Podział klas aktywów
Co to jest podział na klasy aktywów?
Podział na kategorie aktywów przedstawia wartości procentowe podstawowych klas aktywów znajdujących się w funduszu wzajemnym, funduszu notowanym na giełdzie lub innym portfelu. Klasy aktywów (w mikroekonomii i poza nią) ogólnie odnoszą się do szerokich kategorii, takich jak akcje, stały dochód i towary. Często podklasy aktywów można zgłaszać w skoncentrowanych portfelach lub w celu uzyskania bardziej szczegółowych informacji.
Kluczowe wnioski
- Podział na kategorie aktywów pokazuje, w jaki sposób określone podstawowe klasy aktywów są ujmowane w portfelu inwestycyjnym.
- Klasy aktywów mogą obejmować akcje, obligacje, towary, gotówkę, nieruchomości i waluty.
- Podziały na kategorie aktywów pomagają inwestorom zrozumieć najważniejsze elementy ich portfeli, cele zarządu, dystrybucję funduszy i nieodłączne ryzyko.
Zrozumienie podziałów klas aktywów
Podział na klasy aktywów przedstawia dystrybucję aktywów w portfelu. Podziały oblicza się, dzieląc wartość rynkową posiadanych aktywów w określonej klasie aktywów przez łączne aktywa funduszu. Aby pomóc inwestorowi zrozumieć cel inwestycyjny funduszu i strategię zarządzania ryzykiem, zazwyczaj podaje się kompleksowe zestawienia klas aktywów.
Inwestowanie według klas aktywów jest głównym sposobem zarządzania ryzykiem przez inwestorów i profesjonalnych zarządzających portfelami. Klasy aktywów mogą obejmować gotówkę, stały dochód, akcje, towary i nieruchomości. Każdy ma swoją charakterystykę ryzyka i możliwości zwrotu. Inwestycje o stałym dochodzie i inwestycje w akcje są zazwyczaj klasami aktywów wykorzystywanymi do inwestycji podstawowych. Obie mają wiele opcji inwestycyjnych, przy czym stały dochód jest używany do bardziej konserwatywnych inwestycji, a akcje są używane do bardziej agresywnych alokacji.
Inwestycje gotówkowe są najbardziej konserwatywne i mogą obejmować rachunki oszczędnościowe o wysokim dochodzie i fundusze rynku pieniężnego.
Rodzaje Podziałów Klas Subasetów
Podziały na podklasy aktywów są również często wykorzystywane w sprawozdawczości funduszy due diligence i mogą stanowić podobne wsparcie dla inwestorów. Podziały na podklasy aktywów mogą być stosowane, gdy fundusz jest wysoce skoncentrowany na jednej klasie aktywów.
Podziały podklasy aktywów o stałym dochodzie mogą obejmować szeroką gamę pożyczek, obligacji rządowych, obligacji korporacyjnych i obligacji komunalnych. Podklasy aktywów kapitałowych mogą obejmować specjalne kategorie, takie jak fundusze powiernicze (REIT) i kapitalne spółki komandytowe (MLP). Mogą również obejmować podziały kapitalizacji rynkowej, takie jak spółki o małej, średniej i dużej kapitalizacji, lub style inwestycyjne, takie jak akcje wzrostowe i akcje wartościowe. Inwestowanie w inwestycje międzynarodowe może dodawać komponenty podklasy aktywów do inwestycji.
Przykład podziału alokacji aktywów
Fundusze 60/40 są popularnym wyborem dla inwestorów poszukujących opcji funduszy o zrównoważonej alokacji aktywów. Fundusz docelowej alokacji BlackRock 60/40 stanowi przykład dla inwestorów. Fundusz ten stosuje podejście oparte na funduszu funduszy, aby przedstawić podział klas aktywów 60/40 na akcje i dochody o stałym dochodzie.
Indywidualne inwestycje w fundusze służą do zapewniania ekspozycji na różne podklasy aktywów, w tym akcje amerykańskie, akcje rynków rozwiniętych, akcje międzynarodowe oraz obligacje skarbowe od 7 do 10 lat. Fundusze alokacji aktywów BlackRock obejmują fundusz docelowej alokacji 40/60, fundusz docelowej alokacji 80/20 i fundusz docelowej alokacji 20/80.
Uwagi specjalne
Podział na kategorie aktywów jest często stosowany w marketingu funduszu wśród inwestorów, ponieważ jest to prosty sposób na przedstawienie przybliżonego profilu ryzyka funduszu. Fundusze alokacji aktywów zasadniczo różnią się w zależności od kombinacji aktywów i są często sprzedawane jako fundusze konserwatywne, umiarkowane lub agresywne.
Wyższe zaangażowanie w akcje występuje zwykle w funduszach o bardziej agresywnym rozwoju. Umiarkowane fundusze mają zwykle zrównoważone podejście do alokacji aktywów, które jest równomiernie ważone między kapitałem a stałym dochodem. Ogólnie rzecz biorąc, nowoczesna teoria portfela sugeruje, że alokacja aktywów może być kluczowym wyznacznikiem całkowitego potencjału zwrotu i charakterystyki ryzyka.