrostu PKB wskazują na recesję. Inne wskaźniki ekonomiczne, które należy wziąć pod uwagę, mogą obejmować zaufanie konsumentów i inflację.
Rozważania dotyczące polityki gospodarczej
Działania w zakresie polityki fiskalnej i pieniężnej podejmowane przez organy regulacyjne są często kierowane cyklem koniunkturalnym danej gospodarki. Wraz z nadejściem recesji polityka ta ma na celu zazwyczaj pomoc przedsiębiorstwom, inwestorom i pracownikom, na których wpłynęła pomoc bezpośrednia lub pobudzanie popytu, obniżanie stóp procentowych w celu zachęcenia do udzielania pożyczek, a zwłaszcza wspieranie zagrożonych instytucji finansowych.
Niestety, polityka ta może również skutkować opóźnieniem ożywienia, zapobiegając likwidacji upadających przedsiębiorstw i zachęcając przedsiębiorstwa i pracowników do niedostosowywania cen i warunków prowadzenia działalności gospodarczej oraz warunków zatrudnienia do nowych realiów ujawnionych przez recesję. Kontynuując naszą analogię do leczenia z góry, ekspansywna polityka monetarna i fiskalna podczas recesji może mieć skutek jak zastrzyk kortyzonu na zranioną kończynę. Zmniejsza natychmiastowy ból i obrzęk, hamując naturalną reakcję zapalną organizmu, ale w ten sposób opóźnia lub zapobiega procesowi gojenia, co może skutkować wolniejszym powrotem do zdrowia, bliznami lub trwałym uszkodzeniem. Może nawet zachęcić pacjenta do wyrządzenia jeszcze większych obrażeń poprzez dalsze używanie kontuzjowanej kończyny.
Podobnie, wspieranie rozwiązań biznesowych, inwestycji i instytucji, które nie odzwierciedlają rzeczywistości gospodarczej, opóźnia proces realokacji zasobów do nowych zastosowań, nowych właścicieli i nowych miejsc pracy dla bezrobotnych. Może również wyrządzić trwałe szkody społeczeństwu, zachęcając ludzi i przedsiębiorstwa do dalszego niszczenia kapitału i marnotrawienia rzeczywistych zasobów poprzez angażowanie się w działalność gospodarczą, która nie jest opłacalna lub wydajna w nowych warunkach gospodarczych.
Przykłady ożywienia gospodarczego
Odzysk i ekspansja okres może trwać latami. Ożywienie gospodarcze po kryzysie finansowym i recesji w 2008 r. Rozpoczęło się w czerwcu 2009 r. Realny PKB, który spadł o 5,4% w pierwszym kwartale 2009 r. I 0,5% w drugim kwartale, zaczął ponownie rosnąć w trzecim kwartale 2009 r. Dow Jones Industrial Average, popularny wskaźnik wyników gospodarczych i wskaźnik wyprzedzający, już od czterech miesięcy wzrastał po osiągnięciu dna w lutym 2009 roku.
28 lat
Najdłuższy odnotowany okres ożywienia i ekspansji gospodarki Australii.
Do początku 2020 r. Stany Zjednoczone zgłosiły rekordowy okres odbudowy i ekspansji wynoszący ponad 10 lat. Jednak w następstwie masowych zakłóceń w łańcuchach dostaw, zamykania przedsiębiorstw i zwolnień pracowników z powodu mandatów w zakresie zdrowia publicznego i nakazów dystansowania społecznego, gospodarka USA wydaje się zmierzać w kolejny cykl recesji i ostatecznie (miejmy nadzieję, że szybko ) ożywienie.