Cywilna siła robocza
Co to jest cywilna siła robocza?
Cywilna siła robocza to termin używany przez Biuro Statystyki Pracy w odniesieniu do Amerykanów, których uważa za zatrudnionych lub bezrobotnych; personel wojskowy, pracownicy rządu federalnego, emeryci, niepełnosprawni lub zniechęceni pracownicy oraz robotnicy rolni nie są częścią cywilnej siły roboczej.
Kluczowe wnioski
- Termin „cywilna siła robocza” odnosi się do osób zatrudnionych lub bezrobotnych, które nie są czynnym personelem wojskowym, osób zinstytucjonalizowanych, pracowników rolnych i pracowników rządu federalnego.
- Definicja jest uważana za mylącą przez niektórych ekspertów, ponieważ wyklucza zniechęconych i niepełnosprawnych pracowników.
Zrozumieć cywilną siłę roboczą
Według Biura Statystyki Pracy (BLS) cywilna siła robocza składa się z dwóch komponentów. Pierwsza to pracownicy cywilni, kategoria obejmująca wszystkich pracowników sektora prywatnego, państwowego i samorządowego.
Pracownicy – lub „osoby najemne” w języku badania aktualnej populacji – są zdefiniowani jako osoby, które ukończyły 16 lat i wykonały co najmniej jedną godzinę pracy zarobkowej (lub nieodpłatnej pracy we własnej firmie) w odniesieniu do badania tydzień lub co najmniej 15 godzin nieodpłatnej pracy w firmie rodzinnej. Czynny personel wojskowy, osoby zinstytucjonalizowane, pracownicy rolni i pracownicy rządu federalnego są wykluczeni.
Drugim składnikiem siły roboczej są osoby bezrobotne. Ta kategoria nie obejmuje po prostu każdego, kto nie ma pracy: osoba bezrobotna musiała być dostępna do pracy w tygodniu referencyjnym badania (pomijając chorobę tymczasową) i poczyniła „konkretne wysiłki”, aby znaleźć pracę w ciągu ostatnich czterech tygodni. Osoby, które chciałyby pracować, ale zrezygnowały z pracy z powodu braku możliwości, kontuzji lub choroby, są uważane za pozostające poza siłą roboczą.
Stopa bezrobocia i wskaźnik uczestnictwa
Ta definicja siły roboczej jest często sprzeczna z potocznym użyciem, co prowadzi osoby niebędące ekspertami do poczucia się wprowadzonych w błąd, gdy zdają sobie sprawę, że miliony zniechęconych i niepełnosprawnych pracowników są wykluczone ze stopy bezrobocia (zdefiniowanej jako liczba bezrobotnych podzielona przez cywilną siłę roboczą). BLS oferuje inne wskaźniki bezrobocia, z których najbardziej wszechstronnym jest U6: obejmuje to osoby, które są zatrudnione w niepełnym wymiarze czasu pracy, ale wolałyby pracę w pełnym wymiarze godzin, a także zniechęconych i innych „marginalnie przywiązanych” pracowników, którzy szukali pracy w ciągu ostatnich 12 miesięcy, ale nie w ciągu ostatnich czterech tygodni. Krytycy standardowej miary bezrobocia (U3) nazywają U6 „realną stopą bezrobocia”.
BLS oblicza również cywilną siłę roboczą jako udział w całej populacji cywilnej (każda osoba w wieku co najmniej 16 lat, która nie jest zinstytucjonalizowana lub pełni czynną służbę). Wskaźnik ten, zwany współczynnikiem aktywności zawodowej ludności cywilnej, stale wzrastał z 58,6% na początku 1965 r. Do maksimum 67,3% na początku 2000 r., Ale spadł do 62,7% w październiku 2017 r. Eksperci przypisują wzrost siły roboczej zmusić udział w wejściu kobiet i pokolenia wyżu demograficznego na rynek pracy. Emerytury mają negatywny wpływ na wskaźniki aktywności zawodowej. W ostatnim czasie pokolenie wyżu demograficznego, które napędzało produktywność Ameryki przez większą część lat 70. i 80., zaczęło przechodzić na emeryturę, powodując spadek współczynnika aktywności zawodowej. Automatyzacja miejsc pracy i recesje mają również negatywny wpływ na współczynnik aktywności zawodowej.