Kupujący Backstop
Kim jest nabywca typu Backstop?
Nabywca awaryjny, zwany również nabywcą rezerwowym, to podmiot, który zgadza się kupić wszystkie pozostałe niepodpisane papiery wartościowe z oferty lub emisji praw poboru spółki notowanej na giełdzie.
Na wezwanie nabywca awaryjny działa jako forma ubezpieczenia. W zamian za opłatę dają zabezpieczenie gwarantujące zakup wszystkich nowo wyemitowanych akcji. Innymi słowy, firma stojąca za emisją może być pewna, że spełni swoje wymagania w zakresie pozyskiwania funduszy, niezależnie od działalności otwartego rynku.
Kluczowe wnioski
- Nabywca awaryjny to podmiot, który zgadza się na zakup wszystkich pozostałych nieobjętych subskrypcją papierów wartościowych z oferty z prawem poboru.
- W zamian za wynagrodzenie gwarantują spółkom spełnienie ich wymogów kapitałowych.
- Nabywcy awaryjni są zwykle wzywani po tym, jak inne podmioty ubezpieczeniowe nie sprzedały publicznie wszystkich udziałów z dyskontem.
- Nie są tanie i zwykle pobierają premię za podejmowane ryzyko.
Jak działa nabywca typu Backstop
Nabywcy awaryjni są formą gwarantowania emisji rezerwowej , w ramach której jeden lub więcej banków inwestycyjnych zawiera porozumienie z firmą i zgadza się na publiczną sprzedaż wszystkich jej akcji nieobjętych subskrypcją za cenę nie niższą niż cena subskrypcji związana z ofertą praw. W przypadku nabywców typu backstop lub standby, strona zgadza się pójść o krok dalej i samodzielnie kupić wszystkie pozostałe, niesubskrybowane akcje.
Zakup awaryjny zazwyczaj następuje po trzech poprzednich rundach oferowania praw. W pierwszej rundzie spółka oferuje dotychczasowym akcjonariuszom możliwość zakupu swoich akcji po obniżonej cenie rynkowej. W drugiej rundzie będzie oferować swoim inwestorom prawo do zakupu dodatkowych akcji, które nie zostaną subskrybowane. Następnie, w trzeciej turze, spółka zawiera umowę subemisyjną, w której jeden lub kilku subemitentów zgodziło się na zakup akcji nieobjętych ofertą praw poboru, w tym w ramach nadsubskrypcji, w celu ich publicznej odsprzedaży.
Nowojorska giełda papierów wartościowych (NYSE) postrzega tę rundę jako ofertę publiczną za gotówkę tylko wtedy, gdy działania marketingowe są skierowane do dużej grupy potencjalnych nabywców i jeśli akcje są kupowane przez przynajmniej część z nich. Jeżeli po wyczerpaniu wszystkich tych opcji nadal nie ma chętnych, rozpoczyna się czwarta runda, podczas której nabywcy awaryjni mogą kupić do 19,9% łącznie akcji zwykłych przed ofertą praw poboru.
Ważny
Nabywcy awaryjni są zwykle wzywani po tym, jak inne podmioty ubezpieczeniowe nie sprzedały publicznie wszystkich udziałów z dyskontem.
Oferty praw są uważane za normalne praktyki biznesowe i nie podlegają zatwierdzeniu przez akcjonariuszy. Oferty ubezpieczonych praw nieco się różnią, a dodatkowe rundy zbierania funduszy wymagają analizy.
Wymagania dotyczące kupujących w ramach rozwiązania Backstop
Nie ma wymogu posiadania licencji przez brokera-dealera dla nabywców awaryjnych, ale większość z nich ma taką licencję, ponieważ są to zazwyczaj banki inwestycyjne lub konsorcjum ubezpieczeniowe.
Nabywcy awaryjni mogą jednak napotkać ograniczenia, jeśli są podmiotami powiązanymi: dyrektorami, członkami kadry kierowniczej, pięcioprocentowymi udziałowcami lub dowolną osobą lub spółką powiązaną z tymi osobami zajmującymi stanowiska. Jeżeli jeden lub więcej znaczących inwestorów zgodzi się działać jako nabywca awaryjny, nie wolno im angażować się w działania mające na celu ograniczenie ryzyka niepełnej subskrypcji ani pobierać opłaty.
Ponadto, jeśli podmiot powiązany chce uczestniczyć w innych rundach oferty, musi przestawić jedną z rund. Są również zobowiązani do kupowania akcji w trybie „standby” na takich samych warunkach, jakie oferują dotychczasowym akcjonariuszom w ofercie poboru.
Zalety i wady nabywcy awaryjnego
Emitent może rozważyć ofertę rezerwową i nabywcę awaryjnego, jeśli potrzebuje zgromadzić określoną kwotę kapitału. To powiedziawszy, obliczając liczbę sprzedaży akcji niezbędną do pozyskania wymaganych środków, emitent powinien uwzględnić opłaty zabezpieczające w kwocie oferty.
Zabezpieczenie może być kosztowne, a za jego zakupy często płaci się premię w zamian za podejmowane ryzyko. Na przykład w 2006 r., Kiedy Warren Buffett z Berkshire Hathaway Inc. (BRK. B ) działał jako nabywcaawaryjny dla firmy USG Corp. (USG) zajmującej się materiałami budowlanymi, uzyskała bezzwrotną opłatę w wysokości 67 milionów dolarów za usługę.
Rekompensata za zabezpieczenie awaryjne to na ogół stała opłata za gotowość do pracy plus kwota za akcję.
Emitent może również rozważyć emisję akcji w trybie standby, jeżeli cena akcji podlega wahaniom. Ponieważ okres oferty wynosi od 16 do 45 dni, akcjonariusze mają mnóstwo czasu na podjęcie decyzji, czy skorzystają ze swoich praw i dokonają subskrypcji, w oparciu o cenę akcji notowanych na rynku, która może być taka sama lub niższa od ceny subskrypcji..
Emitent nie chce, aby cena subskrypcji była zbyt niska, ale musi liczyć się z możliwością sprzeciwu akcjonariuszy. Nabywca awaryjny jest atrakcyjną siłą łagodzącą w tym przypadku.