Burst Basket
Co to jest Burst Basket?
Pakiet seryjny to transakcja polegająca na sprzedaży lub zakupie grupy akcji, zwanej koszykiem. Koszyk to zasadniczo cały portfel akcji z różnych sektorów. Ten portfel akcji jest agregowany w jedną jednostkę transakcyjną – koszyk. Kosze zazwyczaj zawierają co najmniej pięć zapasów, ale często 15 lub więcej. Są powszechnie używane w śledzeniu indeksów i zarządzaniu portfelem walutowym. Kosze są notowane zarówno na NYSE i CBOE dla instytucji oraz indeks arbitrażyści.
Kluczowe wnioski
- Koszyki typu burst są używane w programach handlowych do jednoczesnego kupna lub sprzedaży wielu papierów wartościowych.
- Kosze zazwyczaj zawierają co najmniej 15 zapasów.
- Koszów można używać do tworzenia niestandardowych indeksów lub portfeli, a następnie natychmiast je równoważąc. Kosze mogą być również używane do wdrażania strategii w wielu akcjach jednocześnie.
Zrozumienie Burst Basket
Termin „burst basket” jest używany w odniesieniu do faktycznej realizacji transakcji koszyka akcji, w szczególności w połączeniu z realizacją stosowaną w obrocie programowym. Handel programami odnosi się do handlu dokonywanego z wykorzystaniem algorytmów matematycznych do kupna lub sprzedaży papierów wartościowych.
Burst Baskets versus Tracking Funds
Indeksowe fundusze powiernicze i S&P 500.
Wadą indeksowego funduszu inwestycyjnego lub ETF jest brak elastyczności lub dostosowania. Kupując te instrumenty, nie możesz dokonywać żadnych zmian w zasobach w nich zawartych. Dostajesz akcje, a czasem instrumenty pochodne, które posiada instrument, i nie możesz wybrać tego, co osobiście zmieniłbyś w zasobach.
W przypadku handlu koszykowego musisz dostosować koszyk akcji, aby faworyzować jedną firmę lub branżę. Jeśli chodzi o elastyczność w dostosowywaniu zasobów portfela, koszyki mają przewagę. Jednak fundusze wspólnego inwestowania i ETF mogą przynosić korzyści w zakresie kosztów i efektywności podatkowej dla inwestorów detalicznych.
Przykład porównania koszyków do funduszy
Dla inwestorów detalicznych zakup gotowego koszyka – takiego jak ETF lub fundusz inwestycyjny – jest bardziej ekonomicznym wyborem. Zakup 500 (właściwie 505, z zastrzeżeniem zmian) akcji w celu uzyskania portfela reprezentatywnego dla S&P 500 wiązałby się ze znacznymi kosztami, a nawet zakup jednej akcji każdej spółki może kosztować więcej, niż inwestor musi zainwestować. Amazon.com Inc.(AMZN) jest uwzględniony w S&P 500 i od 5 grudnia 2020 r. Kosztuje 3162 USD, a Alphabet Inc. Class C (GOOG) kosztuje 1827 USD.1 Nie wszystkich inwestorów stać na jedną akcję każdej z tych spółek, nie mówiąc już o próbie kupna pozostałych 503.
Porównaj to z funduszem ETF, w którym inwestor może na przykład kupić pojedynczy udział w funduszu ETF SPDR S&P 500 i posiadać część wszystkich spółek z indeksu S&P 500. Od 5 grudnia 2020 r. Cena SPY wynosiła blisko 366 USD. Tak więc za 366 USD za akcję inwestor posiada śledzony koszyk akcji.
Instytucja o niskich kosztach handlu, dużej ilości kapitału do wykorzystania oraz możliwościach algorytmicznego lub automatycznego handlu może tworzyć własne zamówienia w koszyku, kupując lub sprzedając dziesiątki, a nawet setki różnych akcji w tym samym czasie. Dzięki temu firma może precyzyjnie dostroić, co chce kupić i sprzedać, zamiast polegać na gotowych koszykach.