Zasoby wspólnej puli (CPR)
Co to jest wspólny zasób puli (CPR)
Dobra wspólnej puli jest zasobem, że korzyści grupa ludzi, ale który przewiduje słabsze zahamowanie korzyści wszystkim, jeśli poszczególne wykonuje pracę lub jej własny interes. Wartość wspólnej puli zasobów może zostać zmniejszona poprzez ich nadmierne wykorzystanie, ponieważ podaż zasobu nie jest nieograniczona, a wykorzystanie większej ilości zasobów niż można uzupełnić może skutkować niedoborami. Nadmierne wykorzystanie wspólnego zasobu puli może doprowadzić do tragedii problemu wspólnych zasobów.
Zrozumienie wspólnych zasobów puli (CPR)
Wspólnymi zasobami basenowymi (CPR), takimi jak lasy, podziemne zbiorniki wodne, łąki i łowiska, często zarządza się poprzez połączenie działań rządowych i mechanizmów rynkowych. Czasami zasób jest na tyle mały, że może nim zarządzać wspólnie zainteresowane strony w systemie honorowym; w innych przypadkach cenne zasoby muszą być w całości przekazane samorządowi. Kluczowym celem zarządzania CPR jest umożliwienie wykorzystania określonej ilości zasobów w danym okresie, pozostawiając dyrektora, że tak powiem, w stanie nienaruszonym. Korzystanie z CPR podlega umowom określającym fizyczne granice zasobu, zaangażowane strony, przydziały, ograniczenia czasowe, uprawnienia do rozstrzygania sporów, środki egzekwowania itp.
Przykład resuscytacji krążeniowo-oddechowej
Załóżmy, że łowisko może w sposób zrównoważony przynosić 100 000 funtów ryb rocznie – to znaczy, że podstawowa populacja rybołówstwa produkuje co roku 100 000 funtów. Dziesięć firm zgadza się zebrać po 10 000 sztuk. W przypadku braku regulacji, każda firma zbierałaby więcej, niż wynosi jej przyznana kwota, aby sprzedawać więcej ryb i uzyskiwać większe zyski kosztem innych. Jeśli każda firma zbierze ponad 1000 funtów, łowisko zostanie nadmiernie odłowione o 10 000 funtów, co zmniejszy podstawową populację ryb i jej zdolność do produkcji tego samego poziomu w przyszłym roku, prowadząc do stopniowego wyczerpywania. Uznając jednak, że utrzymanie populacji ryb leży w ich długoterminowym interesie, firmy zobowiązują się do przestrzegania swoich 10 000 kwot i zatrudniają niezależną stronę trzecią do nadzorowania wykonania umowy przez każdą z nich.