Zasoby wspólne
Co to jest wspólny zasób?
Zasób wspólny (lub „dobra wspólne”) to każdy rzadki zasób, taki jak woda lub pastwiska, który zapewnia użytkownikom wymierne korzyści, ale do którego nikt w szczególności nie jest właścicielem ani do którego nie ma wyłącznych roszczeń. Głównym problemem związanym ze wspólnymi zasobami jest ich nadmierne wykorzystanie, zwłaszcza gdy istnieją słabe systemy zarządzania społecznego w celu ochrony podstawowych zasobów.
Wspólny zasób może również być określany jako zasób o otwartym dostępie.
Kluczowe wnioski
- Zasób wspólny to taki, który może przynieść korzyści społeczeństwu, ale nie jest własnością nikogo w szczególności.
- Ponieważ każdy może cieszyć się jego wspólnym użytkowaniem, ryzyko nadmiernej konsumpcji i ostatecznego wyczerpania wspólnych zasobów jest dużym problemem.
- Troska ta została sformalizowana pod pojęciem „tragedii wspólnego pastwiska”.
Wyjaśnienie wspólnych zasobów
Powszechne zasoby to te, do których żadna osoba ani organizacja nie może rościć sobie praw. Mogą to być przestrzenie publiczne (takie jak parki lub rezerwaty przyrody), określone zasoby naturalne (takie jak ryby w morzu) i tak dalej.
Nadmierne wykorzystanie wspólnych zasobów często prowadzi do problemów ekonomicznych, takich jak tragedia dobra wspólnego, w której interes własny użytkownika prowadzi do zniszczenia zasobów w dłuższej perspektywie na niekorzyść wszystkich.
Tragedia tego, co wspólne, jest problemem ekonomicznym, w którym każda jednostka ma motywację do konsumowania zasobów kosztem wszystkich innych, bez możliwości wykluczenia kogokolwiek z konsumpcji. Skutkuje to nadmierną konsumpcją, niedoinwestowaniem i ostatecznie wyczerpaniem zasobów. Ponieważ popyt na zasoby przewyższa podaż, każda osoba, która konsumuje dodatkową jednostkę, bezpośrednio szkodzi innym, którzy nie mogą już czerpać korzyści. Ogólnie rzecz biorąc, interesujący nas zasób jest łatwo dostępny dla wszystkich; tragedia tego, co wspólne, ma miejsce, gdy jednostki zaniedbują dobrobyt społeczeństwa w pogoni za osobistymi korzyściami.
Historia dla kontekstu
Trochę historii może dostarczyć nam kontekstu. Chociaż technicznie stworzony przez Garretta Hardina, „tragedia wspólnego pastwiska” pochodzi od Adama Smitha, którego wielu uważa za ojca ekonomii. Nowatorska praca Smitha koncentrowała się na wzajemnym oddziaływaniu jednostek i prywatnych podmiotów gospodarczych wykorzystujących rzadkie i rywalizujące ze sobą wspólne zasoby (środowiskowe) do własnych racjonalnych, egoistycznych celów, prowadząc do nadprodukcji, a ostatecznie do możliwości nieodwracalnego wyczerpania ograniczonych zasobów.
Źródłem tego dylematu są niewystarczające i słabo chronione prawa majątkowe, które w XVIII wieku były źle zdefiniowane i niemożliwe do wyegzekwowania (jak na dzisiejsze standardy). Zgodnie z teorią, ponieważ konsumenci nie posiadają wspólnych dóbr, mają niewielką motywację do ich zachowania lub pomnażania. Jest raczej zachętą do wydobywania maksymalnej użyteczności osobistej lub korzyści, póki jeszcze możesz.
Oczywistą i przejmującą konsekwencją są jeszcze dziś pęknięcia w systemach kapitalistycznych. Ku konsternacji Smitha, jego „ niewidzialna ręka ” nie zawsze sięga po egoistyczne, racjonalne działania prowadzące do społecznie optymalnych wyników, co ilustruje tragedia dobra wspólnego, zawodności rynku i nieefektywna alokacja skąpych zasobów to niefortunna rzeczywistość..