Sygnalizacja dywidendy

Co to jest sygnalizacja dywidendy?

Sygnalizacja dywidendy to teoria, która sugeruje, że ogłoszenie przez spółkę wzrostu wypłat dywidendy jest oznaką pozytywnych perspektyw na przyszłość.

Teoria jest powiązana z koncepcjami z teorii gier : menedżerowie z dodatnim potencjałem inwestycyjnym są bardziej skłonni do sygnalizowania, podczas gdy ci, którzy nie mają takich perspektyw, powstrzymują się. Zwróć uwagę, że koncepcja sygnalizacji dywidendy jest szeroko kwestionowana, ale ta teoria jest nadal stosowana przez niektórych inwestorów.

Zrozumienie sygnalizacji dywidendy

Ponieważ teoria sygnalizacji dywidendy była traktowana sceptycznie przez analityków i inwestorów, była ona regularnie testowana. Ogólnie rzecz biorąc, badania wskazują, że sygnalizacja dywidendy ma miejsce. Wzrost wypłaty dywidendy przez spółkę generalnie prognozuje pozytywne wyniki jej akcji w przyszłości. I odwrotnie, spadki wypłat dywidend zwykle dokładnie zwiastują negatywne przyszłe wyniki spółki.

Wielu inwestorów monitoruje przepływy pieniężne firmy, czyli ile gotówki firma generuje z operacji. Jeśli firma jest rentowna, powinna generować dodatnie przepływy pieniężne i mieć wystarczającą ilość środków odłożonych w zyskach zatrzymanych, aby wypłacić lub zwiększyć dywidendę. Zyski zatrzymane są podobne do konta oszczędnościowego, na którym gromadzone są nadwyżki zysków, które mają zostać wypłacone akcjonariuszom lub zainwestowane z powrotem w firmę. Jednak firma, która ma znaczną ilość gotówki w swoim bilansie, może nadal doświadczać kwartałów z niskim wzrostem zysków lub stratami. Gotówka w bilansie może nadal pozwolić spółce na zwiększenie dywidendy pomimo trudnych czasów, ponieważ zgromadziła wystarczającą ilość gotówki na przestrzeni lat.

Jeśli w firmie pojawi się sygnalizacja dywidendy, zyski mogą wzrosnąć, ale jeśli okaże się, że firma miała błędy księgowe, skandal lub wycofanie produktu, zyski mogą nieoczekiwanie ucierpieć. W rezultacie sygnalizacja dywidendy może wskazywać na wyższe zyski spółki w przyszłości, a także wyższą cenę akcji. Jednak nie musi to oznaczać, że negatywne zdarzenie nie mogło wystąpić przed lub po ogłoszeniu zysków.

Testowanie teorii sygnalizacji dywidendy

Dwóch profesorów z Massachusetts Institute of Technology (MIT), James Poterba i Lawrence Summers, napisało serię artykułów z lat 1983-1985, które dokumentowały testy teorii sygnalizacji. Po uzyskaniu danych empirycznych dotyczących względnej wartości rynkowej dywidend i zysków kapitałowych, wpływu opodatkowania dywidend na wypłatę dywidend oraz wpływu opodatkowania dywidend na inwestycje, Poterba i Lawrence opracowali „tradycyjny pogląd” na dywidendę, obejmujący teorie, że dywidendy sygnalizują prywatne informacje na temat rentowności.

Zgodnie z teorią ceny akcji zwykle rosną, gdy firma ogłasza wzrost wypłat dywidend, a spadają, gdy dywidendy mają zostać zmniejszone. Naukowcy doszli do wniosku, że nie ma dostrzegalnej różnicy między hipotezą, że zwiększona dywidenda niesie dobrą wiadomość, a hipotezą, że wzrost dywidendy jest dobrą wiadomością dla inwestorów.

Rentowność

Teoria sygnalizowania dywidendy sugeruje, że spółki wypłacające najwyższe dywidendy są lub powinny być bardziej dochodowe niż identyczne spółki wypłacające mniejsze dywidendy. Koncepcja ta wskazuje, że teoria sygnalizacji może zostać zakwestionowana, jeśli inwestor przeanalizuje, w jakim stopniu obecne dywidendy działają jako predyktory przyszłych zysków.

Wcześniejsze badania, przeprowadzone w latach 1973–1978, wykazały, że dywidendy firmy są zasadniczo niezwiązane z następnymi dochodami. Jednak badanie z 1987 roku wykazało, że analitycy zazwyczaj korygują prognozy zysków w odpowiedzi na nieoczekiwane zmiany w wypłatach dywidend, a te korekty są racjonalną odpowiedzią.

Przykłady sygnalizacji dywidendy ze świata rzeczywistego

Spółka z długą historią podwyżek dywidend każdego roku może sygnalizować rynkowi, że jej zarząd i rada dyrektorów przewidują przyszłe zyski. Dywidendy zazwyczaj nie są zwiększane, chyba że zarząd jest pewien, że koszty można utrzymać.